Με αφορμή το θάνατο της Κικής Δημουλά, μιας προσωπικότητας που στιγμάτισε σίγουρα την πνευματική αλλά και την ευρύτερη ελληνική κοινωνία με τα ποιήματά της, θα «τολμήσουμε» να κάνουμε κι εμείς με τη σειρά μας ένα μίνι αφιέρωμα στη μεγάλη αυτή προσωπικότητα της διανόησης.
Το στοιχείο το οποίο έκανε την Κική Δημουλά τόσο αγαπητή στον απλό κόσμο, ακόμα και σε όσους δεν ασχολήθηκαν ποτέ σε βάθος με την ποίηση, είναι πως μιλούσε απλά, χωρίς περίτεχνες λέξεις αλλά ταυτόχρονα τόσο εύστοχα που με μία της φράση μπορούσε να περιγράψει χιλιάδες σκέψεις και νοήματα. Και ίσως αυτό να είναι και το νόημα τελικά σε πολλά πράγματα… λίγα αλλά δυνατά…
Advertisment
Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα – φόρο τιμής για την Κική Δημουλά, δεν θα σταθούμε σε λεπτομέρειες και πληροφορίες για τη ζωή και το έργο της. Ούτως ή άλλως όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τα βρει πολύ εύκολα με μία απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο. Εκεί που εμείς θέλουμε να σταθούμε είναι στην ουσία και τη σοφία που έδωσε η μεγάλη Ελληνίδα ποιήτρια μέσω ορισμένων φράσεών της από τα οποία έχουμε να μάθουμε πολλά.
12 σπουδαία αποφθέγματα της Κικής Δημουλά
1. «Η ευτυχία δεν φέρνει ποίηση»
2. «Από τον κόσμο των γρίφων φεύγω ήσυχη. Δεν έχω βλάψει στη ζωή μου αίνιγμα: δεν έλυσα κανένα» (Άφησα να μην ξέρω)
Advertisment
3. «Η εκδικητικότητα είναι τόσο ακραίο πράγμα που δε με πείθει. Δε μπορώ να φανταστώ ότι γίνεται με συνείδηση για να εκδικηθείς έναν άνθρωπο που σε πρόδωσε. Εκδίκηση είναι να επιτευχθεί μέσα σου η αλλαγή, εσύ να σηκώσεις το μαχαίρι σχεδόν εναντίον σου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ζημιά που μας κάνουν αυτοί που μας υποχρεώνουν να μην τους αγαπάμε. Είναι δική μας ζημιά, όχι δική τους».
4. «Τακτοποιημένη ζωή, άτακτα συναισθήματα. Όλοι έχουμε μέσα μας μια άλλη ζωή η οποία ενοχλεί, απαιτεί, παραπονιέται, δεν έζησε»
5. Κυνηγέ, υποπτεύομαι γιατί σκοτώνεις τα πουλιά. Τα απωθημένα σου φτερά εκδικείσαι. […] Ηρέμησε λοιπόν. Έχω κι εγώ ένα σωρό απωθημένους ουρανούς, μα δε σκοτώνω άστρα. (Εκρηκτικό πόρισμα)
6. «Ο έρωτας
όνομα ουσιαστικόν
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού,
γένους ούτε θηλυκού ούτε αρσενικού,
γένους ανυπεράσπιστου.
Πληθυντικός αριθμός
οι ανυπεράσπιστοι έρωτες».
7. «Από τα όνειρα που ανάθρεψα το πιο πονετικό μου: να μη γερνάω μόνη» (Απροσδοκίες)
8. «Πληγώνομαι, σημαίνει, κοντά στα άλλα, αποκτώ γνώσεις. Ε, με λίγη παραπάνω μελέτη της ματαιότητας, ένα Lower σοφίας κουτσά στραβά το παίρνεις» (Συνέντευξη στη Μικέλα Χαρτουλάρη, 2001)
9. «Δε με ενδιαφέρει τι θα γίνουν τα ποιήματά μου όταν πεθάνω. Δε με ενδιαφέρει τι θα συμβεί όταν δεν θα ζω. Ο θάνατος είναι απόλυτος. Άμα τελειώνουμε, να τελειώνουμε. Τελεία και παύλα. Όχι αποσιωπητικά. Τα αποσιωπητικά φτάνουν όσο ζούμε. Αν αυτό λέγεται εγωπάθεια, το δέχομαι προθύμως».
10. «Η προδοσία είναι από τις πιο φοβισμένες και σπασμωδικές ενέργειες της αυτοσυντήρησης. Άρα, [είναι] φύση μας» (Συνέντευξη στη Βίκυ Φλέσσα, 2009)
11. «Τίποτα σωστό δεν ήταν ωραίο απ’ όσα έκανα. Δεν τιμωρώ τα λάθη μου, είναι το καλύτερο μέρος μου»
12. «Ανήκω στους απαισιόδοξους. Εκείνος που κάνει τη μεγαλύτερη κατανάλωση της ελπίδας είναι ο απαισιόδοξος. Αλλιώς δεν θα είχε τα κότσια να είναι απαισιόδοξος. Το κάνει όμως κρυφά και ύπουλα. Είναι υποκριτής. Μέσα στην απόλυτη θλίψη, δυσπιστία και αμφισβήτηση για όλα λέει, δε μπορεί, κάτι είναι αλήθεια, κάτι είναι ωραίο».
