Το σώμα και η ψυχή επηρεάζονται αμοιβαία και όταν δε δρουν σε συγχρονισμό ενδέχεται να έχουν αντίκτυπο στην ψυχολογική ευεξία του ατόμου. Όταν λέμε σε συγχρονισμό εννοούμε πως η ψυχή και το σώμα, ενώ συνήθως συνεργάζονται αρμονικά και από κοινού, κάποιες φορές δεν υπάρχει αρμονία μεταξύ των δύο και παράγουν ένα αποτέλεσμα που μερικές φορές μεταφράζεται κυρίως σε σωματικά σύμπτωμα (πόνοι στο στομάχι, ίλιγγος κτλ) και άλλες φορές σε ψυχικά συμπτώματα (κατάθλιψη, φοβίες κτλ). Ακόμη και δερματικά προβλήματα (πχ. δερματίτιδα) μπορεί να οφείλονται σε μια έντονη συναισθηματική εμπειρία που επιβαρύνει την ψυχή και το σώμα μας.
Πρέπει να φανταστούμε την σχέση ψυχής και σώματος σαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αυτό σημαίνει ότι το σώμα έχει τη δική του ψυχική και συναισθηματική συνιστώσα, που είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα, και που μέσω αυτών επικοινωνεί αμφίδρομα με την ψυχή.
Advertisment
Σε καταστάσεις αρμονικές ένα υγιές σώμα οδηγεί σε ευεργετικά αποτελέσματα για την ψυχή και ταυτόχρονα παράγει και ένα ισορροπημένο μυαλό. Ένα μη υγιές σώμα θα παράγει ένα σύμπτωμα. Ένα οργανικό σύμπτωμα όμως μπορεί να έχει πολλές αιτίες.
Ένα σύμπτωμα είτε είναι σωματικό είτε ψυχολογικό καθορίζεται από πολλαπλές αιτίες που αλληλεπιδρούν η μία με την άλλη. Μερικές από αυτές τις αιτίες είναι η συναισθηματική ζωή του ατόμου, η ποιότητα ζωής, η διατροφή, η φυσική κατάσταση του ατόμου, η κληρονομικότητα, η ποιότητα των κοινωνικών σχέσεων, το πολιτιστικό περιβάλλον στο οποίο ζει, η ποιότητα της εργασιακής ζωής και πολλά άλλα.
Ο άνθρωπος ως ον έχει την ικανότητα να έχει ανθεκτικότητα στο καθημερινό άγχος και στα διάφορα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει. Βέβαια στον κάθε άνθρωπο αυτή η ικανότητα έχει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα και έχει να κάνει απόλυτα με την ατομική αλληλεπίδραση με το ίδιο το πρόβλημα αλλά και από τις γνώσεις (βιωματικές ή μη) που ο καθένας μας έχει.
Advertisment
Η κάθε μορφή θεραπείας προς τον άνθρωπο έχει καθήκον να προωθήσει την αποκατάσταση μιας αρμονικής επικοινωνίας μεταξύ της ψυχής και του σώματος, υποστηρίζοντας τόσο την εργασία στην ψυχή όσο και την εργασία στο σώμα. Φυσικά η όποια μορφή θεραπείας πρέπει να προσεγγίσει το άτομο ατομικά και να λάβει υπόψη της τη μοναδικότητα της κάθε ιστορίας του εν λόγω προσώπου, του χαρακτήρα του αλλά και το πολιτισμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γαλουχήθηκε.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως δε μπορούμε να αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους το ίδιο αφού ο καθένας θα παράγει μια δική του θεωρία ως προς τη δική του εμπειρία και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτή την θεωρία.
Από την άλλη πολλές φορές το ίδιο το σύμπτωμα γίνεται μια ευκαιρία, μια μεγάλη ευκαιρία για να καταλάβουμε το πώς αυτό το άτομο χτίζει τον εσωτερικό του κόσμο και τη στάση που έχει το πρόσωπο προς αυτό το σύμπτωμα και αυτό είναι πολύ σημαντικό και μερικές φορές είναι ζωτικής σημασίας για να επιταχύνει τη διαδικασία επούλωσης.
Πρέπει να επιδιώξουμε ενεργά ένα συμβιβασμό μεταξύ νου – σώματος και πνεύματος. Όπως υπάρχουν τρόφιμα που θεραπεύουν και τρόφιμα που αρρωσταίνουν, έτσι υπάρχουν σκέψεις που θεραπεύουν και σκέψεις που αρρωσταίνουν καθώς και συναισθήματα που θεραπεύουν και συναισθήματα που αρρωσταίνουν.
Σωστή διατροφή, σωματική άθληση και θετικά συναισθήματα
είναι οι τρεις πυλώνες για να μας κρατούν υγιείς και με μεγάλη ζωτικότητα.
Βιβλιογραφία: Θεραπεύοντας σώμα, ψυχή και πνεύμα, Michael Evans – Iain Rodqer, Εκδ. Οσελότος
Ανακαλύπτοντας το σώμα, ανασταίνοντας την ψυχή, Deepak Chopra, Εκδ. Έσοπτρον
