Πώς νιώθετε για τη δουλειά σας; Ένα μεγάλο ποσοστό, θα τολμήσω να πω το μεγαλύτερο, θα απαντήσει «Έτσι κι έτσι». Αν θεωρείτε πως βρίσκεστε σε αυτό το ποσοστό, δηλαδή αν νιώθετε κυρίως πως η εργασία σας απομυζεί ενέργεια παρά σας δίνει, θα έχετε σίγουρα πολλές φορές σκεφτεί να αλλάξετε εργασία ή και επάγγελμα.
Ίσως να έχετε σκεφτεί να ζητήσετε προαγωγή, να κάνετε αίτηση αλλού ή να κάνετε κάποιες άλλες σπουδές για ν’ αυξήσετε τις πιθανότητές σας. Έχετε ίσως ακόμη σκεφτεί να ανοίξετε τη δική σας επιχείρηση.
Advertisment
Κι όμως κάτι σας σταματά από το να κάνετε το επόμενο βήμα. Και κάθε μέρα σέρνεστε μέχρι τη δουλειά. Η δουλειά από μόνη της μπορεί να είναι και κάπως ανεκτή – τις καλές μέρες σκέφτεστε ότι θα μπορούσατε να μείνετε εκεί μακροχρόνια – αλλά ύστερα ξαναθυμάστε γιατί δεν σας ταιριάζει πια (αν σας ταίριαζε και ποτέ).
Καμία δουλειά δεν είναι τέλεια και ακόμα και οι καλύτερες θα έχουν πλευρές που δεν αγαπάμε. Αν είστε αρκετά ευτυχισμένοι στην τρέχουσα θέση σας, αν την αποκαλείτε «δουλειά των ονείρων σας», μείνετε εκεί που είστε. Αλλά αν νιώθετε βαθιά στην καρδιά σας ότι ήρθε η ώρα για μια αλλαγή, συνεχίστε να διαβάζετε. Γιατί παρακάτω μπορεί να αναγνωρίσετε ορισμένους από τους παράγοντες που μας αποθαρρύνουν να κυνηγήσουμε τη δουλειά των ονείρων σας.
Φόβος
Ο φόβος για το άγνωστο είναι το νούμερο ένα εμπόδιο που μας κρατά πίσω. Όσο κι αν είμαστε έτοιμοι για μια αλλαγή, υπάρχει επίσης ένα μέρος μέσα μας που δεν θέλει να αλλάξει. Η οικειότητα και η προβλεπτικότητα της τωρινής μας θέσης είναι ανακουφιστικές και οι περισσότεροι διστάζουμε να αφήσουμε τη ζώνη άνεσής μας. Αλλαγή της εργασίας μας σημαίνει βουτιά προς το άγνωστο:
Advertisment
– Τι θα συμβεί αν αποτύχω;
– Τι θα συμβεί αν πτωχεύσω;
– Κι αν το μετανιώσω;
Κι έτσι αποφασίζουμε ότι δεν είναι «η κατάλληλη στιγμή» να αλλάξουμε δουλειά, όταν δηλαδή η αδράνειά μας βασίζεται στην ενοχλητική φωνή του φόβου.
Παρασυρόμαστε/ αφηνόμαστε
Μερικές φορές, δεν είμαστε στη σωστή δουλειά, επειδή «επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αφεθεί/ παρασυρθεί». Δεν εστιάζουμε συνειδητά και εμπρόθετα στη δική μας ζωή και στο σκοπό μας.
Κι έτσι αυτό που θα μπορούσε να είχε ξεκινήσει καλά, αρχίζει να αλλάζει με τον καιρό. Αλλά εμείς αφηνόμαστε. Η τάση αυτή είναι συχνό φαινόμενο. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αφήνονται στη ζωή τους, παρασύρονται στο ευκολότερο μονοπάτι και ύστερα ξυπνούν και αναρωτιούνται: Πώς έφτασα εδώ; Δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι εδώ.
Κατηγορίες
Ο τελευταίος παράγοντας είναι ότι αποτυγχάνουμε να αναλάβουμε προσωπική ευθύνη. Συνηθίζουμε να λέμε ότι δεν ελέγχουμε εμείς τη ζωή μας, αλλά φταίει η οικογένεια, η εταιρία μου, ο εργοδότης μου, η χώρα που μένω, οι υψηλοί φόροι, ο καιρός, η αγορά – πάντως οτιδήποτε άλλο πέρα από εμάς. Οι κατηγορίες είναι πολύ σημαντικός παράγοντας, ειδικά αν παρατηρείτε ότι συχνά επαναλαμβάνετε το «μακάρι»:
– Μακάρι να είχα χρόνο να ψάξω για μια νέα δουλειά
– Μακάρι να είχα χρήματα για να ανοίξω μια δική μου επιχείρηση
– Μακάρι ο/η σύζυγός μου να ήταν πιο υποστηρικτικός/ή για να μπορούσα να αλλάξω την καριέρα μου.
Υπάρχουν βέβαια και φορές όπου εξωτερικοί παράγοντες περιορίζουν τις επιλογές μας. Μόλις αντιληφθούμε ποια είναι τα πραγματικά εμπόδια, θα αποκτήσουμε και μια πρώτη ιδέα για το πώς να ξεκολλήσουμε από μια δουλειά που δεν μας ενδιαφέρει. Αν νιώθετε ότι είστε αδρανείς, «κολλημένοι», προσπαθείτε να αντικαταστήσετε το φόβο με αγάπη, με πρόθεση και σκοπό και τις κατηγορίες με ευθύνη.
Πηγή: Prichard, S. (2018). The book of mistakes: 9 secrets to creating a successful future. New York: Center Street
