Αν δεν αποδεχτείς εσύ εσένα, ποιος περιμένεις να το κάνει;

Ξεκίνησα Συμβουλευτική. Μετά τις πρώτες διερευνητικές συνεδρίες, συζητάω με την ψυχολόγο μου για το τι συμβαίνει και τι θεραπευτικούς στόχους θα μπορούσαμε να θέσουμε

Αν δεν αποδεχτείς εσύ εσένα, ποιος περιμένεις να το κάνει;

Ξεκίνησα Συμβουλευτική. Μετά τις πρώτες διερευνητικές συνεδρίες, συζητάω με την ψυχολόγο μου για το τι συμβαίνει και τι θεραπευτικούς στόχους θα μπορούσαμε να θέσουμε από κοινού. Λέω πράγματα αντιφατικά μεταξύ τους, από τη μια να μη με νοιάζει η γνώμη των άλλων και από την άλλη να με αποδέχονται οι κοντινοί μου άνθρωποι όπως είμαι. Με κοιτάζει: “μήπως εσύ είσαι αυτή που δεν αποδέχεται πρώτα τον εαυτό της;” Μα πόσο δίκιο έχει.

Πόσο εύκολα μπορούμε καμιά φορά να πετάμε το μπαλάκι στους άλλους. Οι άλλοι φταίνε επειδή με απορρίπτουν, δεν με αποδέχονται, δεν με εκτιμούν. Έχουμε αναρωτηθεί, όμως, ποτέ μήπως εμείς είμαστε οι πρώτοι που δεν αισθανόμαστε καλά με τον εαυτό μας και αυτό το βγάζουμε και στους άλλους, περιμένοντας και από εκείνους μια παρόμοια στάση; Λειτουργεί κάπως σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, σαν ένας φαύλος κύκλος που μας καθιστά εξαιρετικά ευάλωτους σε τυχόν σχόλια ή «μικροπροσβολές».

Advertisment

Αλλά δεν έχει να κάνει με τους άλλους. Τουλάχιστον όχι μόνο με αυτούς. Γιατί σκέψου ότι ακούμε αρνητικά σχόλια για διάφορα χαρακτηριστικά μας αλλά ορισμένα μόνο μας ενοχλούν και μας πληγώνουν, όχι όλα. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί κάποια «καλοπροαίρετα» σχόλια απλά τα προσπερνάμε λέγοντας «ε εντάξει, σιγά» ενώ άλλα μπορεί να μας ρίξουν στα πατώματα;

Έχει να κάνει με τις ανασφάλειές μας. Τα σχόλια μας πειράζουν και μας επηρεάζουν όταν βρουν πάνω σε δικές μας ανασφάλειες. Αλλιώς, δεν έχουν από πού να πιαστούν. Οπότε, την επόμενη φορά που θα μας πειράξει κάτι που θα μας πουν, ας δούμε λίγο μέσα μας. Πώς αισθανόμαστε εμείς σχετικά με αυτό το θέμα; Έχουμε αποδεχθεί, αγαπάμε τον εαυτό μας; Το έχουμε δεχτεί ως ένα ξεχωριστό μέρος της ιστορίας μας, το έχουμε νοηματοδοτήσει;

Αν έχουν συμβεί τα προηγούμενα, έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας και έχουμε καλλιεργήσει το αίσθημα της αποδοχής και της αυτεπάρκειας, κανείς δε μπορεί να μας κλονίσει. Η αυτοεκτίμησή μας βρίσκεται ψηλά και είναι προφυλαγμένη. Γιατί ξέρουμε εμείς ποιοι είμαστε και ποια είναι η ιστορία μας και αυτό είναι αρκετό.

Advertisment

Photo: Author/Depositphotos

Λάβετε καθημερινά τα άρθρα μας στο e-mail σας

Σχετικά θέματα

Ας καούν ορισμένες πεποιθήσεις, μόνο έτσι προοδεύει ο άνθρωπος
Εθισμοί: Πώς να εντοπίζετε τις αιτίες τους και πώς να απαλλαγείτε από αυτούς
5 πράγματα που οι ψυχικά δυνατοί άνθρωποι αρνούνται να κάνουν για άλλους
Πώς να συγχωρείς τον εαυτό σου: 8 βήματα για να βρεις την εσωτερική γαλήνη

Πρόσφατα Άρθρα

Εναλλακτική Δράση