Σελίδες γεμάτες από τη μαγεία των Χριστουγέννων και πασπαλισμένες με πολλή χρυσόσκονη, που όλοι διαβάσαμε περιμένοντας νυσταγμένοι τον Άι Βασίλη, την παραμονή των Χριστουγέννων. Είναι τα χριστουγεννιάτικα παραμύθια που αγγίζουν ακόμη τις ευαίσθητες χορδές μικρών και μεγάλων και που μόλις κλείσει κανείς το βιβλίο κλείνει μαζί και τα μάτια και αναρωτιέται βουβά μήπως κάπου είναι κρυμμένη έστω και μια μικρή αλήθεια…
Στο ερώτημα αυτό αποφάσισαν να απαντήσουν τη φετινή εορταστική περίοδο οι επιστήμονες του πανεπιστημίου Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη των Ηνωμένων Πολιτειών. Και… ξεσκονίζοντας τη διεθνή βιβλιογραφία κατέληξαν ότι κλασσικές φιγούρες των χριστουγεννιάτικων παραμυθιών όπως ο τάρανδος Ρούντολφ με την κόκκινη μύτη, ο Γκριντς, το τερατάκι που θέλησε να κλέψει από τους ανθρώπους τα Χριστούγεννα και ο θρυλικός Σκρουτζ, ο οποίος πήρε το μάθημά του από το φάντασμα των Χριστουγέννων, θα μπορούσαν να είναι σχεδόν… αληθινοί.
Advertisment
Τάρανδος με κόκκινη μύτη; Κι όμως!
Ο Steve Farber, διακεκριμένος ερευνητής στο Ινστιτούτο Επιστήμης Carnegie και καθηγητής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins μελέτησε την κόκκινη μύτη του γνωστού μας Ρούντολφ και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μέσω μιας εξαιρετικά πολύπλοκης διαδικασίας θα μπορούσε να είναι αληθινή. Αν και οι μύτες των ταράνδων δεν είναι συνήθως κόκκινες ή έγχρωμες με αρκετό φως για να οδηγήσουν ένα έλκηθρο, ο Farber λέει ότι άλλα γήινα πλάσματα έχουν τέτοια χρώματα και λάμπουν μέσω βιοφωταύγειας ή φθορισμού.
Όπως ο ίδιος εξηγεί, εάν γενετικό υλικό ενός από αυτούς τους οργανισμούς βρήκε το δρόμο για στο dna του Ρούντολφ, θα μπορούσε φωτίσει με κόκκινο χρώμα τη μύτη ή μια ορισμένη προεξοχή στο πρόσωπό του. Πώς μπορεί να συμβεί αυτό; Ας υποθέσουμε ότι η μητέρα του Ρούντολφ, όταν ήταν έγκυος, βρέθηκε πάνω σε κοραλλιοφόρους οργανισμούς, ένα νέο λαμπερό κόκκινο είδος που βρέθηκε στα ρηχά τροπικά νερά. Στην περίπτωση που κοπεί από ένα κοράλλι, το dna των κοραλλιών θα μπορούσε να εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματός της, λέει ο Farber.
Πρόκειται για ένα γεγονός με πιθανότητες μία στο εκατομμύριο, δηλαδή λίγο περισσότερες από το να τρέχει κανείς με έναν ιπτάμενο τάρανδο… Σύμφωνα με τον Faber, το dna των κοραλλιών θα μπορούσε να μετακινηθεί από το αίμα της σε ένα γενετικό στοιχείο που μοιάζει με ιό και να το μεταφέρει στο κύτταρο που σχημάτισε τον Ρούντολφ. Αυτή είναι μια διαδικασία που ονομάζεται οριζόντια γονιδιακή μεταφορά.
Advertisment
“Με τον Ρούντολφ” λέει ο Farber, “το dna των κοραλλιών εισήχθη σε ένα γονίδιο που εκφράζεται κανονικά στα ρινικά επιθηλιακά κύτταρα, τα κύτταρα της μύτης του. Το dna των κοραλλιών βρίσκεται τώρα στο dna του Ρούντολφ, θα υπάρχει για πάντα μέσα στη ζωή του, φτιάχνοντας απλά αυτή την κόκκινη πρωτεΐνη που έκανε τη μύτη του κόκκινη – σαν λαμπτήρα…»
Ένας διάσημος καρδιολόγος για τον… κατεργάρη των Χριστουγέννων
Την επιστημονική του άποψη για τον… κατεργάρη των Χριστουγέννων, τον Γκριντς, που θέλησε να κλέψει τα Χριστούγεννα από τους ανθρώπους αλλά στο τέλος μετάνιωσε, καταθέτει ο David Kass, καθηγητής Καρδιολογίας στο τμήμα Ιατρικής του Johns Hopkins.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν είχε ως ασθενή έναν χαρακτήρα διάσημου βιβλίου και με δεδομένη την αντικειμενική αδυναμία του να πάρει συνέντευξη από τον ασθενή ή ιατρικό ιστορικό, βλέποντας ένα εξαιρετικά μικρού μεγέθους όργανο (καρδιά) που ξαφνικά και σύμφωνα με το σενάριο της ιστορίας γίνεται μεγάλο, ο Kass αμέσως θα υποψιαζόταν καρδιακή ανεπάρκεια.
“Βλέπουμε πολλούς ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια. Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια συχνά έχουν πολύ μεγάλες καρδιές, είναι αδύναμοι. Αλλά εάν έχετε καρδιακή ανεπάρκεια, δεν θα αισθανθείτε καλά, δεν πρόκειται να χαμογελάτε, δεν πρόκειται να σηκώσετε το έλκηθρό σας, όπως κατάλαβα ότι έκανε, δεν πρόκειται να παραδώσετε πολλά δώρα και να είστε χαρούμενοι, τουλάχιστον όχι συνήθως» λέει ο καθηγητής.
Στην περίπτωση αυτή οι ασθενείς νιώθουν αρκετά χάλια. Δεν έχουν τις δυνάμεις να διασχίσουν ακόμη και το δωμάτιο, πόσο μάλλον να κάνουν έλκηθρο κάτω από ένα λόφο. Έτσι, αυτό το κομμάτι της διάγνωσης δεν ταιριάζει τόσο πολύ…»
Ο Kass απέκλεισε επίσης μια ρήξη βαλβίδας, η οποία θα μπορούσε να μεγεθύνει ξαφνικά μια καρδιά. Αυτό όμως συχνά συμβαίνει σε ανθρώπους που κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών ουσιών, κάτι που δεν φαίνεται να συμβαίνει στον Γκριντς.
Και τότε ο Kass επικεντρώθηκε στο πράσινο χρώμα του Γκριντς, που μαζί με την καρδιά που μεγαλώνει, «στήριξαν» μια θεωρία: Ο Γκριντς είναι ένα φίδι. Είναι ουσιαστικά ένας πύθωνας, ένα ερπετό που είναι γνωστό ότι η καρδιά του φουσκώνει όταν τρώει κάτι πολλές φορές στο δικό του μέγεθος… “Ξέρουμε ότι είναι ένα φίδι”, λέει ο Kass, επισημαίνοντας ότι η κατάσταση της καρδιάς του, η οποία ήταν μικρή και, σύμφωνα με το παραμύθι, μεγάλωσε, είναι πιθανό να προκλήθηκε μετά από ένα γεύμα.
«Καθώς θυμάμαι», λέει ο καθηγητής «πηγαίνει κάτω στο χωριό Whoville με σκοπό να σταματήσει τα Χριστούγεννα, παίρνει όλα τα δώρα, όπως και τον Άγιο Βασίλη, αλλά και όλα τα φαγητά και μάλλον και ένα θηρίο, που νομίζω ότι το έριξε ακριβώς στην τσάντα του. Το γεύμα αποδείχθηκε ότι ήταν ένα αρκετά μεγάλο και η καρδιά αρχίζει να γίνεται πολύ μεγάλη ».
Αν ο Kass ήταν ο γιατρός του Grinch, θα μπορούσε να του πει να αποφύγει τα μεγάλα γεύματα, ιδιαίτερα το ψητό κτήνος!
Οι … βόλτες του Σκρούτζ μέσα στον χωρο-χρόνο!
Ένας θεωρητικός φυσικός του Πανεπιστημίου John Hopkins εξηγεί –προσπαθεί τουλάχιστον- το ταξίδι του Σκρουτζ, της θρυλικής φυσιογνωμίας των Χριστουγεννιάτικων παραμυθιών στο χρόνο με οδηγό το… “φάντασμα των Χριστουγέννων”!
Ο Ibrahima “Ibou” Bah, επίκουρος καθηγητής Φυσικής & Αστρονομίας λέει: «Σε μια Χριστουγεννιάτικη ιστορία, τα φαντάσματα των Χριστουγέννων διδάσκουν στον Σκρουτζ ένα μάθημα ζωής, φέρνοντάς τον πίσω στο παρελθόν του και δίνοντάς του μια ματιά από το μέλλον του. «Από την πλευρά της φυσικής επιστήμης» λέει ο Bah, «κινείται εμπρός και πίσω στο χρόνο και πρέπει να αναρωτηθείτε: «Πώς συνέβη αυτό;»
Σύμφωνα με τον Bah, το φάντασμα του χριστουγεννιάτικου μέλλοντος είχε πολύ λιγότερη βαριά ανύψωση – τουλάχιστον στο αρχικό σκέλος του ταξιδιού του.
«Μπορείτε να προχωρήσετε με την πάροδο του χρόνου -αυτό είναι πραγματικά εύκολο», λέει ο Bah. «Το μόνο που πρέπει να κάνετε για να προχωρήσετε έγκαιρα και να συναντήσετε ανθρώπους στο μέλλον είναι να κινείστε σε απίστευτα υψηλές ταχύτητες».
Εάν κάποιος κινείται γρήγορα σε σύγκριση με κάποιον άλλο, το ρολόι του θα κτυπά πιο αργά, σύμφωνα με τη θεωρία της ειδικής σχετικότητας του Albert Einstein. Έτσι για να ταξιδέψετε στο μέλλον, απλά αρχίστε να κινείστε σε ταχύτητες κοντά στην ταχύτητα του φωτός, λέει ο Bah. Δεδομένου ότι το ρολόι σας χτυπά πιο αργά από το άτομο που δεν κινείται, 10 δικά σας χρόνια μπορεί να αντιστοιχούν σε 30 χρόνια στον δικό του χρόνο…
«Το μόνο που χρειάζεται είναι να καθίσετε ακίνητοι και να αρχίσω να κινούμαι με ένα κλάσμα της ταχύτητας του φωτός – και μπορείτε να αντλήσετε κάποιον με αρκετή πυραυλική δύναμη για να το κάνετε αυτό. Το φάντασμα θα μπορούσε ίσως να πάρει τον Σκρουτζ και να εκτοξευθεί στο διάστημα, πραγματικά, πολύ γρήγορα και στη συνέχεια να επανέλθει κάτω, αλλά τότε πρέπει να φέρει πίσω και τον Σκρουτζ».
Η επιστροφή είναι η πρόκληση. Όπως είναι και η όλη υπόθεση «πίσω στο χρόνο». «Φυσικά, δεν πιστεύουμε ότι αυτό είναι δυνατό», λέει ο Bah. Αν όμως…
Αν το φάντασμα του χριστουγεννιάτικου παρελθόντος ήταν ικανό να αποδώσει κάποια αρνητική ενέργεια (η οποία δεν υπάρχει τεχνικά), θα μπορούσε να δημιουργήσει έναν βρόχο στο χώρο-χρόνο που θα του επέτρεπε να πάρει τον Σκρουτζ πίσω για να δει τον νεότερο εαυτό του. Ή, αν το φάντασμα ήταν σε θέση να πάρει κάποια ύλη, να το κάνει να γυρίσει πολύ γρήγορα και στη συνέχεια να καταρρεύσει σε μια μικρή περιοχή για να κάνει ένα σχίσιμο στο «ύφασμα» του χώρου, ή αυτό που στη γλώσσα των ειδικών αποκαλείται “μοναδικότητα του γυμνού δακτυλίου” θα μπορούσε να επιστρέψει εγκαίρως περνώντας από το δαχτυλίδι.
«Αν είστε σε θέση να δημιουργήσετε ένα τέτοιο σχίσιμο στο διάστημα, θα μπορούσατε να το εισάγετε και να επιστρέψετε έξω, και έχετε πάει πίσω στο χρόνο» λέει ο Bah. Η πρόσκληση-πρόκληση, απευθύνεται πάντως, σε… πολύ λίγους.
Αν, λοιπόν, φέτος ακούσετε ήχους από… κουδουνάκια τη νύχτα των Χριστουγέννων, κοιτάξτε στον ουρανό: Μπορεί να δείτε την αλήθεια των χριστουγεννιάτικων παραμυθιών. Α! Και μην προκαλέσετε το φάντασμα των Χριστουγέννων… Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Ντίνα Διονυσοπούλου-δημοσιογράφος
