Η Χριστίνα γνώρισε τον Πέτρο.
Η αρχή
Τον πρώτο μήνα δεν υπήρχαν λέξεις να περιγράψουν τον ενθουσιασμό της. Δε χόρταινε να τον ακούει, να του μιλάει, να του κρατάει το χέρι, να τον αγκαλιάζει, να τον μυρίζει, να τον αγκαλιάζει, να τον φιλάει, να κάνουν έρωτα και να περνάνε όλο το διαθέσιμο χρόνο τους μαζί.
Advertisment
Η συνέχεια
Δεν πέρασε πολύς καιρός και το πάθος άρχισε να φθίνει. Κάνουν έρωτα μια φορά τη βδομάδα τώρα, ψάχνει να έχει χρόνο μόνη της και βαριέται καμιά φορά όταν βγαίνουν. Δεν κυλάει τόσο αβίαστα η συζήτηση όσο στην αρχή. Πιάνει συχνά τον εαυτό της να προτιμάει να βγει με τη φίλη της, τη Σοφία, και σταμάτησε να στέλνει είκοσι μηνύματα τη μέρα στον Πέτρο.
Ο προβληματισμός
Η κατάσταση αυτή την έχει προβληματίσει. Γιατί πάλι μειώθηκε ο ενθουσιασμός της; Γιατί το πάθος της ξεφούσκωσε για άλλη μια φορά; Ήταν τόσο σίγουρη ότι αυτή τη φορά θα ήταν αλλιώς. Πότε θα βρει τον κατάλληλο άντρα που θα τη συνεπάρει για τα καλά; Έναν άντρα με τον οποίο θα περάσουν μια ζωή γεμάτη έντονα συναισθήματα και θα ρουφήξουν το μεδούλι της. Ακριβώς όπως στις ταινίες… Τελικά, ούτε ο Πέτρος της κάνει. Της είναι ξεκάθαρο πως αφού δεν νιώθει όπως το έχει φανταστεί, όπως το έχει ονειρευτεί, τότε ο Πέτρος δεν είναι ο κατάλληλος για εκείνη. Η απογοήτευσή αρχίζει και την κυριεύει σιγά σιγά και αρχίζει να απομακρύνεται. Ούτως ή άλλως προς τα εκεί πάει όπως δείχνουν τα πράγματα. Γιατί να το τραβάει κι άλλο; Ποιος ξέρει, ίσως ο επόμενος να είναι ο κατάλληλος!
Η παρ-εξήγηση
Τα πράγματα ίσως να μην είναι τόσο ξεκάθαρα όσο φαίνονται εκ πρώτης όψεως. Είναι πολύ πιθανό η Χριστίνα να έχει πέσει θύμα μια απόλυτα φυσιολογικής ανθρώπινης διαδικασίας, που ακούει στο όνομα ηδονική προσαρμογή. Οι έρευνες της θετικής ψυχολογίας έχουν αποδείξει επανειλημμένως πως άνθρωποι τείνουν να συνηθίζουν τις καταστάσεις μέσα στις οποίες ζουν και το συναισθηματικό αντίκτυπο που αυτές έχουν επάνω τους φθίνει με τον καιρό. Είτε πρόκειται για έναν καινούριο σύντροφο, είτε για μια καινούρια δουλειά, ένα καινούριο αμάξι, κινητό. Ακόμα και το λαχείο να έχουν κερδίσει θα το χαρούν αρχικά αλλά μετά από λίγο και πάλι θα συνηθίσουν και θα ζουν όπως πάντα.
Advertisment
Το φαινόμενο της ηδονικής προσαρμογής είναι απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπου. Είναι απαραίτητο για την οικονομία δυνάμεών του ώστε να μπορεί να μαθαίνει νέες δεξιότητες.
Όταν μαθαίνουμε μια καινούρια διαδικασία (πχ. να οδηγούμε) τότε αφιερώνουμε όλη την προσοχή και την ενέργειά μας σε αυτή. Μετά από λίγο όμως, γίνεται αυτόματα και μπορούμε να οδηγούμε και να μιλάμε στο τηλέφωνο ή να χαζεύουμε το τοπίο. Αντίστοιχα όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο στην αρχή αφιερώνουμε όλο μας το είναι σε εκείνον, όπως ακριβώς και η Χριστίνα. Αναπόφευκτα, όμως, αυτό έχει σαφή ημερομηνία λήξης και κάποια στιγμή περνάει και ο σύντροφός μας στον αυτόματο. Έτσι είμαστε φτιαγμένοι. Αυτή είναι η φύση μας. Δε φταίει ο σύντροφός μας.
Είναι εξίσου φυσιολογικό, βέβαια, να πέσουμε στην παγίδα που έπεσε και η Χριστίνα και να σκεφτούμε ότι μας φταίει ο άλλος. Ότι δεν είναι ο κατάλληλος για εμάς γι αυτό έφυγε το πάθος και με τον «σωστό» σύντροφο ο έρωτας θα κρατήσει για πάντα. Η γνώση είναι δύναμη και στην περίπτωση αυτή μπορεί να μας λυτρώσει και να μας γλυτώσει από το να διαλύσουμε μια σχέση που μπορεί να έχει πολλά υποσχόμενες προοπτικές.
Η καταπολέμηση του φαινομένου
Όσο ισχυρό και αν είναι το φαινόμενο της ηδονικής προσαρμογής υπάρχει τρόπος να το μετριάσουμε τις συνέπειές του. Ο ευκολότερος τρόπος είναι η ευγνωμοσύνη. Εστιάζοντας στα θετικά στοιχεία του άλλου, σε αυτά που στην αρχή είχαμε εκτιμήσει και μας είχαν συνεπάρει, θα νιώσουμε ευγνώμονες για το γεγονός ότι υπάρχει στη ζωή μας. Θα νιώσουμε μεγαλύτερη ικανοποίηση, πιο θετικά για εμάς και περισσότερο συνδεδεμένοι με τον άλλον. Νιώθοντας την εκτίμηση παρακινούμαστε και οι δυο να φροντίσουμε τη σχέση περισσότερο και σταματάμε να την θεωρούμε δεδομένη.
Η Χριστίνα δε χρειάζεται να χωρίσει τον Πέτρο. Αρκεί να εστιάσει συνειδητά στα χαρακτηριστικά του που αρχικά την ενθουσίασαν και ο ενθουσιασμός αυτός θα κρατήσει πολύ περισσότερο.
Κάθε άνθρωπος είναι σαν ένα τριαντάφυλλο, όπως λέω και στο βιβλίο μου Ψυχο-λογικές σχέσεις. Αν πούμε ότι έχει αγκάθια, θα έχουμε δίκιο. Αν πούμε ότι έχει όμορφο άνθος, πάλι θα έχουμε δίκιο. Το που θα επιλέξουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας, θα καθορίσει την ποιότητα της σχέση μας αλλά και τη δική μας απόλαυση.
- Τι έχει πραγματικά αξία στη ζωή; - 9 Απριλίου 2024
- 24 τραγούδια για ένα… αντισυμβατικό 2024 - 9 Ιανουαρίου 2024
- Η μεταμορφωτική δύναμη του να μιλάς σε αγνώστους - 7 Νοεμβρίου 2023
