Μια νέα έρευνα με επικεφαλής δερματολόγους του UT Southwestern δείχνει ότι μια κοινή φλεγμονώδης δερματική πάθηση μπορεί να οφείλεται σε κακώς απορρυθμισμένα επίπεδα ορμονών. Το εύρημα θα μπορούσε να προσφέρει έναν απροσδόκητο νέο στόχο για την καταπολέμηση αυτής της πάθησης.
Η ατοπική δερματίτιδα (ΑΔ) είναι μια μορφή εκζέματος. Η ΑΔ προσβάλλει έως και το 13% των παιδιών και το 10% των ενηλίκων, με ετήσιο κόστος θεραπείας 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο στις ΗΠΑ. «Συχνά θεωρούμε το έκζεμα ως μια κατάσταση ξηροδερμίας και αντιμετωπίζουμε τις ήπιες περιπτώσεις με ενυδατικές κρέμες», δήλωσε η συγγραφέας Tamia Harris-Tryon στο UTSW. «Εδώ, δείχνουμε ότι ένα γονίδιο που είναι σημαντικό για την παραγωγή ορμονών φαίνεται να παίζει ρόλο στο να φτιάχνει το δέρμα τα δικά του ενυδατικά προϊόντα».
Advertisment
«Αν μπορούσαμε να αλλάξουμε τη δραστηριότητα αυτού του γονιδίου, θα μπορούσαμε ενδεχομένως να προσφέρουμε ανακούφιση στους ασθενείς με έκζεμα, βοηθώντας το δέρμα να παράγει περισσότερα έλαια και λιπίδια για να ενυδατωθεί». Η Dr. Harris-Tryon εξήγησε ότι προηγούμενες έρευνες έχουν συνδέσει την ΑΔ με την υπερδραστηριότητα των γονιδίων που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή δύο φλεγμονωδών ανοσολογικών μορίων, των ιντερλευκινών 4 και 13 (IL-4 και IL-13).
Ένα σχετικά νέο φάρμακο που ονομάζεται dupilumab – ένα μονοκλωνικό αντίσωμα που μειώνει την ποσότητα των φλεγμονωδών μορίων – έχει αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματικό σε πολλούς ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ΑΔ. Ωστόσο, οι μοριακοί μηχανισμοί πίσω από τον τρόπο με τον οποίο οι IL-4 και IL-13 συμβάλλουν σε αυτή τη μορφή εκζέματος ήταν άγνωστοι.
Για να διερευνήσουν αυτό το ερώτημα, η Dr. Harris-Tryon και οι συνεργάτες της επικεντρώθηκαν στα σμηγματοκύτταρα, τα κύτταρα που συνθέτουν τους σμηγματογόνους αδένες. Αυτοί οι αδένες παράγουν ένα λιπαρό, κηρώδες φράγμα που καλύπτει το δέρμα, βοηθώντας το να συγκρατεί την υγρασία.
Advertisment
Οι ερευνητές χορήγησαν στα ανθρώπινα σμηγματοκύτταρα που αναπτύσσονταν σε εργαστηριακά πιάτα Petri IL-4 και IL-13, στη συνέχεια χρησιμοποίησαν μια τεχνική για να λάβουν μια ένδειξη της γονιδιακής δραστηριότητας για ολόκληρο το γονιδίωμα και τη συνέκριναν με τη γονιδιακή δραστηριότητα σε σμηγματοκύτταρα που δεν είχαν υποβληθεί σε θεραπεία με αυτά τα ανοσοποιητικά μόρια.
Διαπίστωσαν ότι ένα γονίδιο που ονομάζεται HSD3B1, το οποίο παράγει ένα ένζυμο που ονομάζεται 3b-υδροξυστεροειδής αφυδρογονάση 1, έγινε έως και 60 φορές πιο ενεργό όταν εκτέθηκε στις δύο ιντερλευκίνες. Η διαπίστωση αυτή αποτέλεσε έκπληξη, δήλωσε ο Δρ Harris-Tryon, επειδή το ένζυμο αυτό είναι γνωστό ότι παίζει βασικό ρόλο στην παραγωγή ορμονών όπως η τεστοστερόνη και η προγεστερόνη, αλλά δεν είχε ποτέ συνδεθεί με την ατοπική δερματίτιδα και την παραγωγή λιπιδίων στο δέρμα.
Οι βάσεις δεδομένων για τη δραστηριότητα των ανθρώπινων γονιδίων έδειξαν ότι το HSD3B1 τείνει να είναι υπερδραστήριο σε ασθενείς με έκζεμα – μια μοναδική μελέτη ασθενών που έλαβαν dupilumab έδειξε ότι το φάρμακο αυτό φαίνεται να μειώνει τη δραστηριότητα του HSD3B1. Και τα δύο στοιχεία υποδηλώνουν ότι η IL-4 και η IL-13 αυξάνουν τη δραστηριότητα αυτού του γονιδίου.
Για να προσδιορίσουν πώς αυτό το γονίδιο επηρεάζει την παραγωγή σμήγματος, οι ερευνητές χειρίστηκαν τη δραστηριότητα του HSD3B1 σε σμηγματοκύτταρα. Διαπίστωσαν ότι όταν έκαναν το γονίδιο αυτό λιγότερο ενεργό, τα επίπεδα των ορμονών μειώθηκαν και η παραγωγή σμήγματος του δέρματος αυξήθηκε.
Ισχύει και το αντίστροφο, με μεγαλύτερη δραστηριότητα του γονιδίου να οδηγεί σε υψηλότερες ποσότητες ορμονών και λιγότερο σμήγμα. Οι ερευνητές είχαν παρόμοια ευρήματα σε ένα μοντέλο ποντικιού με ΑΔ, με την παραγωγή ορμονών να μειώνει την παραγωγή λιπιδίων του δέρματος.
Συνολικά, δήλωσε η Dr. Harris-Tryon, τα ευρήματα αυτά, που δημοσιεύθηκαν στο TNAS, υποδηλώνουν ότι το HSD3B1 θα μπορούσε να αποτελέσει έναν νέο στόχο για την καταπολέμηση της ΑΔ και ενδεχομένως άλλων μορφών εκζέματος. Πρόκειται πράγματι για μια συναρπαστική ανακάλυψη στο πεδίο της δερματολογίας.
Πηγή:
www.goodnewsnetwork.org/new-treatment-for-eczema-could-emerge-after-possible-cause-was-identified-by-surprised-scientists
