Μία πεποίθηση που επικρατεί εδώ και δεκαετίες είναι πως κάποιοι άνθρωποι έχουν «καλύτερα γονίδια», μια προδιάθεση για μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Όμως, μια νέα μεγάλη έρευνα, αμφισβητεί τώρα την εγκυρότητα αυτής της ιδέας.
Επιστήμονες από το Calico Life Sciences, ένα ίδρυμα ερευνών και καινοτομίας στον τομέα των επιστημών – σε συνεργασία με συναδέλφους από το Ancestry, μία διαδικτυακή γενεαλογική βάση δεδομένων – ανέλυσαν πρόσφατα δεδομένα εκατομμυρίων ανθρώπων για να προσδιορίσουν αν το γονιδιακό προφίλ παίζει πράγματι βασικό ρόλο στο προσδόκιμο ζωής.
Advertisment
O Graham Ruby, κύριος ερευνητής, και η ομάδα του μελέτησαν τα γενεαλογικά δέντρα περίπου 400 εκατομμυρίων ανθρώπων και συμπέραναν ότι τα γονίδια έχουν μικρότερη επίδραση στο πόσα χρόνια αναμένεται να ζήσει ένα άτομο. Τα ευρήματα βρίσκονται δημοσιευμένα στο επιστημονικό περιοδικό GENETICS.
Ο ρόλος που παίζουν τα γονίδια είναι μάλλον ελάχιστος
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα δεδομένα των συμμετεχόντων και εστίασαν στην κληρονομικότητα, η οποία μετρά σε ποιο βαθμό συγκεκριμένα γονίδια εξηγούν διαφορές στα ατομικά χαρακτηριστικά των ατόμων. Εστίασαν λοιπόν στα χρόνια ζωής των γονέων για να εξετάσουν και να προβλέψουν το προσδόκιμο ζωής του ατόμου. Επιπλέον, οι επιστήμονες θέλησαν να εντοπίσουν αν οι προβλέψεις τους θα βασίζονταν κυρίως στο γονιδιακό προφίλ ή σε κάποιο άλλο παράγοντα.
Διαβάστε επίσης – Έρευνα: Οι διακοπές αυξάνουν το προσδόκιμο ζωής και Πώς το εισόδημα επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής
Advertisment
Σύμφωνα με την ομάδα, οι προηγούμενες μετρήσεις υποδείκνυαν ότι η επίδραση του κληρονομικού προφίλ στο προσδόκιμο ζωής κυμαινόταν από 15 έως 30%. Αφού μελέτησαν μια προσεκτικά επιλεγμένη σειρά οικογενειακών δέντρων και άλλων σχετικών πληροφοριών από περίπου 400 εκατομμύρια άτομα, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν Ευρωπαϊκής καταγωγής, οι ερευνητές αποκάλυψαν μια διαφορετική ιστορία.
Οι επιστήμονες συνδύασαν μαθηματικά και στατιστικά μοντέλα και ανέλυσαν τα δεδομένα συγγενών που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του 19ου και 20ου αιώνα. Παρατήρησαν ότι τα αδέρφια και τα πρώτα ξαδέλφια επεδείκνυαν τα ίδια στοιχεία κληρονομικότητας που είχαν βρει και οι προηγούμενες μελέτες.
Όμως, οι ερευνητές επίσης εντόπισαν ότι το προσδόκιμο ζωής των συζύγων ήταν επίσης αρκετά παρόμοιο με των αδελφιών διαφορετικών βιολογικών φύλων. Αυτό, πιστεύει η ομάδα, μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι οι σύζυγοι μοιράζονται το ίδιο περιβάλλον και πολλές ίδιες συνήθειες.
Ωστόσο, το πιο αινιγματικό εύρημα ήταν αυτό: τα εξ αγχιστείας αδέλφια και τα πρώτα εξ αγχιστείας ξαδέλφια παρουσίαζαν επίσης παρόμοιο προσδόκιμο ζωής, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν κάποια εξ αίματος σχέση και δεν ζούσαν μαζί.
Συνεπώς, ποια είναι η αιτία αυτής της φαινομενικά απίθανης ομοιότητας στο προσδόκιμο ζωής ενός ατόμου και των εξ αγχιστείας συγγενών; Μετά από πιο εξειδικευμένες αναλύσεις, οι ερευνητές συμπέραναν ότι θα μπορούσε να οφείλεται σε μια έννοια που ονομάζεται «στοχευμένη αναπαραγωγή».
Στοχευμένη αναπαραγωγή σημαίνει εδώ ότι οι παράγοντες που είναι σημαντικοί για τη μακροζωία τείνουν να είναι πολύ παρόμοιοι ανάμεσα στους συντρόφους. Γενικά, όταν αναζητάμε έναν σύντροφο, το πιθανότερο είναι να επιλέξουμε κάποιον με τον οποίο μοιραζόμαστε παρόμοια χαρακτηριστικά – και αυτό περιλαμβάνει και το προσδόκιμο ζωής. Οπότε, όταν υπολόγισαν και αυτό τον παράγοντα, οι ερευνητές συμπέραναν ότι η κληρονομικότητα βρίσκεται περίπου στο 7%, δηλαδή σε χαμηλότερο του αναμενόμενου ποσοστό.
[toggle title="Πηγές"]
https://ghr.nlm.nih.gov/primer/inheritance/heritability
https://www.genetics.org/content/210/3/1109
[/toggle]
