Τα άτομα που έχουν βιώσει τραυματικά γεγονότα στην παιδική ηλικία, όπως κακοποίηση ή παραμέληση, μπορεί να έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαταραχές πονοκεφάλου ως ενήλικες, σύμφωνα με μια μετα-ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο ηλεκτρονικό τεύχος της 25ης Οκτωβρίου 2023 του Neurology®, του ιατρικού περιοδικού της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. Η έρευνα αυτή δεν αποδεικνύει ότι τέτοιες εμπειρίες προκαλούν πονοκεφάλους- δείχνει μόνο μια συσχέτιση.
“Τα τραυματικά γεγονότα στην παιδική ηλικία μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία αργότερα στη ζωή”, δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Catherine Kreatsoulas, PhD, της Σχολής Δημόσιας Υγείας Harvard T.H. Chan στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης.
Advertisment
“Η μετα-ανάλυσή μας επιβεβαιώνει ότι τα παιδικά τραυματικά γεγονότα αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για διαταραχές πονοκεφάλου στην ενήλικη ζωή, συμπεριλαμβανομένης της ημικρανίας, των πονοκεφάλων τάσης, των αθροιστικών πονοκεφάλων και των χρόνιων ή σοβαρών πονοκεφάλων. Πρόκειται για έναν παράγοντα κινδύνου που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε”.
Στη μετα-ανάλυση συμμετείχαν 28 μελέτες, οι οποίες περιελάμβαναν 154.739 συμμετέχοντες σε 19 χώρες.
Από το σύνολο των συμμετεχόντων, 48.625 άτομα, ή το 31%, ανέφεραν τουλάχιστον ένα τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία και 24.956 άτομα, ή το 16%, διαγνώστηκαν με πρωτοπαθείς πονοκεφάλους. Μεταξύ των συμμετεχόντων με τουλάχιστον ένα τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία, το 26% διαγνώστηκε με πρωτογενή διαταραχή πονοκεφάλου, σε σύγκριση με το 12% των συμμετεχόντων που δεν είχαν κανένα τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία.
Advertisment
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που είχαν βιώσει ένα ή περισσότερα τραυματικά γεγονότα στην παιδική ηλικία είχαν 48% περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαταραχές πονοκεφάλου από εκείνους που δεν είχαν βιώσει τέτοια τραυματικά γεγονότα.
Διαπίστωσαν επίσης ότι όσο αυξανόταν ο αριθμός των τραυματικών γεγονότων της παιδικής ηλικίας, τόσο αυξάνονταν και οι πιθανότητες εμφάνισης πονοκεφάλων. Σε σύγκριση με τα άτομα που δεν είχαν βιώσει παιδικά τραύματα, τα άτομα που είχαν βιώσει ένα είδος τραυματικού γεγονότος είχαν 24% αυξημένο κίνδυνο διαταραχής πονοκεφάλου, ενώ τα άτομα που είχαν βιώσει τέσσερα ή περισσότερα είδη τραυματικών γεγονότων είχαν υπερδιπλάσιες πιθανότητες να έχουν διαταραχή πονοκεφάλου.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τη συσχέτιση μεταξύ των τύπων τραυματικών γεγονότων της παιδικής ηλικίας. Τα γεγονότα που κατηγοριοποιήθηκαν ως τραύματα απειλής περιλάμβαναν σωματική κακοποίηση, σεξουαλική κακοποίηση, συναισθηματική κακοποίηση, παρακολούθηση ή/και απειλή βίας ή σοβαρές οικογενειακές συγκρούσεις. Τα γεγονότα που κατηγοριοποιήθηκαν ως τραύματα στέρησης περιλάμβαναν την παραμέληση, τις οικονομικές αντιξοότητες, την ύπαρξη φυλακισμένου μέλους του νοικοκυριού, το διαζύγιο ή τον χωρισμό, τον θάνατο των γονέων και τη διαβίωση σε νοικοκυριό με ψυχική ασθένεια, χρόνια αναπηρία ή ασθένεια ή κατάχρηση αλκοόλ ή ουσιών.
Διαπίστωσαν ότι τα τραύματα απειλής συνδέονταν με 46% αύξηση των πονοκεφάλων και τα τραύματα στέρησης με 35% αύξηση των πονοκεφάλων. Μεταξύ των κορυφαίων τύπων τραυμάτων απειλής, η βίωση σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης συνδέθηκε με 60% αυξημένο κίνδυνο για πονοκεφάλους- μεταξύ των τραυμάτων στέρησης, όσοι βίωσαν παραμέληση στην παιδική ηλικία είχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο για διαταραχές πονοκεφάλου.
“Αυτή η μετα-ανάλυση υπογραμμίζει ότι τα παιδικά τραυματικά γεγονότα που κατηγοριοποιούνται ως τραύματα απειλής ή στέρησης αποτελούν σημαντικούς και ανεξάρτητους παράγοντες κινδύνου για διαταραχές πονοκεφάλου στην ενήλικη ζωή”.
“Ο προσδιορισμός των συγκεκριμένων τύπων παιδικών εμπειριών μπορεί να βοηθήσει στην καθοδήγηση στρατηγικών πρόληψης και θεραπείας για μία από τις κορυφαίες διαταραχές που προκαλούν αναπηρία παγκοσμίως. Απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δημόσιας υγείας και στρατηγικές κλινικής παρέμβασης για την αντιμετώπιση αυτών των υποκείμενων τραυματικών παιδικών γεγονότων”.
“Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η πραγματική εκτίμηση της συσχέτισης είναι πιθανότατα υψηλότερη λόγω της ευαίσθητης φύσης της αναφοράς των παιδικών τραυματικών γεγονότων”, πρόσθεσε η Catherine Kreatsoulas.
**Η Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας είναι η μεγαλύτερη ένωση νευρολόγων και επαγγελματιών της νευροεπιστήμης στον κόσμο, με 40.000 μέλη!
