Έχουμε, οι περισσότεροι, συνειδητοποιήσει ότι οι άνθρωποι δεν ζούνε όλοι την ίδια ζωή- κάποιοι έχουν πιο ευτυχισμένο παρελθόν ή παρόν, ενώ άλλοι υποφέρουν περισσότερο. Βέβαια, όλοι περνάμε από δοκιμασίες στη ζωή, με κάποιο τρόπο. Και πάντα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα εμπόδιο που θα καθορίσει τις επερχόμενες εμπειρίες μας και το ποιοι θα γίνουμε.
Έχετε ποτέ παρατηρήσει ότι ο άνθρωπος που χαμογελά περισσότερο είναι και ο πιο θλιμμένος κατά βάθος; Εκείνοι που θεραπεύουν πληγωμένες καρδιές, είναι και οι ευγενέστεροι άνθρωποι που θα συναντήσετε. Αυτοί είναι που απεχθάνονται να βλέπουν τους άλλους να πονούν, επειδή γνωρίζουν πώς είναι να μην αγαπιέσαι, να είσαι θλιμμένος, πληγωμένος και μόνος. Και είναι αυτοί που κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε κανείς άλλος να μη νιώσει τον ίδιο πόνο που νιώθουν εκείνοι κάθε μέρα.
Advertisment
Όταν έχεις ζήσει μια επώδυνη ζωή, βρίσκεις τη χαρά στο να είσαι καλός άνθρωπος. Μαθαίνεις να δίνεις αγάπη και συμπόνοια, αυτά δηλαδή που κι εσύ λαχταρούσες πάντα.
Μεγάλωσα σε ένα σκληρό περιβάλλον. Δεν έχω πολλές χαρούμενες αναμνήσεις• η ζωή μου ήταν πάντα ένα συναισθηματικό γαϊτανάκι. Έχω πληγωθεί σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά, κι όμως στέκομαι ακόμα όρθια. Έχω πάει στην κόλαση και επέστρεψα παρά τις δυσκολίες, και όσο μεγαλώνω, συνειδητοποιώ ότι απλά θέλω οι άνθρωποι να νιώθουν καλά. Θέλω να βιώσουν μια διαφορετική πραγματικότητα από αυτή στην οποία εγώ μεγάλωσα. Θέλω να χαμογελώ στους ανθρώπους καθώς με προσπερνούν και θέλω να κάνω τη διαφορά. Συνειδητοποίησα ότι το να δείχνω καλοσύνη κάνει τους άλλους να νιώθουν όμορφα, αλλά και εμένα την ίδια.
Εμείς μάθαμε να βλέπουμε το φως στον κόσμο, επειδή έχουμε επίσης δει το σκοτάδι. Ένας καλόκαρδος άνθρωπος έχει τη δύναμη να φωτίζει ένα σκοτεινό δωμάτιο, επειδή εκμεταλλεύεται τη θετικότητα για να δημιουργήσει φως. Γεννηθήκαμε σε σκοτεινές εποχές και ζήσαμε υπό δύσκολες συνθήκες, αλλά πάντα βρίσκαμε διέξοδο. Υποφέραμε σε κάποιες από τις τρομακτικότερες στιγμές που κάποιος μπορεί να φανταστεί. Όταν είσαι πληγωμένος σε όλη σου τη ζωή, δεν θες τίποτε άλλο πια πέρα από χαρά και ευτυχία. Οι ευγενικές ψυχές είναι εκείνες που έχουν βασανιστεί πολύ και γι’ αυτό έχουν διαφορετική οπτική για τη ζωή.
Advertisment
Οι ευγενέστεροι άνθρωποι έχουν δει κάθε προσωπείο της ζωής, γνωρίζουν τη τέχνη της μεταμόρφωσης της αρνητικότητας σε θετικότητα.
Οι ευγενέστερες ψυχές έχουν νιώσει την καρδιά τους να ξεριζώνεται πολλές φορές. Καταλαβαίνουν πώς πραγματικά είναι η θλίψη, η απογοήτευση, η απώλεια και η αποτυχία, επειδή έχει συμβεί σε αυτούς σε ένα πολύ βαθύ επίπεδο. Αυτό τους διευκολύνει στο να ακούνε εκείνους που υποφέρουν από μια παρόμοια εμπειρία και να στο να κατανοούν πώς νιώθουν. Και είναι κάτι που δεν θέλουν οι άλλοι να νιώσουν, ειδικά αν νοιάζονται βαθιά για εκείνους.
Άνθρωποι σαν κι εμένα που χρειάστηκε να ξεπεράσουν συναισθηματικά εμπόδια έχουν μάθει να είναι δυνατότεροι και ανθεκτικότεροι. Μέσω της κακής μας τύχης, των επιβαρυντικών καταστάσεων, της φτώχειας, της καταστροφής, των οικογενειακών προβλημάτων, βλέπουμε τον αγώνα ως μια διαδικασία μάθησης. Έχουμε μάθει να επιβιώνουμε και να προοδεύουμε, ενάντια σε κάθε πρόβλεψη. Κάθε αποτυχία μας έδωσε μια νέα αχτίδα ελπίδας για να ξεκινήσουμε από την αρχή.
Οι ευγενέστεροι άνθρωποι δε γεννιούνται έτσι- έχουν διαμορφωθεί έτσι μέσω των επιλογών που έκαναν κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών. Έχουν αντέξει τις δυσκολότερες καταιγίδες χωρίς να πνιγούν, γι’ αυτούς, όλα είναι πιθανά.
Είναι εύκολο να είναι κανείς μίζερος, αρνητικός και να τα παρατάει. Η αντοχή και η καλοσύνη, παρά όλες τις κακουχίες και δυσκολίες στη ζωή απαιτεί δύναμη. Η επιλογή είναι δική μας, όσον αφορά στην επιβίωση ή στην ήττα μας. Μπορείτε να παραδοθείτε ή να πολεμήσετε, αλλά ο τρόπος που χειριζόμαστε τις δοκιμασίες είναι αυτός που μας κάνει πικρόχολους ή γλυκούς ανθρώπους και εκείνοι που επιβιώνουν είναι οι γλυκύτεροι και ευγενέστεροι άνθρωποι, αλλά και οι δυνατότεροι.
Άρθρο της Mitzi J Hernandez
