Την λένε κατάθλιψη και την γνωρίζεις καλά

Την λένε κατάθλιψη και την γνωρίζεις καλά

Την βλέπεις δίπλα σου, στον καθρέφτη σου, στη μορφή ενός αγνώστου. Την βλέπεις στον άνθρωπο που αγαπάς, στον άνθρωπο που σε γέννησε, στο παιδί σου το ίδιο. Την λένε κατάθλιψη και την γνωρίζεις καλά. Την αναγνωρίζεις, την πολεμάς, προσπαθείς να της κλείσεις την πόρτα… Δοκιμάζεις τα πάντα, θυμώνεις, παραιτείσαι, εγκαταλείπεις. Και πάλι πεισμώνεις κι αρχίζεις πάλι να πολεμάς. Παλεύοντας να νικήσεις το θάνατο. Όχι αυτόν που θα βιώσουμε όλοι κάποια στιγμή, αυτόν που έχει ήδη επέλθει. Προσδοκάς ανάσταση.

Advertisment

Μιαν ανάσταση που συμβαίνει μόνο όταν αυτός που έχει αποσυρθεί από τη ζωή πιστεύει στα θαύματα. Όπως συμβαίνει άλλωστε με όλα τα θαύματα που συμβαίνουν συνήθως μόνο σε όσους τα προσδοκούν και σε όσους πιστεύουν σ’ αυτά… Αυτός που βρίσκεται πραγματικά εγκλωβισμένος σ’ αυτήν όμως, δεν πιστεύει σε τίποτα πια. Δεν ελπίζει σε τίποτα. Δεν προσδοκά τίποτα. Κι έτσι αποσύρεται, απομονώνεται, δεν ακούει, δεν μιλάει, δεν βλέπει… Δεν βλέπει ότι υπάρχει ζωή γύρω του! Δεν βλέπει ότι είναι ακόμα ζωντανός κι αυτό το δώρο το πετάει στα σκουπίδια κάθε στιγμή που περνάει!

Αδιαφορεί για τα πάντα. Για την προσωπική του υγιεινή, για τις βασικές ανάγκες επιβίωσης, για τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω του. Νιώθει αδύναμος, ανίκανος, αρνείται να σηκωθεί από το κρεβάτι του και από τις λιγοστές του φράσεις οι πιο συχνές είναι “άσε με”, “δεν ξέρω” και “δεν μπορώ”.

“Δεν μπορώ”… Η φράση που απορρίπτει κάθε πιθανότητα εύρεσης λύσης, που αποκλείει κάθε ελπίδα, που σε κάνει να νιώθεις τόσο αδύναμος να βοηθήσεις. Σαν ένας τοίχος στον οποίο χτυπάς ξανά και ξανά με όλο το βάρος σου προσπαθώντας να τον σπάσεις, για να διαπιστώσεις με απογοήτευση πως όση δύναμη και να βάλεις δεν μπορείς ούτε να τον ραγίσεις. Κι αναρωτιέσαι τότε πώς γίνεται κάποιος τόσο αδύναμος να χτίζει έναν τόσο δυνατό τοίχο… και τότε τρομάζεις. Γιατί συνειδητοποιείς πως αυτό που χτίζει δεν είναι απλά ένας τοίχος, αλλά ο τάφος του. Και τότε χτυπάς ακόμα πιο δυνατά, ξανά και ξανά και ξανά, για να τον βγάλεις από εκεί, φωνάζοντάς του πως είναι ακόμα ζωντανός! Ξανά και ξανά μέχρι που ματώνεις και σπας εσύ…

Και τότε το μόνο που έχει μείνει, είναι να κοιτάξεις μέσα σου. Να δεις εσύ τι πιστεύεις, να ελπίσεις στο θαύμα και να πιστέψεις πως θα συμβεί!
———————————
(Η κατάθλιψη ευτυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται με ευκολία. Οι φαρμακευτικές αγωγές της κλασσικής αλλά και της εναλλακτικής ιατρικής, καθώς και η ψυχοθεραπεία, ώστε να αντιληφθεί ο πάσχων τις αιτίες που την προκάλεσαν, είναι συνήθως επαρκή μέτρα αντιμετώπισής της. Αρκεί ο ασθενής να αναγνωρίζει το πρόβλημα και το κυριότερο, να επιθυμεί την ίασή του. Ειδάλλως, τα αποτελέσματα είναι συχνά δυστυχώς αμφίβολα).

Photo: Author/Depositphotos

• About
• Latest Posts

Στέβη Σαμέλη

Οταν αγαπάς να ζεις, να βλέπεις την αισιόδοξη πλευρά της ζωής, την ομορφιά της φύσης και των ανθρώπων, όταν πιστεύεις στη δύναμη της ψυχής και στην αλήθεια που πάντα κερδίζει, όταν νιώθεις πως τα πάντα είναι ένα και πως σ'αυτή την αλυσίδα όλοι κρίκοι της είμαστε, κι όταν ελπίζεις πως όλα αυτά μπορείς να τα μοιραστείς με όλους και να αλλάξεις ίσως λίγο τον κόσμο, τότε γράφεις και εργάζεσαι με κάθε τρόπο γι'αυτό.
Αναδρομέας θεραπεύτρια & Υπνοθεραπεύτρια, Life Coach, NLP Master Practitioner, Eνεργειακή θεραπεύτρια & δασκάλα (Reiki Master/Teacher), αρθρογράφος και συγγραφέας δύο ποιητικών συλλογών, η Στέβη Σαμέλη παιδιόθεν εστιάζει με αισιοδοξία και πίστη στον άνθρωπο και τις άπειρες δυνατότητές του να γίνεται καλύτερος για τον ίδιο και να συμβάλλει έτσι, σ’έναν καλύτερο κόσμο για όλους.

Latest posts by Στέβη Σαμέλη (see all)

• Ξεπέρασέ το. Καμία σχέση δεν κρατάει για πάντα - 11 Νοεμβρίου 2019
• Μπορείς να ελέγξεις μόνο το σώμα σου, τις σκέψεις σου και τις επιλογές σου - 12 Σεπτεμβρίου 2019
• Ο έρωτας δεν είναι θέμα εμφάνισης - 10 Σεπτεμβρίου 2019