Αυτό σκέφτηκα όταν τους άκουγα να μιλάνε. Βασικά δε μιλούσαν. Έβγαζαν από μέσα τους έναν οχετό από κοσμητικά επίθετα τα οποία συνδύαζαν με τις ανάλογες χειρονομίες και τους ανάλογους μορφασμούς, έτσι για να δώσουν έμφαση στον υβριστικό λόγο. Η πλειοψηφία των σχέσεων θα μπορούσε πραγματικά να βελτιωθεί αν τα ζευγάρια ακολουθούσαν μια απλή συμβουλή: «να είστε ευγενικοί». Όλως παραδόξως, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως επειδή είναι παντρεμένοι, δε χρειάζεται να είναι ευγενικοί. Είναι σαν να σκέφτονται πως η άδεια γάμου ισοδυναμεί με άδεια αγένειας. Σίγουρα ποτέ δε θα παραδέχονταν κάτι τέτοιο. Όμως ο τρόπος που επικοινωνούν δείχνει ακριβώς αυτό.
Κάποιοι ευγενικοί άνθρωποι- εκείνοι που δε θα έκαναν κακό σε μύγα, που θα φρέναραν απότομα για να μην πατήσουν ένα σκιουράκι, που θα βοηθούσαν μια γριούλα να περάσει το δρόμο, γυναίκες που αγκαλιάζουν η μια την άλλη λέγοντας : «αγάααααααπη μου που χάαααααθηκες, πόσο ομόοοοορφυνες», ζευγάρια που κάθονται στην εκκλησία χαμογελώντας, που προσεύχονται και συγκαταβατικά κουνούν το κεφάλι τους στο κήρυγμα του παππά- αυτούς τους ίδιους γλυκύτατους ανθρώπους… ακολούθησέ τους στο σπίτι και παρατήρησε πως γαυγίζουν, φωνάζουν, προσβάλλουν, και ξεφτιλίζουν ο ένας τον άλλον. Σαν να τους έχει εκχωρήσει κανείς το δικαίωμα να είναι οξύθυμοι, ευέξαπτοι και φαρμακόγλωσσες απλά επειδή παντρεύτηκαν. Δεν θα ήταν καθόλου παράξενο αν έλεγαν: «Δε χρειάζεται να είμαστε ευγενικοί. Είμαστε παντρεμένοι!».
Advertisment
Διαβάστε επίσης από τη Βίκυ Τσώκου
Η ρίζα όλου αυτού, ίσως να βρίσκεται στις επτά λέξεις που συνθέτουν την πιο χαζή συμβουλή της μοντέρνας κοινωνίας: «να είσαι ειλικρινής για αυτό που αισθάνεσαι». Αυτές οι επτά λέξεις βρίσκονται στην κορυφή της λίστας με τις πιο βλακώδεις και άστοχες συμβουλές που δίνονται στα ζευγάρια. Δεν είναι λοιπόν παράξενο πως αισθάνονται ότι έχουν το δικαίωμα, για να μην πούμε το ηθικό καθήκον, να ξερνάνε το συναισθηματικό τους δηλητήριο ο ένας στον άλλον. Έχουν πραγματικά εξαπατηθεί μέσα από αυτήν την συμβουλή που πιστεύουν πραγματικά ότι αυτό θα κάνει καλό στο γάμο τους. Δεν εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι τόσοι γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο.
Μήπως τελικά η γιαγιά μας είχε δίκαιο όταν έλεγε: «αν δεν έχεις κάτι καλό να πεις, ΜΗ ΛΕΣ ΤΙΠΟΤE». Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα χρειαστεί να μοιραστούμε κάποια πράγματα τα οποία ίσως να είναι άβολα και σίγουρα θα χρειαστεί και να διαφωνήσουμε, αλλά το άρθρο δεν αναφέρεται σε αυτές τις καταστάσεις. Αναφέρεται στο γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι αντιδρούν με προσβλητικό, υβριστικό και εξευτελιστικό τρόπο απλά και μόνο επειδή νομίζουν πως έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν επειδή είναι παντρεμένοι.
Μόνο στο γάμο παρατηρείται αυτή η ακατανόητη και άμετρη ανοησία. Σε άλλους τομείς της ζωής θα εφάρμοζε κανείς αυτή τη χαζομάρα; Πώς θα ήταν η ζωή μας αν για παράδειγμα η διάθεσή μας να πάμε ή να μην πάμε στη δουλειά βασιζόταν στο πώς αισθανόμασταν το πρωί που ξυπνάγαμε. Θα παίρναμε το αφεντικό μας τηλέφωνο και θα του λέγαμε: «κοίτα αφεντικό, θα ήθελα πραγματικά να έρθω για δουλειά σήμερα, αλλά πρέπει να είμαι ειλικρινής για το πώς αισθάνομαι και δεν αισθάνομαι ότι έχω διάθεση. Και μια και μιλάμε, θα ήθελα να σου πω επίσης πως αισθάνομαι ότι είσαι μεγάλος κόπανος».
Αλίμονο αν η ζωή μας και ειδικά η έγγαμη ζωή μας εξαρτάται από το πώς αισθανόμαστε την κάθε δεδομένη στιγμή. Καλό θα ήταν να μάθουμε να φερόμαστε στους συντρόφους μας καλύτερα από ότι φερόμαστε στους ξένους ή στους φίλους μας. Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν φερόμαστε στον φίλο μας ή σε έναν ξένο με τον ίδιο τρόπο που φερόμαστε στον/στην σύντροφό μας. Όταν διαφωνούμε τον κρίνουμε και τον εξευτελίζουμε με τον ίδιο τρόπο που κρίνουμε και εξευτελίζουμε τον/ την σύντροφό μας ; Του λέμε πραγματικά αυτό που αισθανόμαστε με τον πιο αγενή τρόπο; Αν φερόμασταν στους φίλους μας όπως φερόμαστε στο ταίρι μας τότε δε θα είχαμε φίλους. Καλό θα ήταν να δουλεύουμε πάνω στον γάμο μας ώστε να τον κάνουμε όχι μόνο καλύτερο αλλά και ευτυχισμένο. Να θρέφουμε τη φιλιά μας με το ταίρι μας. Γνωρίζουμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τον/ την σύντροφό μας. Ας σκεφτούμε τρόπους για να ενδυναμώσουμε τη φιλία μας και το γάμο μας. Να είμαστε ευγενικοί. Η αγάπη έχει υπομονή, η αγάπη είναι ευγενική.
«Χρειάζεται να επισκέπτομαι τα εκνευριστικά μου πεθερικά;» Ναι, να είσαι ευγενικός/η.
«Τι να κάνω αν η γυναίκα μου είναι κακόκεφη;» Να είσαι ευγενικός.
«Δεν έχω το δικαίωμα να τον κρίνω όταν δεν διπλώνει τα ρούχα του έτσι όπως του έχω δείξει;» Όχι, να είσαι ευγενική.
«Πρέπει να βοηθάω τη γυναίκα μου στις δουλειές του σπιτιού παρόλο που είμαι κουρασμένος;» Δεν ξέρω, αλλά ό,τι και να αποφασίσεις , να είσαι ευγενικός.
«Πώς πρέπει να αντιδράσω όταν η πεθερά μου με προσβάλλει;» Να είσαι ευγενικός/η. Σε λίγο θα πάς σπίτι σου.
«Τι να κάνω αν ο άντρας μου ξεχνάει να πετάξει τα σκουπίδια, αφήνει το καπάκι τους τουαλέτας ανοιχτό, ξεχνάει να μαζέψει τις κάλτσες του από το σαλόνι και όλα αυτά πριν έρθουν οι επισκέπτες μας;» Πάρε βαθιές ανάσες και να είσαι ευγενική.
Είμαστε τόσο απασχολημένοι καθημερινώς και η προσοχή μας αποσπάται από χίλια πράγματα με τη δικαιολογία του επείγοντος που ξεχνάμε να είμαστε ευγενικοί με το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή μας- το ταίρι μας. Εδώ είναι που ταιριάζει η φράση: «αν δεν έχετε χρόνο για να είστε ευγενικοί τότε είστε πολύ απασχολημένοι». Κάτι χρειάζεται να πετάξετε από τη ζωή σας… και καλό θα ήταν να μην είναι το ταίρι σας.
Ο γάμος και η συμβίωση δεν είναι εύκολο εγχείρημα, αλλά δεν είναι και περίπλοκο. Αν θέλουμε να έχουμε έναν επιτυχημένο γάμο που θα διαρκέσει , τρεις λέξεις: «Να είμαστε ευγενικοί».
- Τίποτα από όσα βιώνουμε δεν πάει χαμένο - 20 Σεπτεμβρίου 2019
- Σχέσεις: Κάθε πρόκληση ένα μάθημα και δώρο; - 22 Μαΐου 2019
- Για όλα φταίνε οι άλλοι… - 6 Μαρτίου 2019
