Κάθε σχέση αγάπης, φιλίας και συντροφικότητας χαρακτηρίζεται από την παραδοχή ότι είμαστε δύο ανθρώπινα όντα που κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Είναι αλήθεια ότι αγαπάμε και σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και είμαστε δεσμευμένοι μεταξύ μας… μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Ξέρουμε ωστόσο ότι είμαστε δυο συνηθισμένοι άνθρωποι. Και ο αμοιβαίος σεβασμός της ανθρώπινης φύσης διατηρεί τη σχέση ζωντανή, ενδιαφέρουσα, πλούσια και γεμάτη αγάπη.
Ακούγεται αυτονόητο, και πράγματι είναι. Πόσα ζευγάρια όμως λησμονούν αυτή την πραγματικότητα της ζωής; Πόσοι από μας θυμώνουμε, ζηλεύουμε ή απογοητευόμαστε όταν ο σύντροφός μας αποδεικνύεται απλώς άλλος ένας άνθρωπος; Πόσοι από εμάς δεν είμαστε πιο ανεκτικοί και υπομονετικοί με έναν εντελώς άγνωστο άνθρωπο παρά με τον σύντροφό μας; Πόσοι δεν έχουμε από τον σύντροφό μας προσδοκίες τόσο εξωπραγματικές που μόνο αν ήταν υπεράνθρωπος θα μπορούσε να τις εκπληρώσει; Και τελικά πόσο συχνά ξεχνάμε ότι ο σύντροφός μας είναι κι αυτός ένα ανθρώπινο ον;
Advertisment
Οι άνθρωποι είναι περίπλοκα πλάσματα. Όπως έλεγε κι ο Αλέξης Ζορμπάς, ήρωας του μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, εμείς οι άνθρωποι είμαστε «σκέτη καταστροφή». Κάνουμε λάθη. Αλλάζουμε. Λέμε αυτό που δεν πρέπει και απογοητεύουμε τους άλλους, μαζί κι αυτούς που αγαπάμε. Οι κρίσεις μας είναι άλλοτε σωστές κι άλλοτε λανθασμένες. Μερικές αποφάσεις μας είναι σοφές, άλλες πάλι όχι. Έχουμε κακές διαθέσεις και κακές μέρες, μερικές φορές πέφτουμε και σε κατάθλιψη. Νιώθουμε ανασφάλεια και χάνουμε τον προσανατολισμό στη ζωή μας. Δεν είμαστε πάντα καλοί ακροατές.
Οι περισσότεροι βασανιζόμαστε για μικροπράγματα – τόσο στην αγάπη και στις σχέσεις μας όσο και σε άλλους τομείς. Έχουμε αμφιβολίες και φόβους. Και όλοι κρύβουμε μέσα μας κάποιο βαθμό συμφέροντος, φόβου, απληστίας και λαγνείας – αν όχι στις πράξεις μας, τουλάχιστον στη φαντασία μας.
Μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε ότι τα παραπάνω δεν ισχύουν για σας – να τα αρνηθείτε, ακόμα και να τα ξεπεράσετε – αλλά η αλήθεια είναι ότι είστε άνθρωποι. Ακόμα κι όταν είστε πλήρως αφοσιωμένοι στον σύντροφό σας, δεν παύετε να έχετε και άλλα ενδιαφέροντα και αγωνίες στο μυαλό σας και φυσικά στη ζωή σας. Συχνά είναι εύκολο να ξεχάσετε ότι έχετε σχέση με έναν άνθρωπο. Δεν ζείτε με ένα τέλειο ον, με κάποιον που δεν πρόκειται ποτέ να σας απογοητεύσει, που έχει ξεπεράσει επιτυχώς κάθε σύγχυση, που είναι λιγότερο ανθρώπινος από οποιονδήποτε άλλον.
Advertisment
Γνωρίζουμε άνδρες οι οποίοι έχουν πληγωθεί – και έχουν χωρίσει – για λόγους που δεν είναι καθόλου σημαντικοί για μας: γιατί η σύντροφός τους αμφισβητεί τη γνώμη τους, επειδή μιλά γι΄ αυτόν στους φίλους της, επειδή έχει κι άλλα ενδιαφέροντα εκτός από τον γάμο και την οικογένεια, γιατί έχει την επιθυμία να περνά κάποιο χρόνο με τον εαυτό της και μακριά από τον σύζυγο κλπ. Γιατί όμως είναι λάθος;
Αντίστοιχα γνωρίζουμε γυναίκες που γίνονται έξαλλες επειδή ο φίλος τους ή ο σύζυγός τους θέλει να παρακολουθήσει έναν αθλητικό αγώνα στην τηλεόραση, γιατί κοιτάζει μια ελκυστική γυναίκα ή γιατί έχει μαι γυναίκα φίλη. Και πάλι, γιατί είναι λάθος αυτό; Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες μπορούν να κάνουν όλα τα παραπάνω, τα οποία είναι καθ΄όλα ανθρώπινα.
Έχω την εντύπωση ότι αρκετοί άνθρωποι, μόλις κάνουν μια σοβαρή σχέση ή παντρευτούν, θεωρούν ότι ο σύντροφός τους δεν επιτρέπεται παι να είναι άνθρωπος. Επιβάλλουμε αυστηρούς και άκαμπτους κανόνες, κι όταν ο άλλος δεν συμμορφώνεται με αυτούς, γινόμαστε έξαλλοι ή νιώθουμε πληγωμένοι, ζηλεύουμε και θυμώνουμε. Σαμποτάρουμε οι ίδιοι τη σχέση μας μόνο και μόνο διότι ο σύντροφός μας είναι άνθρωπος.
Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που τόσο πολλές σχέσεις δεν τα πάνε καλά και οι σύντροφοι δεν έχουν πραγματική επικοινωνία μεταξύ τους. Ποιος θέλει να είναι ειλικρινής ή να μοιραστεί τις σκέψεις του με κάποιον ο οποίος δεν του επιτρέπει να είναι άνθρωπος; Όχι εμείς πάντως.
Πολλά προβλήματα σχετίζονται με το γεγονός ότι δεν επιτρέπουμε στον σύντροφό μας να είναι άνθρωπος. Αναφέραμε ήδη το προφανές, τις ανεδαφικές προσδοκίες. Πιο σοβαρό όμως είναι το γεγονός ότι με τις αντιλήψεις σας ορθώνετε έναν τοίχο ανάμεσά σας. Αν ο σύντροφός σας δεν μπορεί να μοιραστεί μαζί σας τα όνειρά του χωρίς να τον κριτικάρετε, τότε είναι σίγουρο ότι θα πάψει να τα εκμυστηρεύεται σ΄εσάς.
Αν δεν μπορείτε να συζητήσετε τους φόβους σας χωρίς να σας κάνουν διάλεξη, τότε θα στραφείτε σε άλλους που θα σας ακούσουν χωρίς να σας επικρίνουν. Η αλήθεια είναι ότι με αυτό τον τρόπο πολλά ζευγάρια χάνουν τη φιλία και τη μεταξύ τους οικειότητα, αφού δεν επιτρέπουν ο ένας στον άλλο να είναι άνθρωποι. Είναι μάλιστα πολύ πιθανό τελικά να απομακρύνουν τον σύντροφό τους – συναισθηματικά ή κυριολεκτικά. Σίγουρα δεν εννοούμε να συμβιβάζεστε με εξωσυζυγικούς δεσμούς ή με άλλες καταστροφικές συμπεριφορές.
Υπάρχει όμως κάτι ιδιαίτερα απελευθερωτικό και μαγικό στο να μπορείτε να βλέπετε ο ένας τον άλλο ως άνθρωπο, αντί να απαιτείτε κάτι που δεν είναι ρεαλιστικό, ίσως και καθόλου επιθυμητό.
Αυτή η στρατηγική αποκαθιστά το αίσθημα της φιλίας και το ενδιαφέρον του ενός για τον άλλο. Κάνει πιο βαθιά τη σχέση σας και σας βοηθά να μη στενοχωριέστε για μικροπράγματα. Διευρύνει την οπτική σας και αυξάνει την αίσθηση του χιούμορ σας. Άλλωστε, τι κακό έχει να είσαι άνθρωπος; Μπορεί γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο να ήρθαμε σε τούτη τη ζωή: για να βιώσουμε την ανθρώπινη φύση μας, να εξελιχθούμε, να αναπτύξουμε την πνευματικότητά μας, να μάθουμε και να αγαπήσουμε.
“Μη βασανίζεστε για μικροπράγματα στις σχέσεις και στην αγάπη” Richard Carlson & Kristine Carlson εκδόσεις Πεδίο
