, ,

Είναι η ευτυχία φυσιολογική;

Η Άννα είναι πολύ στεναχωρημένη και προβληματισμένη. Γιατί είναι τόσο δύσκολη η ζωή της; Γιατί όλα της φαίνονται βουνό; Όλα θέλουν τόση προσπάθεια. Κανονικά

Είναι η ευτυχία φυσιολογική;

Η Άννα είναι πολύ στεναχωρημένη και προβληματισμένη. Γιατί είναι τόσο δύσκολη η ζωή της; Γιατί όλα της φαίνονται βουνό; Όλα θέλουν τόση προσπάθεια. Κανονικά θα έπρεπε να είναι ευτυχισμένη. Θα έπρεπε η ζωή να κυλάει αβίαστα και να μπορεί να την απολαμβάνει. Αυτό είναι το φυσιολογικό. Η Άννα σκέφτεται πως για να μην είναι χαρούμενη και ευχαριστημένη με τη ζωή της, μάλλον κάτι πάει στραβά. Μάλλον κάτι πάει στραβά με εκείνη. Κι αυτό τη ρίχνει ακόμα παραπάνω.

Το ερώτημα

Είναι όμως έτσι; Είναι η ευτυχία φυσιολογική; Είναι το σύνηθες το να είσαι ευτυχισμένος; Είναι η δυσκολία μια εξαίρεση στην κατά τ’ άλλα ομαλή ζωή μας; Για να απαντήσουμε αυτό το ερώτημα θα χρειαστεί να κοιτάξουμε λίγο γύρω μας. Όχι μόνο μέσα μας. Είναι οι άνθρωποι γύρω μας ευτυχισμένοι; Είναι τόσο απλό το να είσαι ικανοποιημένος από τη ζωή σου; Γνωρίζεις πολλούς ανθρώπους που είναι χαρούμενοι, συνειδητοποιημένοι και σε αρμονία με τις επιλογές τους;

Advertisment

Η πραγματικότητα

Οι στατιστικές μας δίνουν μια αρκετά συγκεκριμένη εικόνα για τον κόσμο μας. Περίπου ένας στους τρεις ανθρώπους θα υποφέρουν κάποια στιγμή από μια ψυχική πάθηση. Περίπου ένας στους δέκα θα επιχειρήσει κάποια στιγμή να δώσει τέλος στη ζωή του και ένας στους πέντε θα υποφέρει από κατάθλιψη. Αν προσθέσουμε σε αυτά τα νούμερα τους χωρισμούς, τις εργασιακές δυσκολίες, την οικονομική κρίση, τις δυσχερείς οικογενειακές σχέσεις, τα προβλήματα υγείας, το καθημερινό άγχος, τους ψυχαναγκασμούς, το χρόνιο θυμό, θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό το οποίο θεωρούμε ως φυσιολογικό ίσως τελικά να είναι κάτι πολύ πιο σπάνιο ίσως και από ένα διαμάντι. Σίγουρα πολύ πιο σπάνιο από όσο νομίζουμε.

Κι όμως οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι όλοι είναι ευτυχισμένοι γύρω τους εκτός από εκείνους. Και αυτή η πεποίθηση το μόνο που κάνει είναι να παράγει δυστυχία. Διότι αν πιστεύεις ότι όλοι είναι ευτυχισμένοι εκτός από σένα το λογικό συμπέρασμα το οποίο θα βγάλεις είναι ότι υπάρχει κάτι ελαττωματικό μέσα σου. Αν θεωρείς ότι η ευτυχία είναι φυσιολογική και θα «έπρεπε» κι εσύ να νιώθεις ευτυχισμένος τότε θα κρίνεις τον εαυτό σου ως ανεπαρκή και προβληματικό. Κι αυτό θα σε κάνει ακόμα πιο δυστυχή.

Ο εγκέφαλός μας

Η εξέλιξη του εγκεφάλου μας επίσης δεν ευνοεί την ευτυχία. Είμαστε γενετικά προγραμματισμένοι να δίνουμε περισσότερη σημασία σε αρνητικά ερεθίσματα στο περιβάλλον μας. Αυτό συμβαίνει διότι όταν ζούσαμε στις σαβάνες πριν από χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι έπρεπε να είναι διαρκώς σε επιφυλακή για να ανιχνεύουν τους κινδύνους γύρω τους και να καταφέρνουν να επιβιώνουν μέσα σε αφιλόξενα περιβάλλοντα. Στα σημερινά περιβάλλοντα οι κίνδυνοι αυτοί έχουν εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό, όμως οι δομές του εγκεφάλου μας εξακολουθούν να λειτουργούν με τον τρόπο που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας, όπως αμέτρητες μελέτες έχουν δείξει. Έτσι παράγουν αρνητικές σκέψεις και σαμποτάρουν συστηματικά την προσπάθειά μας να είμαστε ευτυχισμένοι.

Το Σκανδιναβικό παράδοξο

Οι Σκανδιναβικές χώρες φιγουράρουν στην πρώτη θέση των πιο ευτυχισμένων χωρών του πλανήτη εδώ και δεκαετίες. Οι κάτοικοί τους δηλώνουν σταθερά ως οι πιο ικανοποιημένοι με τη ζωή τους σε σύγκριση με άλλες χώρες του πλανήτη. Κι όμως σε αυτές τις χώρες παρατηρούνται ταυτόχρονα αρκετά υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών. Πώς τα δυο αυτά φαινόμενα μπορούν να συνδυαστούν; Η απάντηση που έχει δοθεί από τους ερευνητές αντικατοπτρίζει τη λογική που ανεπτύχθη πιο πάνω. Όταν όλοι στις κοινωνίες αυτές δηλώνουν ευτυχισμένοι, οι λίγοι οι οποίοι δεν βιώνουν αυτό το συναίσθημα, αποδίδουν σε προσωπικά αίτια την «έλλειψή» τους. Νιώθουν ελαττωματικοί και έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να προβούν σε δραστικές κινήσεις.

Συμπέρασμα

Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι αλλά θέλει σημαντική προσπάθεια από εμάς. Είναι στο χέρι μας και χρειάζεται να το βάλουμε σκοπό και να κοπιάσουμε για να το πετύχουμε. Η ευτυχία δεν είναι μια φυσιολογική κατάσταση για τους ανθρώπους. Σε αυτό συμβάλλει τόσο η κοινωνία, οι σχέσεις μας οι συνθήκες της ζωή μας αλλά και η ίδια η φυσιολογία μας. Αν το κατανοήσουμε αυτό θα βγάλουμε ένα μεγάλο βάρος από πάνω μας. Δε θα μας κατηγορούμε άδικα. Δε θα χρειάζεται να μας επιβάλουμε το να είμαστε ευτυχισμένοι. Θα αγκαλιάσουμε τη φύση μας και θα απενοχοποιήσουμε την ψυχική μας κατάσταση. Γι’ αυτό Άννα μην ανησυχείς αν δυσκολεύεσαι με τη ζωή σου. Δεν πάει κάτι στραβά με σένα. Ο γιαλός είναι στραβός…

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Πρέπει να χαθώ μέσα στη δράση, αλλιώς θα μαραθώ από την απελπισία» | Alfred Tennyson
Η βιολογία της θλίψης: Γιατί είναι τόσο σημαντικό να εκφράζουμε τα αρνητικά συναισθήματα
Η ζωή, όπως και τα όνειρα που κάνεις για αυτή, δεν είναι να την ζεις στο κεφάλι σου αλλά στην πράξη!
Σημειωματάριο συναισθημάτων | Απέναντι στα «πρέπει» στέκεται ό,τι έχουμε περισσότερο ανάγκη: Ο έρωτας για ζωή

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση