Αρχικά, χρειάζεται να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει ο διαχωρισμός φύσης και ανθρώπου. Είμαστε μέρος της φύσης, ανήκουμε στο πλέγμα της ζωής. Απλώς το έχουμε ξεχάσει. Και τώρα φύση θεωρούμε το πάρκο δίπλα στο σπίτι μας. Και μπορεί να δηλώνουμε ότι χαλαρώνουμε, αλλά επίσης ενοχλούμαστε όταν μας τσιμπήσει ένα κουνούπι ή αντιληφθούμε μια μύγα στο καθιστικό μας.
Αναμφισβήτητα, αντιμετωπίζουμε ορισμένα προβλήματα σε αυτό τον κόσμο. Από την κλιματική αλλαγή, την απώλεια γόνιμου εδάφους, την τραγική μείωση της βιοποικιλότητας μέχρι τα μικροπλαστικά στους ωκεανούς μας, την ατμοσφαιρική ρύπανση και την έλλειψη πόσιμου νερού. Μία εκ των πολλών αιτιών αυτών των προβλημάτων είναι και η αποσύνδεση από τη φύση.
Advertisment
Ένας κόσμος διαχωρισμού
Όταν ο Καρτέσιος περιέγραψε τη δεκαετία του 1600 τους ανθρώπους ως μηχανές, ο δυτικός κόσμος άρχισε να κατευθύνει τις επιστήμες προς τη μελέτη ξεχωριστών τμημάτων, αποσυνδεδεμένων το ένα από το άλλο. Και κάπως έτσι δημιουργήσαμε έναν κόσμο διαχωρισμού.
Η οικονομική για παράδειγμα επιστήμη, κατευθύνεται στη μεγιστοποίηση του κέρδους, αντί για το σεβασμό όλων των αξιών, όχι μόνο των χρημάτων. Η εργασία μας στοχεύει στην παραγωγή κέρδους με κάθε κόστος, είτε αυτό είναι ρύπανση, αφανισμός ειδών είτε προβλήματα υγείας. Η ευθύνη δεν είναι πια συνδεδεμένη με τις πράξεις μας. Και οι συνέπειες γίνονται τώρα όλο και πιο ξεκάθαρες και φανερές.
Η λύση είναι αλλαγή της οπτικής. Από τον διαχωρισμό στη σύνδεση. Δεν μπορούμε απλώς να βελτιώσουμε ένα μέρος, αλλά το όλον. Αυτό ονομάζεται ολιστική σκέψη. Ο κόσμος δεν είναι απλά φτιαγμένος από διαφορετικά κομμάτια· όλα αυτά τα κομμάτια συνδέονται.
Advertisment
Αν αγγίξεις ένα φρούτο, μπορείς να νιώσεις πώς αυτό συνδέεται με τον υπόλοιπο κόσμο. Συνδέεται με το δέντρο, που συνδέεται με το χώμα μέσω των ριζών του, με τον αέρα μέσω των φύλλων του και με τον ήλιο. Χρειάζεται να γίνουμε από μια γενιά κατανάλωσης σε μια γενιά αποκατάστασης. Και μπορούμε να ξεκινήσουμε αυτή την αλλαγή, συνδεόμενοι ξανά με τη φύση. Επειδή είμαστε μέρος της.
Τι μπορείτε να κάνετε για να ξανασυνδεθείτε με τη φύση;
1. Βάλτε μια πυξίδα στην τσέπη σας
Η αίσθηση του προσανατολισμού έχει χαθεί στους περισσότερους από εμάς. Γνωρίζετε αν το γραφείο σας «βλέπει» δυτικά; Ή βόρεια; Γνωρίζετε την κατεύθυνση προς την οποία οδηγείτε όταν έχετε τον ήλιο στα μάτια σας; Ρίχνοντας μια ματιά σε μια πυξίδα κάποιες φορές μέσα στη μέρα αποκτάτε επίγνωση του μέρους στο οποίο βρίσκεστε, τα βήματα που κάνετε στη ζωή σας, αποκτάτε μια σύνδεση με τον ήλιο, το φεγγάρι και τη μητέρα γη. Είναι μια πρώτη πράξη προς την επίγνωση ότι κάθε βήμα σας, κάθε σκέψη και κάθε πράξη σας μετρά.
2. Επιλέξτε ένα μοναδικό, προσωπικό μέρος για να επισκέπτεστε μία φορά την ημέρα
Από αυτό το μέρος θα μπορείτε να παρατηρείτε τη γη και τις δημιουργίες της. Επιλέξτε έναν χώρο κοντά στο σπίτι σας, όπου θα μπορείτε να πηγαίνετε συχνά. Μπορεί να είναι ένα σημείο κάτω από ένα δέντρο ή δίπλα σε μια μικρή λίμνη. Μπορεί στην αρχή να σας φαίνεται περίεργο απλώς το να κάθεστε εκεί. Μετά από λίγο, θα αρχίζετε να παρατηρείτε πράγματα που ποτέ πριν δεν είχατε αντιληφθεί, όπως τη συμπεριφορά ενός πουλιού ή το πώς όλα τα φυτά «δένουν» αρμονικά το τοπίο.
3. Διαλογιστείτε
Ένας υπέροχος τρόπος να διαχειριστείτε σκέψεις και συναισθήματα. Στην αρχή, όλα θα φαίνονται χαοτικά, αλλά μετά από λίγο θα νιώθετε οικεία με τη διαδικασία. Ποτέ δεν θα εξαφανιστούν όλες οι σκέψεις, αλλά όση περισσότερη εξάσκηση κάνετε, τόσο ευκολότερη θα είναι η μετάβαση. Ο διαλογισμός σε εξωτερικό χώρο έχει θετικές συνέπειες στη σύνδεσή σας με το περιβάλλον. Σύντομα θα αρχίζετε να αφουγκράζεστε τη φύση και να νιώθετε τα αρώματά της.
4. Ξαπλώστε στο γρασίδι και ακούστε τον χτύπο της Μητέρας Γης
Μια πολύ απλή άσκηση: ξαπλώστε ανάσκελα στο γρασίδι, κλείστε τα μάτια σας και νιώστε όλα εκείνα τα σημεία του σώματος που έρχονται σε επαφή με τη γη. Απλώς παρακολουθήστε την αναπνοή σας για λίγο και νιώστε τον χτύπο της Μητέρας Γης.
5. Χορέψτε χωρίς να αυτοπεριορίζεστε
Η κοινωνία μας έχει βάλει πολλά όρια στην προσωπικότητά μας. Πόσες φορές έχουμε ακούσει το «φέρσου σαν άνθρωπος» ή το «σοβαρέψου». Αυτό όμως μας απομακρύνει τόσο από την προσωπική μας φύση, όσο και από τη φύση γενικά. Βάλτε λίγη μουσική και χορέψτε μόνοι στο σαλόνι σας για αρχή. Μη σκέφτεστε πώς φαίνεστε. Απλώς χορέψτε, απελευθερώνει την ψυχή.
6. Κάντε μια σιωπηλή βόλτα και ενεργοποιήστε όλες σας τις αισθήσεις
Από τους σπουδαιότερους τρόπους σύνδεσης με τη φύση. Ενεργοποιήστε όλες σας τις αισθήσεις και θα εκπλαγείτε από το πόσα θα αντιληφθείτε γύρω σας. Θα ακούσετε διαφορετικά κελαηδήματα πουλιών, τα διαφορετικά αρώματα που αναδύονται από τα άνθη, θα νιώσετε την αίσθηση της άμμου στα πόδια σας.
7. Βγείτε έξω στο σκοτάδι
Η όρασή μας είναι μία από τις πιο κυρίαρχες αισθήσεις που έχουμε. Αν, λοιπόν, αυτή η αίσθηση δεν είναι τόσο ενεργοποιημένη, οξύνουμε όλες τις άλλες. Η ακοή μας θα είναι εντονότερη, το ίδιο και η όσφρησή μας. Στην αρχή, θα νιώσετε φόβο, αλλά όσο πιο οικεία θα σας γίνετε η φύση, τόσο πιο άνετα θα νιώθετε.
Desiree Driesenaar
