Κοινωνικά Δίκτυα και ανθρώπινες σχέσεις
Προσωπικά δεν πιστεύω πως έχει αλλάξει ο άνθρωπος, αλλά τα μέσα που χρησιμοποιεί για να ζήσει… και οι αλλαγές αυτές για να έχουν την καθολική απήχηση, πρέπει να απευθύνονται σε κοινές ανάγκες ή στόχους.
Advertisment
Μία από τις βασικές ανάγκες του ανθρώπου είναι η επικοινωνία, είναι μέρος της φύσης του και αναπόσπαστο κομμάτι του είναι του! Όσο και καταβεβλημένοι να είμαστε, έχουμε μεγάλη ανάγκη να επικοινωνήσουμε με άλλους ανθρώπους (φίλοι, οικογένεια, προϊστάμενο, γιατρό, πνευματικό,κτλ…). Εάν ο άνθρωπος γεννιέται με τα ένστικτα τις επιβίωσης και της συντήρησης, από τη στιγμή που σαν μωρό αρχίζει και συλλαβίζει τις πρώτες λέξεις μέχρι της τελευταίας συζήτησης, καλλιεργεί τον τρόπο επικοινωνίας του με τους άλλους.
Το νερό και οι «κρυφές» ιδιότητές του
Ο Ε. Wenger, το 1998 στο έργο του “Communities of Practices” ορίζει την σημερινή κοινότητα ως “μία οργανική κοινότητα ατόμων, που την ενώνουν κοινοί στόχοι, κοινά ενδιαφέροντα και πρακτικές”. Μέσα από την συμμετοχή σε μία κοινότητα πρακτικής, πετυχαίνεται η επικοινωνία, η εκκοινώνιση, η διαμόρφωση της ταυτότητας καθώς και η μάθηση. Ο Wenger τονίζει οτι “οι άνθρωποι επιθυμούν να ενταχθούν σε μια τέτοια κοινότητα για λόγους κοινωνικής αποδοχής, για αυτοεκτίμηση, για τη διεύρυνση των ενδιαφερόντων τους, αλλά κύριος στόχος είναι η μάθηση και η γνώση, το τι ξέρω –“know what” και το ξέρω πώς –“know how”.
Advertisment
Η ανθρώπινη επαφή και η ανάγκη για συμμετοχικότητα μαζι με την αίσθηση της ψυχωφέλειας που προέρχεται από τη δυνατότητα κοινωνικής αναγνώρισης, αλλάζει το κέντρο προσέγγισης των συμμετεχόντων. “Ο άνθρωπος εγκλωβισμένος στη δίνη του σύγχρονου τρόπου ζωής, βρίσκει αρωγό τις νέες τεχνολογίες για να δημιουργήσει διεξόδους” -λέει ο Wenger- “τα κοινωνικά δίκτυα επιτρέπουν στο άτομο να παρουσιάσει τον εαυτό του, να εκφράζεται ελεύθερα, να δημιουργεί και να διατηρεί online επαφές με άλλους. Το περιεχόμενο αυτών των δικτύων ποικίλο, με βασικό στόχο τη δυνατότητα διατήρησης των υπαρχόντων κοινωνικών δεσμών καθώς και τη δημιουργία νέων επαφών”.
Η ζωή είναι σαν το νόμισμα… έχει δύο όψεις!
Εφόσον άλλαξαν οι συνθήκες τις ζωής μας, επόμενο ήταν να αλλάξουμε και εμείς το τρόπο επικοινωνίας που να ταιριάζει στην καθημερινότητά μας… Κινούμαστε πλέον ανάμεσα σε τρία Χ: Χρόνος, Χώρος, Χρήμα!
Χρόνος… Σχεδόν ασταμάτητα κινούμαστε! Ακόμα και τα όνειρα μας έχουν ένταση σαν να μας τρέχουν! Όλοι παραπονιόμαστε περισσότερο για έλλειψη χρόνου, παρά για τις δυσκολίες της ζωής. Προσπαθούμε με κάθε τρόπο να ευχαριστήσουμε τους πάντες, μέχρι να συνειδητοποιήσουμε ότι εγκαταλείψαμε τις ανάγκες μας. Και εγώ χρειάζομαι βοήθεια όπως οι άλλοι, και εγώ χρειάζομαι στήριξη όπως οι άλλοι, και εγώ θελω όπως οι άλλοι… Και εγώ υπάρχω! Όλοι θέλουν το χρόνο μου, εγώ δεν το θέλω…;
Χώρος… Αφού κέρδισα λίγο χρόνο και για μένα, τώρα χρειάζομαι το χώρο! Όλοι έχουμε την “γωνίτσα” μας… Όμως, ο υπολογιστής ή η ταμπλέτα, ακόμα και ένα κινητό, μπορούν να διευρύνουν το χώρο μου σε “μέρος συνάντησης” με τους φίλους, η με τον έξω κόσμο. Δραπετεύω σιωπηλά από την καθημερινότητά μου και μπορώ να επικοινωνήσω με την άνεσή μου, στο χώρο μου και το πιο σημαντικό πλέον, χωρίς…
Χρήμα!…. Έχω έναν “ανέξοδο τρόπο” να βρεθώ για καφέ, κουβέντα, ενημέρωση η δυνατότητα να εκφράσω γνώμη, να προβάλω τα συναισθήματα μου ή τη δουλειά μου όπως εγώ θελω. Ουκ ολίγες φορές τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης βοηθήσανε συνανθρώπους μας να ξεπεράσουν ή να παλεύουν με την κατάθλιψη, με τον πόνο της απώλειας, το χωρισμό η οιαδήποτε κατάσταση έκτακτης ανάγκης! Και όχι μόνο αυτό, όπως ο γιατρός ενημερώνεται για την επιστήμη του και μπορεί να επικοινωνήσει με τους ασθενείς του, έτσι και όλοι εμείς ενημερωνόμαστε για ό,τι μας αρέσει και μοιράζουμε στους άλλους ότι μας εκφράζει. Κινούμαστε τώρα μεταξύ “μου αρέσει” και “κοινοποιώ” (μοιράζω!)…
Με μια λέξη: γιατρειά! Διότι σε ένα κόσμο γεμάτο προβλήματα και στεναχώριες, αρχίζω και ψάχνω κάτι που μου αρέσει, ψάχνω το όμορφο, το γαλήνιο, το ανθρώπινο, το ωραίο… Και το μοιράζομαι με τους φίλους μου! Όσο περισσότερο γνωρίζεις τον εαυτό σου, τόσο καλύτερα μπορείς να κάνεις χρήση των νέων διαδικτυακών σχέσεων. Πιστεύω πως είναι καλή αρχή! Από κάπου να ξεκινήσουμε… Επιπλέον, είναι θέμα επιλογής εάν θέλεις να είσαι σε μια εικονική (online ) επαφή ενώ θα μπορούσες να είσαι σε μια φυσική επαφή.
Κοιτάζοντας καλά το κοινό παρονομαστή που μας ενώνει (την ανάγκη της ανθρώπινης επαφής) και τη σημερινή πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται, δεν θα έπρεπε να αμφισβητούμε καν την σημασία της ανθρώπινης επαφής. Διότι, θυσιάζοντας στο βωμό της διαδικτυακής επικοινωνίας την ανάγκη της ανθρώπινης επαφής, θα καταλήξουμε φωτογραφίες χωρίς συναισθήματα, κοινοποιήσεις χωρίς βιώματα, ή ακόμα χειρότερο, πρόσωπα χωρίς ιδέες και σκέψεις! Όμως, σε παρακαλώ, μάθε να επικοινωνείς και να νιώθεις την πληρότητα της ανταλλαγής ιδεών, σκέψεων, βιωμάτων, συναισθημάτων χωρίς παρερμηνείες και σκοπιμότητες. Ας μάθουμε επιτέλους να κάνουμε καλή χρήση της ελευθερίας μας!
π. Σιλουανός Βισάν
- Αριστοτέλης: «Ελπίδα είναι ένα όνειρο που το βλέπουμε ξύπνιοι» - 13 Σεπτεμβρίου 2019
- Είμαστε και γινόμαστε, τα άτομα με τα οποία συναναστρεφόμαστε - 10 Ιανουαρίου 2019
- Eυγνωμοσύνη είναι το συναίσθημα πως αυτά που σου δόθηκαν είναι ανώτερα από αυτά που ζήτησες - 13 Νοεμβρίου 2018
