,

Πάμε πάλι απ’ την αρχή

Όλοι μαζί και τόσο μόνοι Σα να μην ένιωσες το χάος μουAdvertisment Περπατάς πάνω του αφήνοντας πληγές Και ύστερα τις σβήνεις με ένα χαμόγελο

Πάμε πάλι απ' την αρχή

Όλοι μαζί και τόσο μόνοι

Σα να μην ένιωσες το χάος μου

Advertisment

Περπατάς πάνω του αφήνοντας πληγές

Και ύστερα τις σβήνεις με ένα χαμόγελο

Περπατάς πάνω στο χάος μου

Advertisment

«Επιδέξια» και με «αγάπη»

Πώς αγαπάς ό,τι δε γνώρισες;

Μόνο ένα σου όνειρο αγαπάς σε μένα

προέκτασή σου

Διαβάζεις μόνο αυτό που προσμένεις στα μάτια μου

Και κάθε έκφρασή μου, σύμπτωση με τα όνειρά σου

Σχεδιάζει τις κινήσεις σου

Ακούς τη φωνή σου στη φωνή μου

Και κάθε ξένη για σένα λαλιά, αδιάφορη μέχρι να γνωρίσεις..

Τουλάχιστον ας ήξερες δεν είμαι, όπως είσαι..

Δεν υπάρχω, όπως υπάρχεις

Κι αν υπάρχω έτσι, δε θα είναι για πολύ..

Ρίξε μου ένα βλέμμα περιέργειας του αγνώστου να με μάθεις

Και ύστερα ξέχασε το

Πάμε πάλι από την αρχή..

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

«Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει» | Γ. Ρίτσος
Οι πιο «τρομακτικές» μάσκες είναι εκείνες που δεν φαίνονται...
Η ζωή δεν φοράει φίλτρα, δεν στολίζεται για να πάρει like, δεν κάνει giveaway τον χρόνο της
Καμία φορά το να πληγώσεις πονάει περισσότερο από το να σε πληγώσουν

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση