Στο όμορφο “Μικρό τετράδιο ασκήσεων ευζωίας” των Ροζέτ Πολλέτι & Μπάρμπαρα Ντομπς – εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, βρήκαμε το παρακάτω όμορφο απόσπασμα για την αυτοεκτίμηση και τις 4 στάσεις ζωής. Ο Έρικ Μπερν, ιδρυτής της εναλλακτικής ανάλυσης, σε συνεργασία με τον Φράνκλιν Έρνστ, περιέγραψε τέσσερις προσεγγίσεις που επιτρέπουν να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο τοποθετούμαστε απέναντι στους άλλους και οι οποίες είναι η άμεση αντανάκλαση του δικού μας επιπέδου προσωπικής αυτοεκτίμησης. Ονόμασε τις προσεγγίσεις αυτές «στάσεις ζωής». Εξαρτώνται από τις εικόνες που δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας, για τους άλλους και τις σχέσεις που έχουμε μαζί τους.
1. Δεν αποδέχομαι τον εαυτό μου και αποδέχομαι τους άλλους
Η στάση αυτή προκύπτει από τις δυσκολίες της παιδικής ηλικίας: πολύ ανεκτικός και υπερπροστατευτικός τρόπος εκπαίδευσης ή πολύ αυστηρός και απαιτητικός. Όταν αυτός ο άνθρωπος φτάσει στην ενηλικίωση, δεν εμπιστεύεται ούτε τον ίδιο ούτε τους άλλους ανθρώπους. Θαυμάζει τους άλλους και πιστεύει ότι ο ίδιος είναι ανίκανος να κάνει ό,τι κάνουν. Συχνά είναι αγχώδης και κάποιες φορές καταθλιπτικός.
Advertisment
2. Αποδέχομαι τον εαυτό μου και δεν αποδέχομαι τους άλλους
Κάθε παιδί που στερείται στην παιδική του ηλικία την ασφάλεια και την απαραίτητη υποστήριξη για μια αρμονική ανάπτυξη, με αποτέλεσμα να πρέπει να «παλέψει για να υπάρξει», καταλήγει να γίνει ένας ενήλικας σκληρός και απαξιωτικός προς τους άλλους. Το ίδιο όμως αποτέλεσμα μπορεί να επιφέρει και μια παιδική ηλικία κατά την οποία το παιδί δεν είχε όρια – με τρόπο καλοπροαίρετο και αυστηρό. Μεγάλωσε, λοιπόν, μην έχοντας «ούτε ιερό ούτε όσιο», καταλήγοντας να συμπεριφέρεται στους άλλους σαν να είναι δούλοι στην υπηρεσία του. Η συμπεριφορά αυτή με την πρώτη ματιά μπορεί να δίνει την εντύπωση «υψηλής αυτοεκτίμησης», δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Πρόκειται για μια συμπεριφορά που αποκαλύπτει μια διαστρεβλωμένη εικόνα της αυτοεκτίμησης.
Κάντε το ψυχολογικό τεστ αυτοεκτίμησης
3. Δεν αποδέχομαι τον εαυτό μου και δεν αποδέχομαι τους άλλους
Η στάση αυτή αντανακλά μια βαθιά έλλειψη αυτοεκτίμησης. «Και τι ωφελεί;», «Έτσι κι αλλιώς, θα μου τη φέρουν!», «Δεν αξίζει τον κόπο η προσπάθεια!», «Όλοι είναι ηλίθιοι!». Οι άνθρωποι αυτοί έχουν γενικά πολύ θυμό απέναντι σε όλο τον κόσμο. Δε βλέπουν κάποιο νόημα στη ζωή τους. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί με μια πρώτη ματιά να φαίνεται σαν «υψηλή αυτοεκτίμηση», δεν είναι όμως καθόλου έτσι. Πρόκειται για συμπεριφορά που αποκαλύπτει μια διαστρεβλωμένη εικόνα της αυτοεκτίμησης.
Advertisment
4. Αποδέχομαι τον εαυτό μου, αναγνωρίζω την αξία μου και αποδέχομαι τους άλλους αναγνωρίζοντας την αξία τους
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μια καλή εκτίμηση του εαυτού τους. Ο εσωτερικός τους διάλογος είναι θετικός. Μπροστά σε μια καινούρια πρόκληση, η εσωτερική φωνούλα μέσα τους λέει: «Θα τα καταφέρεις, έχεις τις ικανότητες, εμπρός, πήγαινε!». Οι άνθρωποι που υιοθετούν αυτή τη στάση, είναι ικανοί να ζήσουν μια ζωή ολοκληρωμένη – γιατί αποδέχονται τη ζωή με τα καλά της και τα κακά της, έχοντας την ικανότητα να είναι ανοιχτοί, να ακούνε τους άλλους και να είναι ρεαλιστές.
