«Η καρδιά μου είναι τόσο μικρή, σχεδόν αόρατη. Πώς μπορεί να χωρά τόσο πόνο;» «Κοίτα», της απάντησε, « τα μάτια σου είναι ακόμη μικρότερα κι όμως κοιτούν όλον τον κόσμο». – Rumi
Μια ακόμη μέρα. Η καρδιά αισθάνεται ευαίσθητη και σήμερα -απώλεια, αγάπη, θλίψη, ευγνωμοσύνη. Όλα αυτά. Εναλλαγές, σαν τα κύματα της θάλασσας που το ένα διαδέχεται το άλλο. Μια σκέψη, μια αίσθηση όμως επιμένει να σε συντροφεύει σε κάθε σου βήμα: ‘ ναι, η ζωή είναι πολύτιμη’. Κι ενώ θα ήθελες να κρατηθείς από τα κεκτημένα , αυτά που είχες, να μην τα αφήσεις να φύγουν ποτέ, να μην αλλάξεις τίποτε, να μείνεις αμέτοχος/η στις αλλαγές, εκεί κάτι επιμένει ότι χρειάζεται να ανοίξεις τα χέρια σου να αφήσεις να φύγουν όλα όσα σε βαραίνουν και να δεχτείς όλα εκείνα που θα σε πάρουν αγκαλιά και θα σε ταξιδέψουν σε μέρη που ακόμη δεν έχεις επισκεφτεί.
Advertisment
Κι αποφασίζεις να ανοίξεις τα χέρια σου, εμπιστεύεσαι τη διαδικασία, χωρίς να αγνοείς τον πόνο, την απώλεια, ναι διότι και εκείνα είχαν ένα λόγο ύπαρξης. Φεύγουν και παίρνουν μαζί τους ό,τι πλέον δεν έχει νόημα να υπάρχει. Έκαναν την επανάστασή τους μέσα σου. Σαν αγρίμια σε κλουβιά ήθελαν να φύγουν. Χτυπούσαν το κρύο σίδερο και προσπάθησαν να το λυγίσουν. «Λυγίστε τα σίδερα» θέλεις να τους πεις, «όχι εμένα». Λυγίστε τα και φύγετε. Δεν σκλαβώνω κανέναν. Φύγετε!»
Κι εκείνα θα φύγουν και φεύγοντας θα αφήσουν χώρο. Χώρο για εκείνη τη βροχή από νέες αφίξεις, νέες αρχές. Με χαρά αρχίζεις να τιμάς το τέλος και την αρχή. Η ζωή κύκλους κάνει. Όλα είναι μέρος αυτής της υπέροχης αίσθησης που ονομάζεται αγάπη και που υπάρχει σε κάθε βήμα μας. Και εκεί συνειδητοποιείς το εξής: «ό,τι και να γίνεται, όσο άσχημο και να φαίνεται, μην επισκεφτείς ποτέ την γειτονιά της απελπισίας. Ακόμη κι αν όλες οι πόρτες φαίνονται κλειστές, θα δεις πως ένα νέο μονοπάτι θα ανοιχτεί μπρος σου.
Η καρδιά σου, εκεί από όπου εκπέμπεις και δέχεσαι την αγάπη, θα σου το δείξει. Απλά χρειάζεται να κάνεις λίγο ησυχία. Μη θορυβείς μέσα από τον πόνο. Κοίτα γύρω σου και νιώσε τη χαρά ότι κάτι νέο υπάρχει εκεί έξω για να το ανακαλύψεις. Σε περιμένει. Πάντα κάτι σε περιμένει καλύτερο. Να θυμάσαι πάντα να λες ευχαριστώ τόσο για όλα αυτά που σου δόθηκαν όσο και για εκείνα που σου αρνήθηκαν. Και τα μεν και τα δε, θα σε οδηγήσουν σε ένα μονοπάτι που πιο λαμπρό δε θα έχεις δει. Απλά παρατήρησε μέσα από τα υπέροχα σου μάτια και νιώσε μέσα από την καρδιά σου. Είναι ήδη εκεί αυτό που σε περιμένει».
Advertisment
Εσύ το είδες; Όχι; Για κοίτα ξανά…
- Τίποτα από όσα βιώνουμε δεν πάει χαμένο - 20 Σεπτεμβρίου 2019
- Σχέσεις: Κάθε πρόκληση ένα μάθημα και δώρο; - 22 Μαΐου 2019
- Για όλα φταίνε οι άλλοι… - 6 Μαρτίου 2019
