Κάποτε, ένας αυτοκράτορας ζήτησε από έναν άντρα, ο οποίος θεωρούνταν ο σοφότερος άνθρωπος στον κόσμο, να γράψει ένα βιβλίο που θα περιείχε όλη την απαραίτητη γνώση.
Ο σοφός άρχισε να εργάζεται και 12 χρόνια αργότερα έδωσε στον αυτοκράτορα μια σειρά από βιβλία.
Advertisment
«Είναι πάρα πολλά», του είπε ο αυτοκράτορας. «Συγκέντρωσε μόνο όλη την απαραίτητη γνώση σε ένα βιβλίο».
Ο άνθρωπος υπάκουσε και επέστρεψε 4 χρόνια αργότερα με ένα βιβλίο.
«Και πάλι είναι πάρα πολύ», του είπε ο αυτοκράτορας. «Πρέπει να διοικήσω την αυτοκρατορία μου και έχω πολλές υποχρεώσεις. Γράψε σε μερικές σελίδες ό,τι θεωρείς εσύ ότι είναι πραγματικά σημαντικό και ξαναέλα».
Advertisment
Και πάλι ο σοφός στρώθηκε στη δουλειά. Μετά από 2 χρόνια είχε συνοψίσει την ουσία της γνώσης σε αρκετές σελίδες. Τις έδωσε στον αυτοκράτορα, ο οποίος όμως ήταν πολύ απασχολημένος εκείνη την ημέρα και του έδωσε μια τελευταία οδηγία: να γράψει τα πάντα σε ένα φύλλο χαρτί. Ο σοφός χρειάστηκε πολλά χρόνια για να χωρέσει όλη την απαραίτητη γνώση μόνο σε ένα φύλλο χαρτί.
Και πάλι ο αυτοκράτορας δεν έμεινε ευχαριστημένος. «Θα σου κάνω μια πρόταση: σταμάτα να γράφεις. Προσπάθησε να συγκεντρώσεις την ουσία της γνώσης σε μια λέξη και έλα να μου την πεις. Θα σε πληρώσω καλά».
Ο σοφός αποσύρθηκε σε ένα απομονωμένο μέρος και άρχισε να σκέφτεται βαθιά. Όταν τελικά βρήκε τη λέξη που συγκέντρωνε όλη την εμπειρία, τη γνώση και τη σοφία, ζήτησε να υπάρχει και ακροατήριο μαζί με τον αυτοκράτορα, ο οποίος πλέον ήταν γέρος.
«Βρήκες τη λέξη;», τον ρώτησε ο αυτοκράτορας.
«Μάλιστα, Μεγαλειότατε. Την έχω βρει».
«Έλα να μου την ψιθυρίσεις στο αυτί», είπε ο αυτοκράτορας.
Ο σοφός πλησίασε τον αυτοκράτορα, έσκυψε και του ψιθύρισε τη λέξη ώστε να την ακούσει μόνο αυτός.
Τότε ο αυτοκράτορας αναφώνησε: «Μα αυτό το ήξερα ήδη!».
