Πιθανότατα έχετε μια καλή αίσθηση των πολιτικών σας απόψεων, αλλά πόσο σίγουροι είστε για την αμεροληψία σας όταν καλείστε να εκλέξετε τον επόμενο αρχηγό του κράτους ή έστω τον τοπικό άρχοντα της περιοχής σας; Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων οδηγείται να εκλέξει έχοντας συγκεκριμένες κοινωνικές προκαταλήψεις. Ένας πολιτικός, με λίγα λόγια, εκτιμάται πολύ λιγότερο από τις πραγματικές του ικανότητες και πολύ περισσότερο από άσχετους παράγοντες (αποδεδειγμένα άσχετους παράγοντες).
Μπορεί πολλοί να κάνουμε like όταν βλέπουμε μια ανάρτηση για τον “Pepe”, τον “φτωχότερο πρόεδρο του κόσμου από την Ουρουγουάη” (Δείτε: 15 μαθήματα από τον Pepe), αλλά οι έρευνες δείχνουν ότι αν ο Χοσέ Μούχικα ήταν υποψήφιος σε μια Ευρωπαϊκή χώρα, τότε, κατά πάσα πιθανότητα, θα παρέμενε ένας γραφικός υποψήφιος που δεν θα κατάφερνε καν να μπει στη βουλή.
Advertisment
Παρατηρήστε τους πρωθυπουργούς των τελευταίων ετών στην Ελλάδα. Κανένας τους δεν ανήκε στη μεσαία τυπική τάξη, πόσο μάλλον στις εργατικές τάξεις. Και όμως… συνεχίζουμε να προσπαθούμε να βρούμε έναν καλύτερο υποψήφιο κάθε φορά για να διοικήσει τη χώρα, χωρίς όμως να εξετάζουμε τα πραγματικά μας στερεότυπα και προκαταλήψεις που μας οδηγούν να εκλέγουμε το ίδιο μοτίβο ανθρώπων. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο ότι αν κάποιος πολιτικός ηγέτης προερχόταν από την τυπική μεσαία ή χαμηλότερη τάξη θα ήταν πιο ικανός από τους άλλους. Ωστόσο, από τη στιγμή που αισθανόμαστε διαρκώς δυσαρεστημένοι, θα περίμενε κανείς ότι θα δίναμε την ευκαιρία και σε κάποιους άλλους ανθρώπους να αποδείξουν αν είναι καλύτεροι ή όχι.
Οι έρευνες λοιπόν επιμένουν, ότι άσχετα με το ποιος θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές, εμείς θα ψηφίσουμε με βάση τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπά μας.
Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Φράνκλιν Ρούσβελτ, ακόμα και ο Τζων Κένεντι, εικάζεται ότι εκλέχθηκαν κυρίως διότι εντυπωσίαζαν τον λαό τους με την οικονομική τους επιφάνεια. Αν και στις ΗΠΑ η κοινωνική εκτίμηση είναι αρκετά ισχυρή, όπως αποδεικνύει και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ, εντούτοις και πάλι δεν συγκρίνεται με τις ισχυρές προκαταλήψεις των Ευρωπαίων πολιτών.
Advertisment
Η ιστορία δείχνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων ηγετών προέρχεται από ανώτατα κοινωνικά στρώματα και αυτό συμβαίνει, κατά πάσα πιθανότητα, λόγω της μακράς ιστορίας της αριστοκρατικής τάξης που διοικούσε για αιώνες. Ακόμα και σήμερα εξάλλου, έχουμε βασιλικά αξιώματα. Μια μελέτη που διεξήχθη από τον Αυστραλό κοινωνιολόγο John Ray, έδειξε ότι στην Ευρώπη, ένας πολιτικός υποψήφιος από μια ανώτερη κοινωνική τάξη έχει ντε φάκτο πολύ υψηλότερες πιθανότητες να εκλεγεί από έναν άλλον υποψήφιο χαμηλότερου κοινωνικού στρώματος.
Φυσικά όμως, το κοινωνικό φόντο δεν καθορίζει την ικανότητα κάποιου να κυβερνήσει. Η κοινωνική τάξη δεν σχετίζεται με την επάρκεια και είναι μεγάλο λάθος όταν τα συγχέουμε. Παρόλα αυτά, συνειδητά ή μη, οι ψηφοφόροι εντυπωσιάζονται περισσότερο από την κοινωνική τάξη παρά τις πραγματικές ικανότητες.
Ένα ακόμα αξιόλογο εύρημα είναι το γεγονός ότι όσο ένας λαός γίνεται πιο φτωχός, τότε η πιθανότητα να εκλεγεί ένας υποψήφιος από ανώτερα κοινωνικά στρώματα μεγαλώνει, αντί να μειώνεται. Δείτε για παράδειγμα πώς οι Αμερικανοί, σε μια οικονομία που πασχίζει να ανακάμψει,απέκτησαν την πιο πλούσια κυβέρνηση όλων των εποχών. Ένα άτομο που είναι δυστυχισμένο, βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο ή σε χαμηλότερη κοινωνική τάξη, είναι πιο πιθανό να έχει μεγαλύτερη “κοινωνική εκτίμηση”. Σύμφωνα με τον Murray Edelman, πρώην καθηγητή πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, όσο μεγαλύτερη η δυστυχία του ατόμου, τόσο πιο ευάλωτο είναι στην πειθώ και στον εντυπωσιασμό.
Παρακάτω θα βρείτε τα 10 πιο κοινά στερεότυπα που έχουν βρεθεί σε κοινωνικές έρευνες. Σε αυτό το τεστ ας κάνουμε όμως κάτι διαφορετικό. Προσπαθήστε να επιλέξετε, όχι βάσει αυτού που πιστεύετε ότι είναι το σωστό, αλλά βάσει των πεπραγμένων σας σε προηγούμενες εκλογές. Διότι έτσι θα μπορέσετε να αντιληφθείτε καλύτερα εάν έχετε ασυνείδητα στερεότυπα ή όχι.
[viralQuiz id=183]
