Το πιθανότερο είναι ότι θα έχετε ακούσει ή διαβάσει ξανά στο παρελθόν για την καθιστική ζωή που κυριαρχεί πια στο σύγχρονο τρόπο ζωής μας και ο οποίος αποτελεί σημαντικότατο δείκτη πρόωρου θανάτου. Υπάρχει πια και επίσημος όρος: καθιστική νόσος.
Πόσο σοβαρή είναι όμως αυτή η νόσος; Πρόσφατες αναφορές από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) αποκαλύπτουν ότι θα μπορούσε σύντομα να γίνει η τρίτη κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως, μετά από τις καρδιαγγειακές νόσους και τον καρκίνο.
Advertisment
Στην εποχή μας, οι «καθιστικοί εργαζόμενοι» είναι η πλειονότητα. Επιπλέον, ένα μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων στον ελεύθερο χρόνο μας γίνεται και αυτό σε καθιστική θέση. Κάποια παραδείγματα είναι η παρακολούθηση τηλεόρασης, ταινιών και φυσικά το διαδίκτυο.
Πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι περνάμε 9.5 ώρες την ημέρα καθισμένοι σε μία ή περισσότερες καρέκλες, στο σπίτι, στο γραφείο, στις συγκοινωνίες, στο αυτοκίνητο και στην ξεκούρασή μας. Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 75% του χρόνου μας δεν κινούμαστε.
Ως εκ τούτου, το σώμα μας αλλάζει και προσαρμόζεται σε αυτό τον τρόπο ζωής. Οι μυς αποδυναμώνονται και τα οστά γίνονται λεπτότερα, εμφανίζεται πόνος στη μέση, αυχενικό σύνδρομο, πονοκέφαλοι, φλεγμονές και πολλά άλλα προβλήματα.
Advertisment
Και αυτά δεν είναι τα μόνα προβλήματα που δημιουργεί η καθιστική ζωή: στην «ανθρωπόκαινο εποχή» (τη δική μας δηλαδή) οι βασικές αιτίες θανάτου είναι ο διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο καρκίνος. Στις παλαιότερες εποχές (παλαιολιθική εποχή) ήταν η βία. Όλες αυτές οι νόσοι σχετίζονται με τον τρόπο ζωής μας, που φυσικά περιλαμβάνει την καθιστική ζωή.
Μάλιστα, έρευνα του 2012 που μελέτησε τις συνήθειες 7.813 γυναικών συμπέρανε πως όσες βρίσκονταν σε καθιστική θέση για 20 ώρες την ημέρα είχαν μικρότερα τελομερή, τα οποία αποτελούν δείκτη γήρανσης των κυττάρων μας. Το αποτέλεσμα; Φυσικά, πρόωρη γήρανση.
Η ίδια η καρέκλα, ως έπιπλο, άρχισε σταδιακά να γίνεται αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας με τη βιομηχανική επανάσταση. Το σώμα μας όμως είναι σχεδιασμένο για να είναι δραστήριο, για να κινείται. Οπότε αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να επιστρέψουμε σε έναν πιο υγιή τρόπο ζωής.
Πηγή: www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5451443/
