Έλλειψή μου λατρεμένη
Δες την Έλλειψη. Αξίζει το βλέμμα σου και την αμέριστη προσοχή σου. Ναι, Ναι. Αυτό ακριβώς. Δες αυτό που λείπει. Τι ακριβώς σου λείπει δηλαδή. Θα στενοχωρηθείς αρκετά, μπορεί και να χολοσκάσεις διότι αποτελεί σημαντική η όποια έλλειψη στη ζωή σου. Αν είχες κι αν είχα κι αυτήν καλυμμένη, τότε και μ’ αυτό το γέμισμα θα ήταν όλα τέλεια. Συμφωνώ και επαυξάνω.
Advertisment
Κοίτα να δεις τι έπαθα! Σηκώνομαι από το κρεββάτι – αν και δεν γουστάρω καθόλου το πρωινό ξύπνημα και το κάνω τόσα χρόνια πια, λογικά θα’ πρεπε να το συνηθίσω – πλένομαι, ντύνομαι, σενιαρίζομαι και ετοιμάζομαι για ολοήμερο εργασιακό μενού που Ω Ναι! Μ’ ευχαριστεί και πάρα πολύ. Κι εκεί που είμαι έτοιμη να σκάσω φιλάκι σβουριχτό στον γλυκούλη μου, αποτολμώ την επιβεβαίωση της γυναικείας φιλαρέσκειας.
«Κούκλα δεν είμαι αγάπη μου;» Ερωτώ, ρητορικώς φυσικά, τον σύντροφό μου.
«Ναι μωρό μου.» Μ’ επιβεβαιώνει ρητορικώς. Τι θα μπορούσε να πει άλλωστε!
«Κούκλα είμαι, σε φιλώ και γεια σου. Θα σε δω το βράδυ».
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Νανά Μπότσογλου
Γυρνώ την πλάτη με κατεύθυνση προς το ασανσέρ. Και τότε κάνει το απονενοημένο διάβημα! Τι ρισκάρει και τι ξεστομίζει ο αυθόρμητος κι ειλικρινής γλυκός μου;
-«Τα μαλλιά σου, βρε αγάπη μου, θέλουν βάψιμο γιατί έχει βγει η ρίζα. Ειδικά πίσω στην κορυφή φαίνονται πολύ. Βέβαια, αν ρίξεις το μπόλικο σγουρό σου μαλλί, ούτε που θα φαίνεται». Επειδή μας ξέρω καλά και τους δύο, αντιλαμβάνομαι ότι μου το λέει, λόγω ενδιαφέροντος και λόγω της προσωπικής του τελειομανίας. Ναι αλλάαα… εμένα με πείραξε; Αναρωτιέμαι. Πώς ένιωσα; Μήπως πήγε η φιλαρέσκειά μου στα μάρμαρα του ορόφου, στο θυρωρείο της εισόδου, στα πεζοδρόμια, στις οδούς και στις λεωφόρους;
Καθώς περπατάω για την εργασία μου το κλώθω στο μυαλό μου και ξάνω και το μαλλί μου να μη φαίνεται η ρίζα. Γιατί παίζει και η τεταραγμένη αυτοπεποίθησή μου και το συναισθηματικό μου ανασφαλιστικό σύστημα. Βρε Μπας και του αρέσει να «μου τη λέει» πια; Το να δώσω απαντήσεις του τύπου «Άχου και δεν με νοιάζει» ή «τι με νοιάζει η γνώμη του» είναι κουτό. Με νοιάζει, με παρανοιάζει και με κόφτει. Είναι ο σύντροφός μου. Και τότε αντί να με πάρει παρά άσπρη τρίχα από κάτω, τρώω επιφοίτηση γκντουμπ στο κατακούτελο. Δηλαδή αυτό που μου λείπει είναι η άβαφη ρίζα;
Άρα όλα τα άλλα τα διαθέτω πλήρως. Υπάρχουν στη ζωή μου. Κι αρχίζω να τα καταμετρώ. Έχω την υγεία μου, νιώθω κούκλα, νιώθω πανέμορφα με τον ομορφάντρα τον γιο μου και ευγνώμων που έχω την πολυαγαπημένη οικογένειά μου, τους φίλους τους καλύτερους, την δουλειά μου, τις μουσικές μου που μ’ εκτονώνουν, την χαρά να χαϊδεύω κάθε μέρα τον ζουζουνίσιο σκύλο μου που με λατρεύει, την αγάπη που ξεχειλίζει κι από τα αυτιά μου ακόμα… κι άλλα πολλά. Επομένως ο καλούλης μου, μου έδωσε μια ευχάριστη ευκαιρία: Να βάψω το μαλλί μου σύντομα γιατί είναι το μόνο που λείπει από την α-μίζερη ζωή μου.
Τώρα όλη αυτήν την «βράσε ρύζι» ιστορία και υποτιμημένη συγκυρία γιατί την αφηγούμαι γραπτώς; Είναι πολύ απλό. Κατέληξα σε ένα συμπέρασμα ως μη ειδικός. Δες τι σου λείπει. Δες τι μου λείπει. Και χειροκρότησε δυνατά σαν να είσαι σε σπάνια συναυλία της αγαπημένης σου, μοναδικής, απίστευτης μπάντας. Η τελειότητα είναι σ’ όλα όσα ΔΕΝ σου λείπουν. Βρίσκονται ήδη στη ζωή σου, τα κουβαλάς μαζί σου, είναι ένα και το αυτό με την ύπαρξή σου, τα αγαπάς και τα γουστάρεις. Να νιώθεις και να σκέφτεσαι «Έχω όλα τα καλά και έχω την δύναμη, την θέληση και μπορώ να κάνω και άλλα καλύτερα για μένα και τους συνανθρώπους μου, κι ό,τι γίνει και ας γίνει».
Μέτρα τα κάθε ώρα, κάθε μέρα. Κι ό,τι σε χαλάει ή στέκεται εμπόδιο ή σ’ αδικεί ή σου λείπει, αγάπα το κι αυτό. Πώς θα’ νιωθες γιομάτη την απρόβλεπτη ζωή, αν δεν υπήρχε κάτι ή κάποια να σου δημιουργούν ζοχάδες και να σου σπάνε και τα νεύρα; Είναι η έλλειψη λοιπόν, που σε κάνει να νιώθεις πλήρης για όλα όσα σου δόθηκαν δώρα ζωής και μετάλλια τιμής, άξια έπαθλα του προσωπικού σου καθημερινού αγώνα.
- Ο μπαρμπα- Θανάσης και η Χούντα - 21 Απριλίου 2017
- Έλλειψή μου λατρεμένη - 13 Φεβρουαρίου 2017
- «ΑγαπάΜε Αλλήλους» - 29 Απριλίου 2016
