Απόσπασμα από το βιβλίο του νευροεπιστήμονα Dr Joe Dispenza «Σπάσε τη Συνήθεια να είσαι ο εαυτός σου» που κυκλοφορεί από τις Eκδόσεις Link Media
Εφόσον είμαστε όλοι συνδεδεμένοι στο χώρο και το χρόνο, μήπως αυτό συνεπάγεται ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας μπορούν να επηρεάσουν τα γεγονότα του παρελθόντος, όπως και αυτά που επιθυμούμε για το μέλλον;
Advertisment
Τον Ιούλιο του 2000, ο Ισραηλινός γιατρός Leonard Leibovici διεξήγαγε μία διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη μελέτη με 3.393 ασθενείς νοσοκομείου, που χωρίστηκαν σε μία ομάδα ελέγχου και σε μία ομάδα «προσευχής». Σκόπευε να μελετήσει την περίπτωση που η προσευχή μπορούσε να επηρεάσει την κατάσταση τους. Τα πειράματα με προσευχή αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα όπου ο νους επηρεάζει την ύλη από απόσταση. Ας μη βιαστούμε όμως, γιατί τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Ο Leibovici επέλεξε ασθενείς που διαγνώστηκαν με σηψαιμία (είδος μόλυνσης), ενώ νοσηλεύονταν. Χώρισε τυχαία τους ασθενείς σε δύο ομάδες. Για τη μία ομάδα κάποιοι προσεύχονταν, ενώ για την άλλη όχι. Ταξινόμησε τα αποτελέσματα σε τρεις κατηγορίες: τη διάρκεια του πυρετού, τη διάρκεια της νοσηλείας και τον αριθμό των ασθενών που απεβίωσαν εξαιτίας της μόλυνσης.
Οι ασθενείς για τους οποίους είχαν προσευχηθεί, ωφελήθηκαν με ταχύτερη πτώση του πυρετού και πιο σύντομη νοσηλεία στο νοσοκομείο. Η διαφορά στον αριθμό των αποθανόντων ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν στατιστικά ασήμαντη, αν και τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα για την πρώτη ομάδα.
Advertisment
Αυτό αποτελεί ισχυρή απόδειξη για τα οφέλη της προσευχής και για το γεγονός ότι μπορούμε να στείλουμε μία «δέηση» στο κβαντικό πεδίο μέσω των σκέψεων και των συναισθημάτων μας. Υπάρχει όμως, ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να γνωρίζετε για αυτή τη μελέτη. Δεν σας φάνηκε περίεργο ότι τον Ιούλιο του 2000, ένα νοσοκομείο νοσήλευε ταυτόχρονα πάνω από 3.000 περιπτώσεις μόλυνσης; Μήπως το συγκεκριμένο νοσοκομείο δεν ακολουθούσε τους κανόνες αποστείρωσης και υγιεινής ή μήπως επρόκειτο για κάποια ανεξέλεγκτη επιδημία;
Στην πραγματικότητα, αυτοί που προσεύχονταν, δεν προσεύχονταν για ασθενείς που μολύνθηκαν το 2000. Εν αγνοία τους, προσεύχονταν για ασθενείς που είχαν νοσηλευτεί από το 1990 έως το 1996, τέσσερα με δέκα χρόνια πριν τη διεξαγωγή της μελέτης! Οι ασθενείς για τους οποίους προσευχήθηκαν, έγιναν πράγματι καλύτερα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’90, εξαιτίας του πειράματος που διεξήχθη χρόνια αργότερα, θα το θέσω λίγο διαφορετικά: οι ασθενείς για τους οποίους προσευχήθηκαν το 2000 σημείωσαν, σημαντική βελτίωση στην υγεία τους, αλλά αυτή η βελτίωση συνέβη χρόνια πριν.
Στατιστική ανάλυση αυτού του πειράματος απέδειξε ότι τα αποτελέσματα αυτά ήταν κάτι περισσότερο από σύμπτωση. Αυτό αποδεικνύει ότι οι προθέσεις, οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι προσευχές μας δεν επηρεάζουν μόνο το παρόν και το μέλλον μας, αλλά μπορούν να επηρεάσουν και το παρελθόν μας.
Αυτό μας οδηγεί στην εξής ερώτηση: εάν προσευχόμασταν (ή επικεντρωνόμασταν σε κάποιον στόχο) για μια καλύτερη ζωή, θα επηρεαζόταν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας;
Σύμφωνα με τον κβαντικό νόμο, όλες οι δυνατότητες υπάρχουν ταυτόχρονα. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα μας επηρεάζουν κάθε πτυχή της ζωής μας, πέρα από το χώρο και το χρόνο.
