Κατέβηκα πριν λίγες μέρες στο κέντρο της πόλης για έναν περίπατο. Περπατούσα σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους που ήδη είχαν γεμίσει με φωτάκια, στολισμένες βιτρίνες, και μουσικές ενώ o κόσμος λόγω και της νέας μόδας για την Παρασκευή των εκπτώσεων, είχε κατακλύσει τους δρόμους και τις πλατείες. Κοιτούσα γύρω μου και έβλεπα ανθρώπους να μπαινοβγαίνουν στα μαγαζιά, να χαζεύουν βιτρίνες, και να σκέφτονται αν πρέπει να αγοράσουν από τώρα τα δώρα για τις γιορτές που είναι προ των πυλών ή να περιμένουν την τελευταία στιγμή.
Και τότε ήταν που άρχισα να σκέφτομαι πως σύντομα θα έρθουν Χριστούγεννα, και προάγγελος αυτών είναι οι όλο και αυξανόμενοι στολισμοί σε δρόμους, μαγαζιά, βιτρίνες, τα ίδια τραγούδια και μελωδίες που θα ακούς όπου και αν σταθείς και επιπλέον ο βομβαρδισμός διαφημίσεων για δώρα και παιχνίδια, ρεπορτάζ για τα μέρη που πρέπει να επισκεφτούμε για να περάσουμε τέλεια τις γιορτινές μέρες ή τις τιμές για τα γιορτινά τραπέζια και τα κέντρα διασκέδασης, και τέλος, αλλά ίσως και πιο επίμονα, οι εκπομπές και τα άρθρα σε κάθε λογής μέσο επικοινωνίας που με τον πλέον επίμονο τρόπο θα έχουν ως μοναδικό σκοπό να μας πείσουν για το πόσο χαρούμενοι είμαστε απλά και μόνο λόγω των εορτών, γιατί κάτι περίεργο έχει η ατμόσφαιρα αυτές τις μέρες, ή θέλοντας να δώσουμε ακόμα πιο μεγάλη έμφαση, αξία, αναγκαιότητα, το θαύμα των Χριστουγέννων μας γεμίζει χαρά, ευτυχία, καλή διάθεση.
Advertisment
Είναι αλήθεια αυτό το πνεύμα των εορτών; Είναι αλήθεια αυτό το θαύμα των Χριστουγέννων; Να ξοδεύεις χρήματα σε δώρα είτε για τον εαυτό σου, είτε για άλλους; Να γεμίζεις το σπίτι και το μπαλκόνι σου με εκατοντάδες (που πολλές φορές καταντούν από την υπερβολή και κακόγουστα) λαμπάκια; Να πηγαίνεις πολυτελείς διακοπές σε χιονοδρομικά κέντρα ή άλλους αντίστοιχους χειμερινούς προορισμούς; Να τρως και να πίνεις σαν να είναι το τελευταίο σου γεύμα;
Είναι πράγματι αυτό που θα γεμίσει την ψυχή μας χαρά και ικανοποίηση ή μήπως όλα αυτά είναι απλά ο καταλύτης ώστε λίγες μέρες μετά να βουλιάζουμε πιο βαθιά σε μια πραγματικότητα που αγνοήσαμε επιδεικτικά στο όνομα του εορταστικού υπερκαταναλωτισμού και της επίδειξης; Μήπως το πραγματικό θαύμα σε μια περίοδο που σηματοδοτεί παράλληλα ένα τέλος (του χρόνου) και 2 νέες αρχές, (τη γέννηση ενός Θεού, αλλά και την αρχή ενός νέου χρόνου), είναι η επαφή με τον εαυτό μας, η επαφή με τα συναισθήματά μας, η επαφή με τις πραγματικές μας ανάγκες, η αποδοχή των λαθών που κάναμε αλλά και η αποδοχή του τελικά ποιοι είμαστε;
Μήπως το καλύτερο δώρο για την ψυχή μας είναι η συγχώρεση πρώτα του εαυτού μας και έπειτα αυτών που νιώθουμε ότι μας πείραξαν; Μήπως το να βάλουμε νέους στόχους ή να ενισχύσουμε τους ήδη υπάρχοντες για να οδηγήσουμε τη ζωή μας εκεί που θέλουμε; Μήπως το να έρθουμε πιο κοντά με τους δικούς μας ανθρώπους, να τους ακούσουμε και να νοιαστούμε πραγματικά είναι αυτό που θα γεμίσει την καρδιά τους ζεστασιά και θα σχηματίσει στο πρόσωπό τους ένα πραγματικό και φωτεινό χαμόγελο;
Advertisment
Δεν υποστηρίζω πως όλα τα παραπάνω με τα δώρα, τις γιορτές, κλπ, είναι ανώφελα ή ψεύτικα και πως πρέπει να τους γυρίσουμε την πλάτη μας. Δεν υποστηρίζω πως όσοι τα ακολουθούν ή τα επιθυμούν είναι κακοί ή κατώτεροι άνθρωποι. Αυτό που σκέφτομαι είναι πως νομίζω θα νιώθαμε όλοι μας πολύ πιο γεμάτοι μέσα μας, πως η απάντηση στην ερώτηση πώς πέρασες τις γιορτές θα ήταν πιο ειλικρινής, και πως κοιτώντας το μέλλον θα βλέπαμε έστω και λίγο λιγότερο συννεφιασμένο τον ουρανό, αν δίναμε λίγο χώρο ειδικά αυτή την περίοδο στα συναισθήματα, τις ανάγκες, τις αλήθειες μας, αλλά και στο να είμαστε εκεί δίπλα στους ανθρώπους μας, ειλικρινά, γιατί το θέλουμε, και με όλο μας το είναι.
- Όταν ο άνθρωπος που θες να βοηθήσεις, δεν θέλει να βοηθηθεί - 14 Φεβρουαρίου 2020
- Συνεπιβάτες στο ταξίδι της ζωής… όλοι έρχονται για να μας διδάξουν κάτι - 3 Ιανουαρίου 2020
- Μήπως το πραγματικό θαύμα των Χριστουγέννων είναι η επαφή με τον εαυτό μας; - 12 Δεκεμβρίου 2019
