Σχεδόν τρεις στους πέντε ενήλικους εργαζόμενους στις ΗΠΑ, που συμμετείχαν σε έρευνα της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης το 2021, ανέφεραν αρνητικές επιπτώσεις του εργασιακού στρες, όπως έλλειψη ενδιαφέροντος, κινήτρων, ενέργειας και προσπάθειας. Οι εργαζόμενοι ανέφεραν επίσης ότι βιώνουν γνωστική κόπωση (36%), συναισθηματική εξάντληση (32%) και σωματική κόπωση (44%).
Κατά κάποιο τρόπο, η επαγγελματική εξουθένωση που σχετίζεται με την πανδημία βιώθηκε ως διαφορετική και οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξηγήσουν ακριβώς γιατί αισθάνονται έτσι. Ένας γιατρός έγραψε ακόμη και για το πώς μπορεί να τον άλλαξε αυτό μόνιμα. Και, μέχρι πρόσφατα, δεν υπήρχαν αρκετά σαφείς πληροφορίες που να υποδεικνύουν έναν πιθανό λόγο, μέχρι μια έρευνα από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης σε συνεργασία με το King’s College του Λονδίνου, το Κέντρο Βιοϊατρικών Ερευνών Maudsley NIHR Maudsley και άλλους συνεργάτες.
Advertisment
Μελέτη που συγκρίνει τους εγκεφάλους πριν και κατά τη διάρκεια των lockdowns
Αυτή η έρευνα συνέκρινε 57 σύνολα δεδομένων πριν από την πανδημία και 15 σύνολα δεδομένων κατά την πανδημία από άτομα που είχαν αρχικά εγγραφεί ως υποκείμενα ελέγχου για διάφορες ολοκληρωμένες ή εν εξελίξει διαθέσιμες ερευνητικές μελέτες, με επιβεβαιωμένη αρνητική εξέταση για αντισώματα του κορονοϊού. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν έναν συνδυασμό τρόπων απεικόνισης του εγκεφάλου καθώς και δείγματα αίματος για να διερευνήσουν εάν υπήρχαν διαφορές στους εγκεφάλους των υγιών ατόμων πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας μετά τα lockdowns.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι τα υγιή άτομα που εξετάστηκαν μετά την επιβολή του περιορισμού είχαν αυξημένα επίπεδα στον εγκέφαλο δύο ανεξάρτητων νευροφλεγμονωδών δεικτών (της πρωτεΐνης translocator 18 kDa, TSPO, και της μυοϊνοσιτόλης) σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες πριν από τον περιορισμό. Και οι συμμετέχοντες που επιβεβαίωσαν μεγαλύτερο φορτίο συμπτωμάτων εμφάνισαν υψηλότερο σήμα TSPO στον ιππόκαμπο (μεταβολή της διάθεσης, ψυχική κόπωση), στην ενδοπαρεγκεφαλιδική αύλακα και στο προσφηνοειδές λοβίο (σωματική κόπωση), σε σύγκριση με εκείνους που ανέφεραν λίγα ή καθόλου συμπτώματα.
Αυτό σήμαινε ότι η φλεγμονή σε αυτές τις περιοχές μπορεί να ευθύνεται για την ψυχική και σωματική κόπωση και τις μεταβολές της διάθεσής τους. Αυτή η έρευνα παρείχε προκαταρκτικά μηνύματα ότι το lockdown είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της φλεγμονής του εγκεφάλου και αυτό πιθανώς οφειλόταν σε ανοσοποιητικούς μηχανισμούς που ενεργοποιήθηκαν λόγω της κοινωνικής απομόνωσης.
Advertisment
Προηγούμενες μελέτες θα μπορούσαν να υποστηρίξουν αυτή την υπόθεση. Μια μελέτη κατέδειξε ότι οι δυσμενείς κοινωνικές εμπειρίες (κοινωνική απομόνωση, αντιλαμβανόμενη κοινωνική απειλή) μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονώδεις αντιδράσεις, ενώ καταστέλλουν την αντιιική ανοσία, ενώ οι θετικές εμπειρίες κοινωνικής σύνδεσης μπορεί να μειώσουν τη φλεγμονή και να ενισχύσουν τις αντιιικές αντιδράσεις.
Η κοινωνική απομόνωση έχει επίσης συσχετιστεί με μειωμένη μνήμη και ανοσολογική δυσλειτουργία σε άλλες μελέτες. Και μελέτες έχουν επίσης καταδείξει ότι η κοινωνική απομόνωση θα μπορούσε να αυξήσει τους δείκτες του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως η IL-6, και θα μπορούσε επίσης να αυξήσει τη δραστηριότητα των μικρογλοιακών κυττάρων στον εγκέφαλο ως μέρος αυτής της φλεγμονώδους αντίδρασης. Η λεγόμενη στείρα νευροφλεγμονή, αυτές οι αλλαγές μοιάζουν με αλλαγές που προκαλούνται από λοιμώξεις και συσχετίζονται με κόπωση και άγχος.
Τι μπορούμε να κάνουμε
Εκτός από τον έλεγχο με τον γιατρό μας για να διευκρινίσουμε τι συμβαίνει, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούμε να δοκιμάσουμε για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να βγει από την κατάσταση κόπωσης:
– Κοινωνικοποίηση: Η πανδημία μπορεί να μας έχει αφήσει την αίσθηση της απομόνωσης, αλλά ίσως και μια ευχαρίστηση που δεν χρειάζεται να αλληλεπιδράμε με ανθρώπους. Αυτό όμως κατά συνέπεια μπορεί να μας προκάλεσε μοναξιά, και μπορεί ακόμη και να νομίζουμε ότι το προτιμάμε αυτό. Ωστόσο, στο βαθμό που μπορούμε να κοινωνικοποιηθούμε με ασφάλεια, θα μπορούσε να μας βοηθήσει το να βρισκόμαστε κοντά σε άλλους ανθρώπους. Ένας μεγάλος αριθμός μελετών έχει δείξει ότι η κοινωνική απομόνωση επηρεάζει αρνητικά τη ζωή μας με διάφορους τρόπους.
– Διατροφή: Η ψυχίατρος του Χάρβαρντ Dr. Uma Naidoo εξηγεί ότι η νευροφλεγμονή είναι κάτι που χρειάζεται να λαμβάνουμε υπόψη μας. Συνιστά αντιφλεγμονώδεις και πλούσιες σε φυτικές ίνες τροφές. Μπαχαρικά όπως ο κουρκουμάς με μαύρο πιπέρι μπορούν να βοηθήσουν και αναφέρεται στο πόσο χρήσιμο μπορεί να είναι να καταναλώνουμε λαχανικά που έχουν τα χρώματα του ουράνιου τόξου, όπως πιπεριές, ντομάτες και φυλλώδη λαχανικά.
– Επαφή με τη φύση: Μελέτες έχουν δείξει ότι η θέαση της φύσης μπορεί να έχει ευεργετικές επιδράσεις στον εγκέφαλο. Έχουμε αποδείξει ότι οι άνθρωποι μπορούν να αισθάνονται ότι έχουν πιο καθαρή σκέψη και εστιάζουν καλύτερα με λιγότερο άγχος και συναισθηματική δυσφορία μόλις 10 λεπτά μετά την προβολή της φύσης σε εικονική πραγματικότητα και έχουμε επίσης διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι είναι λιγότερο προσηλωμένοι στην ανησυχία. Και οι δύο μελέτες έχουν γίνει δεκτές από επιστημονικά περιοδικά και θα δημοσιευτούν σύντομα.
– Σωματική άσκηση: Η σωματική άσκηση μπορεί να βελτιώσει τη νευροανοσολογική απόκριση και μπορεί να είναι αντιφλεγμονώδης.
Η κοινωνική απομόνωση μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του εγκεφάλου. Υπάρχουν όμως πράγματα που μπορούμε να αρχίσουμε να κάνουμε σήμερα γι’ αυτό, οπότε γιατί να μην ξεκινήσουμε τώρα;
Πηγή:
www.psychologytoday.com/intl/blog/debunking-myths-the-mind/202203/feeling-fatigued-and-burned-out-inflammation-may-be-playing
