Σύνδρομο θύματος: Πιο καταστροφικό και από τον ίδιο τον θύτη

Άτομα με το σύνδρομο θύματος. Οι αιώνιοι ατσαλάκωτοι ένοχοι. Το σύνδρομο που τους χαρακτηρίζει, σίγουρα τους βοηθάει σε πολλές περιπτώσεις να ξεφεύγουν. Το καλλιεργούν

Σύνδρομο θύματος: Πιο καταστροφικό και από τον ίδιο τον θύτη

Άτομα με το σύνδρομο θύματος. Οι αιώνιοι ατσαλάκωτοι ένοχοι. Το σύνδρομο που τους χαρακτηρίζει, σίγουρα τους βοηθάει σε πολλές περιπτώσεις να ξεφεύγουν.

Το καλλιεργούν αυτό γιατί είναι και το μόνο που μπορούν να αξιοποιήσουν. Ένα φοβιστικό μυαλό σαν το δικό τους, δεν μπορεί να σκεφτεί με ειλικρίνεια. Μπορεί να θυματοποιηθεί και να μυξοκλαίει σε διάφορες γωνίες. Προσέξτε όμως γιατί τα χαρτομάντιλα που τους προσφέρετε, πολλές φορές τελειώνουν και τότε θα πρέπει να φανούν τα ψεύτικα δάκρυά τους.

Advertisment

Διαβάστε επίσης: Το σύνδρομο του «λευκού ιππότη»: Παίρνοντας το ρόλο του σωτήρα στη σχέση και Σύνδρομο Burn Out: Το τεστ του ψυχολόγου Herbert Freundenberger

Δεν έχουν εχθρούς, γιατί δεν είναι σε θέση να έχουν. Για να έχεις εχθρούς, πρέπει να τους αξίζεις κιόλας. Μονάχα φωνάζουν για το άδικό τους, γιατί το να φωνάζουν είναι το μόνο που ξέρουν καλά. Όλοι κάτι τους έχουν κάνει. Όλοι τούς πολεμάνε. Πρώτα εκείνοι βέβαια χτυπάνε κάτω από τη μέση και ύστερα καλούν τους άλλους να θαυμάσουν τα αίματά τους.

Στο λεξιλόγιό τους δεν υπάρχει η φράση “έχεις δίκιο”, υπάρχει μόνο η φράση “έχεις κάτι μαζί μου”. Όλοι έχουν κάτι μαζί τους. Ακόμα και η σκιά τους τους ενοχλεί. Νομίζουν ότι τους σαμποτάρει. Ότι τους δείχνει πιο άσχημους, ενώ εκείνοι είναι η επιτομή της ομορφιάς. Ότι τους δείχνει πιο στριμένους, ενώ εκείνοι ξεχειλίζουν από καλοσύνη.

Advertisment

Κλαίγοντας και έρποντας, καταφέρνουν ακούραστα μέσα στον μισό χρόνο, ό,τι εσύ στον διπλάσιο και σου βγαίνει και η γλώσσα. Θα πάνε τελευταίοι οπουδήποτε και θα κάτσουν πρώτη θέση. Θα σου πούνε ότι τους χτυπούσαν όλοι οι υπόλοιποι και τους έσπρωχναν μπροστά. Θα μπορούσα να αναφέρω δεκάδες παραδείγματα αλλά ξέρετε τι; Τους βαριέμαι σαν τις αμαρτίες μου.

Δεν θα μπορούσα να περάσω πιο βαρετά από το να ασχοληθώ με ένα άτομο που θυματοποιείται και ξερνάει δεξιά και αριστερά την δήθεν αθωότητά του. Γιατί στη θεωρία είμαστε όλοι δήθεν παλληκάρια, μπροστάρηδες και γενναίοι. Στην πραγματικότητα όμως, αυτοί οι άνθρωποι ζούνε και ξεκουράζονται στην πλάτη των άλλων που πολεμάνε για τα ιδανικά τους, έχοντας βέβαια έτοιμο τον προβολέα για τα κροκοδείλια δάκρυά τους.

Μπέττυ Κούτσιου

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Μια “απλή” βόλτα
Πήγαινε με μάτια κλειστά και πνεύμα ανοιχτό και σώπα για μια στιγμή... επιτέλους σώπασε...
Θέλω να γράψω μα με πονάνε οι λέξεις... κι ας μην έχουν ακόμη ειπωθεί
Σχολικός εκφοβισμός: Η δύναμη της εκπαίδευσης και της συλλογικής δράσης για την αντιμετώπισή του

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση