Όλοι μας νιώθουμε την έντονη επιθυμία να ελέγχουμε τις καταστάσεις μερικές φορές. Ίσως αναλαμβάνουμε την ευθύνη ενός έργου με περιορισμένη προθεσμία, κατευθύνουμε ένα προβληματισμένο παιδί, απαιτούμε από ένα μέλος της οικογένειας να σεβαστεί τις επιθυμίες μας ή παίρνουμε τον έλεγχο για να διασφαλίσουμε την ασφάλεια όλων. Αυτό είναι κατανοητό. Αλλά αν παίρνουμε τακτικά ελεγκτική στάση, μπορεί να προκαλούμε προβλήματα στις σχέσεις μας.
Το να επιμένουμε να γίνονται τα πράγματα με τον τρόπο μας είναι εξαντλητικό για όλους. Η μικρο-διαχείριση κάθε πτυχής ενός σεναρίου κάνει τους άλλους να αισθάνονται ότι πρέπει να συμμορφωθούν με τα δικά μας πρότυπα, αν θέλουν να τους αποδεχτούμε. Ίσως νιώθουν ότι θα υπάρξουν δυσάρεστες συνέπειες αν παρεκκλίνουν από τις απαιτήσεις μας ή ότι θα τους απορρίψουμε αν δεν συμφωνήσουν με αυτό που θέλουμε. Ταυτόχρονα, εξαντλούμε τους εαυτούς μας με την ανάγκη μας να επιβλέπουμε κάθε λεπτομέρεια και αγανακτούμε που νιώθουμε υποχρεωμένοι να το κάνουμε εξ αρχής.
Advertisment
Αν θέλουμε πιο ευτυχισμένες σχέσεις, πρέπει να καταλάβουμε γιατί έχουμε αυτή την παρόρμηση να ελέγχουμε τους άλλους και πώς μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Είτε αυτή η παρόρμηση πηγάζει από άγχος, ψυχαναγκασμό είτε από αυτοδικία, η ανάγκη μας να ρυθμίζουμε τα πάντα γύρω μας μπορεί να προκαλέσει τα ακόλουθα προβλήματα στις σχέσεις μας.
Με ποιους τρόπους η ανάγκη για έλεγχο σαμποτάρεις τις σχέσεις μας
1. Έλλειψη αμοιβαιότητας
Όταν εστιάζουμε μόνο στις δικές μας επιθυμίες και ανάγκες, επικοινωνούμε ξεκάθαρα στους άλλους ότι οι δικές τους δεν έχουν σημασία. Για παράδειγμα, ίσως αποφασίσουμε ότι η επιθυμία μας για διακοπές στην Κρήτη είναι πιο σημαντική από την επιθυμία του συντρόφου μας να μείνει στο σπίτι και να εξοικονομήσει χρήματα – και έτσι κλείνουμε το ταξίδι για δύο ούτως ή άλλως.
Αυτή η ενέργεια επικοινωνεί δυνατά και ξεκάθαρα ότι «αυτό που θέλω εγώ είναι πιο σημαντικό από αυτό που θες εσύ». Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ο σύντροφός μας εκνευρίζεται μαζί μας επειδή αγνοούμε εντελώς τις επιθυμίες του. Ακόμα κι αν νομίζουμε ότι προσπαθούμε να βοηθήσουμε, πρέπει να δώσουμε χώρο στους αγαπημένους μας να επικοινωνήσουν τις επιθυμίες τους και να καταβάλουμε προσπάθεια να ακούσουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους.
Advertisment
2. Ανισορροπίες εντός της σχέσης
Όταν ενεργούμε με τέτοιους αυταρχικούς τρόπους, συχνά δημιουργούνται ανισορροπίες στον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε μεταξύ μας. Αν οι σύντροφοί μας ανακαλύψουν ότι θα θέλουμε πάντα να γίνονται όλα με το δικό μας τρόπο, μπορεί να αποσυρθούν εντελώς, υποχωρώντας. Σταματούν να σκέφτονται και να συμμετέχουν ενεργά στη σχέση, αντί να συμμορφώνονται απρόθυμα ή θυμωμένα με ό,τι θέλουμε. Ως αποτέλεσμα, γινόμαστε οι μόνοι που σκεφτόμαστε και πράττουμε εντός της σχέσης, γεγονός που αφήνει τόσο τους συντρόφους μας όσο και εμάς έντονα συναισθήματα δυσαρέσκειας και αγανάκτησης.
3. Δυσάρεστα συναισθήματα
Μπορεί επίσης να νιώθουμε δυσαρέσκεια επειδή πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να λαμβάνουμε εκτίμηση και συνεργασία επειδή κάνουμε αυτό που θεωρούμε καλύτερο για τους αγαπημένους μας. Για παράδειγμα, ίσως η κόρη σας να σας λέει ότι θέλει έναν μικρό γάμο, αλλά εσείς αποφασίζετε να της οργανώσετε έναν μεγάλο και πλούσιο γάμο αντ’ αυτού. Όταν εκείνη όχι μόνο δεν εκτιμά την επιπλέον προσπάθεια αλλά ισχυρίζεται ότι αισθάνεται έλλειψη σεβασμού από μέρους σας, μπορεί να νιώσετε θυμό και απορία. Για να αποφύγουμε αυτού του είδους τα σενάρια, πρέπει να αμφισβητήσουμε την παραδοχή μας ότι ξέρουμε τι είναι καλύτερο για τους άλλους και να αντισταθούμε στην παρόρμηση να απορρίπτουμε όσα μας λένε οι αγαπημένοι μας.
4. Κατεστραμμένη αίσθηση του εαυτού
Οι σχέσεις ελέγχου είναι τοξικές σχέσεις για όλους τους εμπλεκόμενους. Το άτομο που ελέγχεται μπορεί να βλέπει τον εαυτό του ως ανεπαρκή, πιστεύοντας ότι είναι ανίκανο. Μπορεί να νιώθει μια αίσθηση αναξιότητας καθώς δεν καταφέρνει να ληφθεί υπόψη, να ακουστεί και να γίνει σεβαστό όταν έρχεται η ώρα να πάρει αποφάσεις. Και όσοι από εμάς ελέγχουμε μπορεί τελικά να μην αισθανόμαστε καλά για το ποιοι είμαστε καθώς συνειδητοποιούμε την αυταρχικότητα και τον εγωισμό μας.
Όταν η οικογένεια και οι φίλοι μας αποστασιοποιούνται αφού προσπαθούμε να κάνουμε αυτό που πιστεύουμε ότι είναι καλύτερο για όλους, νιώθουμε απόρριψη και ανασφάλεια. Για το λόγο αυτό, πρέπει να αφουγκραζόμαστε πώς αισθάνονται οι άλλοι για τον έλεγχό μας και στη συνέχεια να περάσουμε στη συνεργασία.
Πηγή: www.mindbodygreen.com/articles/how-need-for-control-sabotages-relationships
