Απόσπασμα από το βιβλίο των Dr Irvine Oyle και Susan Jelan “Το Μαγικό Θέατρο” Εκδόσεις Έσοπτρον
Τι γίνεται εκεί έξω, Τζακ;», ρώτησε ο Καρλ Πρίμπραμ το γιο του στο τηλέφωνο. «Περίμενε λίγο», απάντησε αυτός, «πάω να δω». Μετά από μισό λεπτό επέστρεψε λέγοντας «βρέχει». Ο Καρλ του είπε πως δεν τηλεφώνησε για να μάθει τι καιρό έκανε, αλλά για να ρωτήσει για τη φύση της χωροχρονικής πραγματικότητας, που διεγείρει τα αισθητήρια όργανα μας και δημιουργεί τις αισθήσεις μας! Τελικά περί τίνος πρόκειται; Η απάντηση στο ερώτημα “Τι γίνεται εκεί έξω;” είναι κάτι που ερευνούν οι φυσικοί από τις απαρχές της επιστήμης τους. Ο Τζακ είπε ότι απ’ όσο ξέρει, αυτό που υπάρχει εκεί έξω είναι κύματα ενέργειας. Όχι αντικείμενα, μόνο κύματα.
Advertisment
Ο Δρ. Πρίμπραμ, που μέχρι πρόσφατα εργαζόταν στο Τμήμα Νευροψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, είχε ασχοληθεί πολύ μ’ ένα άλλο ερώτημα: “Ποιος είναι αυτός εδώ μέσα που ζητάει να μάθει τι γίνεται εκεί έξω;” Συνδυάζοντας την απάντηση του Τζακ με τη δική του πείρα, επινόησε μια θεωρία που εξηγεί πώς τα κύματα ενέργειας μεταβάλλονται σε αντιλήψεις για ανθρώπους, τόπους και αντικείμενα. Ένα καλό παράδειγμα αυτής της θεωρίας είναι ο στερεοφωνικός ήχος. Από τα ηχεία φτάνουν στα αυτιά σας δονήσεις, ενεργειακά κύματα.
Εκεί μετασχηματίζονται σε ηλεκτρικά ερεθίσματα που κατακλύζουν τον εγκέφαλο σας. Σαν τους κύκλους που κάνουν στο νερό δύο βότσαλα που πετάξατε ταυτοχρόνως, τα ερεθίσματα αυτά συγκρούονται και συνδέονται, δημιουργώντας μια νέα κυματομορφή που ονομάζεται μοτίβο παρεμβολής και εξαπλώνεται σε όλο το σύστημα. Ο συνειδητός σας νους διαβάζει αυτό το στοιχείο και, σύμφωνα με τον Δρ. Πρίμπραμ, “το προβάλλει σαν να ήταν εκεί έξω”, στο χώρο ανάμεσα στα ηχεία. Την ίδια διαδικασία ακολουθούν τα κύματα της φωτεινής ενέργειας που εισέρχονται στα μάτια σας. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα τέχνασμα, παρόμοιο μ’ αυτό που σας βοήθησε να δείτε ένα κβαντικό άλμα. Σηκώστε ένα δάχτυλο σας γύρω στα τριάντα εκατοστά μπροστά από την άκρη της μύτης σας και κοιτάξτε το με το ένα μάτι κλειστό. Θα δείτε μια εικόνα. Τώρα αλλάξτε μάτι και θα δείτε μια κάπως διαφορετική εικόνα σε άλλη θέση. Τώρα ανοίξτε το μάτι και αφήστε τα φωτεινά κύματα από δεξιά κι αριστερά να συνδυαστούν στον εγκέφαλο σας. Έχει εμφανιστεί μια τρίτη εικόνα στο χώρο ανάμεσα στις άλλες δύο που τώρα έχουν εξαφανιστεί. Ποιο απ’ όλα είναι το πραγματικό δάχτυλο;
Η ολογραφική θεωρία της λειτουργίας του εγκεφάλου που ανέπτυξε ο Δρ. Πρίμπραμ, υποστηρίζει ότι η τρισδιάστατη εικόνα που βλέπουμε με τα δυο μάτια ανοιχτά, είναι ένα ολόγραμμα, μια προβολή στον κενό χώρο, ενός στοιχείου που υπάρχει μόνο στον εγκέφαλο σας. Αυτή η πρόταση μας οδηγεί στο να σκεφθούμε ότι πιθανόν η χωροχρονική πραγματικότητα, ο πραγματικός κόσμος, είναι ένα τρισδιάστατο έγχρωμο ολόγραμμα με τετραφωνικό ήχο, το οποίο παράγεται στο κύκλωμα του εγκεφάλου και προβάλλεται “σαν να ήταν εκεί έξω”. Αυτή η λαμπρή θεωρία έχει βαθύτατες επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή μας.
Advertisment
‘Οταν στον κινηματογράφο δούμε τη σκιά μιας μύγας στην οθόνη, μπορεί να υποθέσουμε ότι η μύγα βρίσκεται στη φωτεινή δέσμη προβολής. Μιλήσαμε προηγουμένως για το πώς οι πεποιθήσεις μας ενεργούν ως φακοί που σχηματοποιούν τις αντιλήψεις – τις βασικές δομικές μονάδες της εμπειρίας. Τώρα, εξετάζουμε την πιθανότητα αυτές οι αντιλήψεις να προβάλλονται από τα μέσα προς τα έξω. Έτσι, αν η ζωή σας είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα απ’ όσο θα θέλατε, ίσως να φταίει μια πεποίθηση σας. Το μέρος στο οποίο μπορείτε να ερευνήσετε το ζήτημα είναι “εδώ μέσα”, στη μηχανή προβολής και όχι “εκεί έξω” στην οθόνη. Αντικαθιστώντας τους παλιούς φθαρμένους φακούς με καινούριους, έχετε ως αποτέλεσμα μια πολύ καλύτερη εικόνα.
