Νωχέλεια σημαίνει αδράνεια, χαζολόγημα, άσκοπες βόλτες και ονειροπόληση, τίποτα συγκεκριμένο, είναι μια κατάσταση δίχως στόχο και σκοπό. Στο υπέροχο βιβλίο της “If You Want to Write», η Μπρέντα Ούλαντ παρατηρεί ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται συνεχώς σε υπερδιέγερση, «σαν ποντίκια που χορεύουν βαλς», που ποτέ δεν αφήνουν τον εαυτό τους να χαλαρώσει, τείνουν να έχουν «μικρής σημασίας, απότομες, ασύνδετες μεταξύ τους ιδέες».
Αντίθετα, εκείνοι που χαρίζουν γενναιόδωρα στον εαυτό τους νωχελικές ώρες, έχουν «αργές αλλά μεγάλες ιδέες». Είναι μια εύστοχη περιγραφή της διαφοράς των Δύσκολων Στιγμών και των Χαλαρών Στιγμών. Αν συνηθίζετε να ζείτε στις Δύσκολες Στιγμές, τότε η νωχέλεια θα σας φαίνεται χάσιμο χρόνου και μια φωνή μέσα σας θα κλαψουρίζει και θα επιμένει ότι έχετε δουλειές να κάνετε.
Advertisment
Ο εαυτός του Εγώ πολύ συχνά συγχέει την υπερβολική απασχόληση με την αξία και τη σημαντικότητα του ανθρώπου – αλλά η μακροχρόνια υπεραπασχόληση είναι ανώφελη και φανερώνει ηττοπάθεια. Στην πραγματικότητα, η λίστα των υποχρεώσεων δεν τελειώνει ποτέ. Πάντα θα υπάρχουν ένα σωρό υποχρεώσεις που είτε πρέπει είτε θέλετε να ολοκληρώσετε.
Επομένως, αν περιμένετε να τις τελειώσετε όλες για να επιβραδύνετε τους ρυθμούς της ζωής σας, θα περιμένετε ακόμη κι όταν βρεθείτε στο νεκροκρέβατό σας (Είτε η έμφυτη σοφία του σώματός σας ή ο φυσικός Εαυτός σας θα εξασθενήσουν τόσο πολύ που θα σας αναγκάσουν να χαλαρώσετε, παθαίνοντας μια σοβαρή ασθένεια ή ένα ατύχημα).
Αν σας είναι σχεδόν αδύνατον να μείνετε δίχως να κάνετε τίποτα, τότε ασχοληθείτε με κάτι χαλαρωτικό και ευχάριστο, όπως το περπάτημα, η ιστιοπλοΐα, η ιππασία, η προετοιμασία ενός κέικ, η ζωγραφική ή το κέντημα – ή ακόμη το σιδέρωμα και η διακόσμηση, αν σας χαλαρώνουν -, αλλά (και αυτό είναι πολύ σημαντικό) ο ρυθμός χρειάζεται να είναι π-ο-λ-ύ α-ρ-γ-ό-ς, έτσι ώστε να έχετε άφθονο χρόνο να ονειρεύεστε και να στοχάζεστε.
Advertisment
Μπορείτε επίσης να κάνετε έναν μακρινό μοναχικό περίπατο, για να επεξεργαστείτε ένα ζήτημα ή να αναζητήσετε πηγές έμπνευσης. Μια άλλη λύση είναι να αφιερώνετε το 10% της ημέρας σας στις Χαλαρές Στιγμές – αντιστοιχεί σε δυο – τρεις ώρες την ημέρα. Αν ξεχαστείτε μία ή δύο ημέρες, αναπληρώστε τις ώρες που χάσατε περνώντας ίσως μία ολόκληρη ημέρα νωχελικά. Τις ώρες αυτές τις αποκαλώ θεϊκές – ώρες που «απλώς υπάρχεις».
Η νωχέλεια ίσως φαίνεται ανώφελη στο πνεύμα της λογικής μας, αλλά μας δίνει πρόσβαση στη θηλυκή ενέργεια, στο ενενήντα τοις εκατό του μυαλού μας – δηλαδή, στην πηγή της διορατικότητας, της έμπνευσης, του σκοπού και της ανώτερης καθοδήγησης. Επίσης, μας βοηθάει να ζήσουμε εδώ και τώρα. Όπως το θέτει και ο επιφανής πνευματικός δάσκαλος Ραμ Ντας, «Για μια ουγγιά από κάτι καλό, χρειάζεται μια λίβρα ακινησίας». Μήπως να αρχίσετε από τώρα;
Απόσπασμα από το βιβλίο της Gill Edwards «Ζήσε τη στιγμή!» από τις εκδόσεις Διόπτρα. Μπορείτε να το βρείτε εδώ
