Πάει καιρός που θέλω να θίξω το συγκεκριμένο θέμα, άργησα γιατί ήθελα να το κάνω χωρίς να σου δώσω λανθασμένη εντύπωση.
Σήμερα γράφω σε εσένα, μαμά, που μεγαλώνεις το παιδί σου με τόση πίστη και φροντίδα.
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι.
Σε καμία περίπτωση δεν είμαι εδω για να κρίνω τον τρόπο που ανατρεφεις το παιδί σου.
Δεν είμαι ικανή να το κάνω αυτό άλλωστε.
Advertisment
Θέλω μόνο για ένα πράγμα να σε παρακαλέσω.
Μάθε στο παιδί σου την διαφορετικότητα.
Εσύ που έχεις τόση ευγνωμοσύνη μέσα σου για το πλάσμα που έφερες στον κόσμο, δεν μπορεί να το αφήσεις να μεγαλώνει χωρίς να γνωρίζει.
Χωρίς να γνωρίζει πως ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει πάνω του κάτι διαφορετικό.
Μίλησε του για το παιδάκι του μπροστινού θρανίου που είναι πάντα μόνο του.
Πως είναι απο μια μακρινή χώρα και εκεί οι άνθρωποι έχουν άλλο χρώμα απ’το δικό μας.
Και πως αυτό δεν είναι λόγος για να είναι μόνο του.
Να του λένε καλημέρα και να παίζουν μαζί ακόμα κι αν οι υπόλοιποι συμμαθητές του προτιμούν να μην είναι εκεί.
Δείξε του, με ευγένεια, την κυρία στο απέναντι πεζοδρόμιο που είναι σε αναπηρικό αμαξίδιο, εξήγησέ του πως η γυναίκα αυτή είναι σαν εμάς και πως απλώς έζησε κάτι άσχημο και δεν έχει την δυνατότητα να περπατήσει.
Advertisment
Πες του ακόμα, ότι το αγοράκι που στο διάλειμμα το φωνάζουν “χοντρό”, ώστε να τους κυνηγήσει, δεν το κάνει για να παίξει,
αλλά γιατί έχει μάθει πως η λέξη “χοντρός” δεν αναφέρεται ποτέ για ανθρώπους.
Γίνε εσύ παραδείγμα για το παιδί σου γλυκιά μου μανούλα.
Δίδαξέ του πως είναι σπουδαίο πράγμα ο κάθε άνθρωπος να είναι διαφορετικός.
Γίνε γονιός και δάσκαλος για τις πρώτες βάσεις της ζωής του.
Γίνε το σκαλί που θα μάθει στο παιδί την καλοσύνη και τον σεβασμό απέναντι στον διπλανό του.
Το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή ενός παιδιού είναι το “σπίτι” του.
Αυτό είναι η πρώτη του γνώση και αυτή η γνώση το ακολουθεί στην πορεία.
Εσύ είσαι η πρώτη του δασκάλα.
Και είμαι σίγουρη πως είσαι η καλύτερη.
Να γίνεις περήφανη μαμά.
Στο υπόσχομαι, θα γίνεις!
Photo: Author/Depositphotos
Με σπουδές στις καλές τέχνες κι έπειτα επαγγελματίας Makeup artist και Body painter. Μεγαλωμένη στο Μαρκόπουλο, με καταγωγή απο την Τήνο υπάρχει μέσα της η νησιώτικη τρέλα. Μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά της έχουν τα τραγούδια, η θάλασσα, η Θεσσαλονίκη και τα μικρά παιδιά.
Μοναδικό μότο ζωής: "Μην αφήνεις αυτό που σε τρώει, να χορτάσει."
- Άργησα 450 ημέρες… - 2 Μαΐου 2020
- Ένας “κανονικός” άνθρωπος - 29 Ιανουαρίου 2019
- Οι άνθρωποί μας είναι οι γιορτές μας - 6 Δεκεμβρίου 2018
