“Έχω τόσα πολλά προβλήματα που δεν ξέρω από πού ν΄αρχίσω”, είπε ο άντρας που μόλις είχε πατήσει τα σαράντα, με μια έκφραση τέτοιας δυστυχίας στο πρόσωπό του που ήταν από μόνη της αρκετή απόδειξη για τους ισχυρισμούς του.
“Τίποτε δεν πάει καλά στη ζωή μου. Συνέχεια βρίσκω τον εαυτό μου μπερδεμένο σε καταστροφικές σχέσεις, πρώτα με τον πατέρα μου, έπειτα με τη γυναίκα μου και, από το διαζύγιό μου και μετά, με τους φίλους και τις ερωμένες μου. Ξέρω πως μάλλον προσελκύω λάθος ανθρώπους, αλλά πώς μπορώ να το σταματήσω; Ενώ έχω καταλάβει το πρόβλημά μου και ο Θεός ξέρει πόσο χρόνο έχω αφιερώσει σε θεραπεία, καταλήγω να σχετίζομαι πάντα με λάθος ανθρώπους. Το ίδιο ισχύει και στη δουλειά μου. Ακόμα και τα παιδιά μου με κακομεταχειρίζονται. Ακόμα και ο σκύλος μου!”
Advertisment
Ο άγιος γέροντας άκουγε με προσοχή τον άντρα που συνέχιζε με την ίδια διάθεση αυτολύπησης. Κατά τη διάρκεια μιας παύσης τον ρώτησε:
“Πώς νιώθεις για το ύψος σου;”
“Το ύψος μου; Δεν το σκέφτομαι καθόλου.” Συνοφρυώθηκε και έσφιξε τα χείλια του. “Το ύψος μου;” Το σκέφτηκε λιγάκι. “Μια χαρά είναι το ύψος μου. Γιατί;”
Advertisment
“Γιατί όλους εμάς που δεν γεννηθήκαμε δέσμιοι της φτώχιας ή κάποιας αρρώστιας”, είπε ο άγιος γέροντας, “υπάρχει ορθάνοιχτος μπροστά μας ένας ολόκληρος κόσμος επιλογών. Έχω συλλογισθεί για καιρό πάνω σ΄αυτό το θέμα και τώρα καταλαβαίνω πως το μόνο πράγμα για το οποίο δεν έχουμε επιλογή στη ζωή μας είναι το μπόι μας.
Αυτό είναι το μοναδικό πράγμα που είναι δεδομένο. Καταλήγουμε να παραπονιόμαστε για το μπόι μας και αυτό είναι όλο”.
“Θα ήταν πολύ ανόητο να παραπονιέται κανείς για κάτι τέτοιο”, είπε ο προσκυνητής από τη θέση υπεροχής που του έδιναν όλα αυτά τα σοβαρά προβλήματα που είχε να αντιπαραθέσει.
“Είναι πραγματικά πολύ ανόητο, αφού δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να το αλλάξουμε”, χαμογέλασε ο Τζο.
“Όχι όμως πιο ανόητο από το να παραπονιόμαστε για όλα εκείνα τα προβλήματα της ζωής μας που μπορούμε να επιλέξουμε να τα αλλάξουμε”.
Ένας “άγιος” άνθρωπος Susan Trott εκδόσεις Η Δυναμική της Επιτυχίας
