«Μερικές φορές για να μάθεις πραγματικά πού βρίσκεσαι χρειάζεται να πέσεις» – Hayley Williams
Όλοι γνωρίζουμε ότι μετά τα πενήντα πρέπει να κάνουμε κολονοσκόπηση, που είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να εντοπίσουμε προκαρκινικές βλάβες στο παχύ έντερο ή το ορθό και συνεπώς να προλάβουμε αυτή τη μορφή καρκίνου.
Advertisment
Τι γίνεται όμως τον εγκέφαλό μας; Αν θέλουμε όλοι εμείς οι άνω των 45 ετών να προλάβουμε τη γνωστική εξασθένηση, θα πρέπει να κάνουμε μια «γνωστικοσκόπηση», για αν εκτιμήσουμε όλους τους πιθανούς συντελεστές και παράγοντες κινδύνου.
Δεν μπορούμε να διορθώσουμε ένα πρόβλημα αν αγνοούμε την ύπαρξή του• οπότε, είτε ενδιαφέρεστε να προλάβετε τη γνωστική εξασθένηση είτε να αναστρέψετε, πρέπει πρώτα να προσδιορίσετε με ακρίβεια πόσο ευάλωτοι είστε στις τρεις απειλές, που είναι η φλεγμονή, τα χαμηλότερα του ιδανικού επίπεδα ορμονών και θρεπτικών ουσιών του εγκεφάλου και οι τοξικές ουσίες.
Μόνον τότε θα μπορέσετε να αναγνωρίσετε τις ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν, για να βελτιωθούν οι γνωστικές λειτουργίες. Είναι όλο και πιο εύκολο να κάνετε τις εξετάσεις αίματος που θα σας δώσουν αυτές τις πληροφορίες, συχνά χωρίς να χρειαστεί να σας τις γράψει ο γιατρό σας.
Advertisment
Στα άτομα που έχουν ήδη εμφανίσει γνωστικά συμπτώματα, όπως απώλεια μνήμης, οι εξετάσει με εργαστηριακές τιμές που απέχουν από τις ιδανικές για τη λειτουργία του εγκεφάλου είναι συνήθως 10 έως 25, ενώ στα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο για γνωστική διαταραχή αλλά δεν έχουν συμπτώματα ακόμη είναι 3 έως 5.
Αργότερα στην πορεία του Αλτσχάιμερ, υπάρχει τόσο μεγάλη απώλεια νευρώνων και συνάψεων που η διόρθωση των αιτιών αυτής της απώλειας δεν αναστρέφει απαραίτητα τη γνωστική εξασθένηση (Πρόσφατα είδαμε βελτιώσεις σε άτομα με πολύ χαμηλές βαθμολογίες στο τεστ Γνωστικής Αξιολόγησης Μόντρεαλ (MoCa), της τάξης ακόμα και του 1, που παρατηρούνται πολύ όψιμα στην πορεία του Αλτσχάιμερ, αλλά αυτές είναι εξαιρέσεις.)
Σε αυτά τα όψιμα περιστατικά, η κατάσταση είναι συνήθως μη αναστρέψιμη. Ευτυχώς, πάντως, υπάρχει ένα σχετικά μεγάλο χρονικό περιθώριο, όχι μόνο για να προληφθεί αλλά και για να αναστραφεί το Αλτσχάιμερ, και αυτό αφορά: την ασυμπτωματική φάση, που μπορεί να διαρκέσει περίπου μια δεκαετία, την υποκειμενική γνωστική διαταραχή, που μπορεί επίσης να διαρκέσει περίπου μια δεκαετία, την ήπια γνωστική διαταραχή, που μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια, αλλά και τις φάσεις της ήπιας και μέτριας μορφής του Αλτσχάιμερ.
Όσο νωρίτερα αναγνωριστούν και διορθωθούν οι αιτίες της απώλειας των συνάψεων και της γνωστικής εξασθένησης, τόσο μεγαλύτερες είναι φυσικά οι πιθανότητες να αποτραπεί η κλινικά έκδηλη νόσος Αλτσχάιμερ, ή ακόμα και η ήπια γνωστική διαταραχή, και τόσο μεγαλύτερη είναι η αναμενόμενη βελτίωση.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Dale E. Bredesen, MD «Αλτσχάιμερ: Μας αφορά όλους» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Μπορείτε να το βρείτε εδώ
