Της Μαριάννας Χρυσικάκου
Πώς να γεφυρωθεί το χάσμα ανάμεσα στον άνθρωπο και στο Θεό;
Πώς να βρεθείς από το μισό στο ολόκληρο, χωρίς πόνο, χωρίς θυσία, χωρίς να κατέλθεις εις Άδη, χωρίς να συνειδητοποιήσεις;
Πώς να ανα-στηθείς χωρίς να πάρεις νέα, αθώα ανάσα που να εκπληρώσει το Είναι σου;
Advertisment
Δεν είναι τυχαίο πως σε όλους τους πολιτισμούς υπάρχει μια μυστικιστική, συμβολική αναπαράσταση του Θανάτου και της Ανά-στασης. Ένα μυσταγωγικό πέρασμα από το φθαρτό στο άφθαρτο, από το μιαρό στο άχραντο, από το μηχανικό, επαναληπτικό στο συνειδητό.
Δεν μπορείς να βαδίσεις στο Πέρασμα μέσα από το μονοπάτι της Προσωπικότητας. Η προσωπικότητα είναι απλά ένας επαναληπτικός, αυτόματος μηχανισμός που αναπαράγει κυκλικά το παρελθόν. Είναι ένα άτακτο συνονθύλευμα εμπειριών, αναμνήσεων, τραυμάτων, επιθυμιών, φόβων και νευρώσεων. Είναι η Λερναία Ύδρα με τα πολλαπλά προσωπεία. Όποτε προσπαθείς να εξαλείψεις ένα, φυτρώνει αυτόματα ένα άλλο και μόνο αν το καυτηριάσεις με το Φως του Ηρακλέους, το Φως της Συνείδησης, τότε μόνο μπορείς να προχωρήσεις στο μονοπάτι της Ύπαρξης. Η προσωπικότητα είναι τεχνητή, δεν υπάρχει, δεν έχει Ζωή, δεν έχει ανάσα, είναι το παραμορφωτικό πρίσμα που δημιουργήσαμε για να νιώσουμε ασφαλείς. Είναι το διάφανο οχυρό που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε εμάς και την Αληθινή Ζωή, τη Ζώσα Ενέργεια. Χρωματίζεται ανάλογα με τις σκέψεις, τις δίνες του νου που καταπίνουν το νέκταρ της Ύπαρξης πολύ πριν προλάβουμε να το γευτούμε.
Είναι η προσωπικότητα που αγωνιά να καθρεφτιστεί μέσα από την αποδοχή στις σχέσεις. Είναι η προσωπικότητα που αγωνιά για την επαγγελματική καταξίωση και τη φήμη.
Είναι η προσωπικότητα που αναζητά πάντα επιβεβαίωση μέσα από αυτό που λαθεμένα ονομάζεις αγάπη.
Είναι η προσωπικότητα που πάντα ψάχνει κάτι έξω από εκείνη για να αισθανθεί ευτυχία και ολοκλήρωση.
Είναι η προσωπικότητα που πάντα κινείται στο γραμμικό φάσμα μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, που καταστρώνει σχέδια και στρατηγικές εις το διηνηκές.
Γι’ αυτό, στο φετινό Πάσχα μην μένεις άλλο στο παρελθόν.
Κάνε τη Μετάβαση.
Πέρασε από το Εγώ στην Ύπαρξη. Βάδισε από τη Μηχανικότητα στη Συνείδηση. Ολοκλήρωσε τον Άνθρωπο μέσα σου στη βάση της Ακεραιότητας.
Ένωσε τον άνδρα και τη γυναίκα, ώστε να μην ψάχνεις μόνιμα το ερωτικό σου αντικαθρέπτισμα στους άλλους.
Ζεύξε τον άνθρωπο και το Θεό, το ένστικτο με τη διαίσθηση, τη Γη με τον Ουρανό, για να έχεις και ρίζες και ορίζοντα, να μην νιώθεις μήτε μηδαμινός, μήτε μετέωρος.
Και αν είναι να δώσεις, να αγαπήσεις, να εργαστείς, να συνδεθείς, να αναγνωριστείς, να προσφέρεις, κάνε το από τη βάση της Ακεραιότητας που κατοικεί στη Σιωπή μέσα σου. Δίχως να παρεμβάλλεται παραμορρφωτικά το Εγώ σου.
Δέσου σαν τον Οδυσσέα στο κατάρτι της σπονδυλικής σου στήλης και μην αφήνεις το πλάνο τραγούδι των Σειρήνων να σε παρασέρνει αιώνια σε κύκλους ομόκεντρους, μακριά, πολύ μακριά από τον πυρήνα σου.
Και πέρασε αυτό το Πάσχα, πέρασε, μη φοβάσαι, προχώρα.
Θα ξεδιπλώνονται τα βήματα αβίαστα, με φυσικότητα, χάρη, αρμονία και ομορφιά που δεν φωνάζει. Γιατί τραγουδά το αιώνιο τραγούδι της Ψυχής που εξελίσσεται διαρκώς, διαβαίνοντας ανά τους αιώνες.
Advertisment
Καλό Πάσχα..
- Οι άνθρωποι που αγαπούν με την Καρδιά και οι άνθρωποι που αγαπούν με τα Χέρια - 22 Αυγούστου 2017
- Δαίμων Ίκαρος – Ποίηση - 13 Ιουνίου 2017
- Ενεργειακές συνδέσεις: Τι είναι και πώς μας επηρεάζουν - 18 Μαΐου 2017
