Σε αυτές τις γιορτινές άγιες μέρες κυριαρχεί το χαρούμενο πνεύμα..
Κι όμως υπάρχει θλίψη εδώ, θλίψη για εκείνους που έχουμε χάσει. Τους δικούς μας ανθρώπους, τις ψυχές που μένουν αναλλοίωτες στο χρόνο..όσα χρόνια κι αν περάσουν. Υπάρχουν μέσα μας, στα πράγματα που άφησαν, στα λόγια που είπαν, σε όσα έφτιαξαν, όσα απλόχερα μας χάρισαν. Κάποτε..μας μίλησαν, μας αγκάλιασαν, μας αγάπησαν, μας έδωσαν, μας συμβούλεψαν, έδωσαν απο αυτό που ίσως και να μην είχαν.
Advertisment
Κι ας μην είναι εδώ τώρα πια με την φυσική τους παρουσία. Υπήρξαν κι ότι υπήρξε θα υπάρχει.Θα συνεχίσει να υπάρχει, ειδικά αν αυτοί που μένουν πίσω το κρατάνε, το καλλιεργούν και το δωρίζουν ως πολύτιμο από ψυχή σε ψυχή μέσα στα απέραντα χρόνια.
Υπάρχουν εκεί έστω και μόνο μέσα από μια φωτογραφία.. να αποτυπώνει τη στιγμή.
Στιγμές είναι όλα, το ξέρουμε, όμως η καθημερινότητα μας αναγκάζει να το ξεχνάμε..
Τα μάτια που κατορθώνουν να ζουν, δεν ξεχνιούνται ποτέ. Η ζωή προχωρά και παίρνει και το θάνατο μαζί της..
Ο θάνατος υπάρχει. Mας υπενθυμίζει να ζούμε τη ζωή. Το δώρο που μας δόθηκε. Να το αξιοποιούμε, να ευγνωμονούμε, να απολαμβάνουμε, να χαιρόμαστε, να αγαπάμε, να εκτιμάμε, να σωπαίνουμε..
Η μνήμη.. είναι ζωντανή κι αυτός ο θάνατος ακόμα μυρίζει ζωή. Οτι αγαπήσαμε δεν γίνεται να πεθαίνει. Δεν σβήνει, δεν χάνεται. Υπάρχει όσο υπάρχουμε. Αυτό έχει Αξία, αυτό κι όσα αγαπήσαμε.. Αυτές τις Άγιες μέρες, ας αγκαλιαστούμε, ας προσευχηθούμε κι ας θυμηθούμε..
Ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους,
Advertisment
ΜΜ
Εντέλει είμαι λες, μια εν δυνάμει εποτυχία. Η λέξη έχει ρίζες, όχι στο λεξικό.. αλλά μέσα μου.
- Ο φόβος του θανάτου χέρι χέρι με τη χαρά της Ζωής - 14 Φεβρουαρίου 2020
- Αγάπα τους άλλους σαν τον εαυτό σου - 29 Δεκεμβρίου 2016
- Γυάλινα ή ελεύθερα σπίτια; - 29 Οκτωβρίου 2016
