Η Αγιουρβέντα, η αρχαιότερη θεραπευτική επιστήμη, θεωρεί ότι η κατανάλωση τροφής ανάμεσα στα γεύματα είναι ένα από τα βασικότερα αίτια νόσησης. Οι ακόλουθοι παράγοντες συγκαταλέγονται στους συνηθέστερους λόγους για τους οποίους ο σύγχρονος άνθρωπος έχει την τάση να τρώει ανάμεσα στα γεύματα.
1. Ο αγχώδης τρόπος ζωής
Advertisment
2. Ο πειρασμός που δημιουργείται από την τεράστια ποικιλία επεξεργασμένων, ραφιναρισμένων και ελκυστικά συσκευασμένων διατιθέμενων τροφών
3. Η ευκολία των γρήγορων γευμάτων (που έχουν χαμηλή διατροφική αξία) οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας
4. Η έλλειψη ικανοποίησης από τα γεύματα που καταναλώθηκαν – έτσι δημιουργείται βουλιμία
Advertisment
5. Η κατανάλωση τροφής για τη συγκάλυψη συναισθηματικών αναγκών και την αποφυγή αντιμετώπισης του φόβου και της ανασφάλειας
Όλα αυτά μπορεί να συμβάλλουν στη συνήθεια της κατανάλωσης τροφής σε άτακτα χρονικά διαστήματα – κάτι από το οποίο πάσχει η πλειονότητα του σύγχρονου πληθυσμού. Ο κανόνας είναι ότι όσο πιο επεξεργασμένες και τροποποιημένες είναι οι τροφές, τόσο λιγότερο θρεπτικές ουσίες περιέχουν. Και όσο λιγότερα θρεπτικά συστατικά περιέχει μια τροφή, τόσο περισσότερες ποσότητές της πρέπει να καταναλώνουμε προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις καθημερινές διατροφικές ανάγκες του οργανισμού μας.
Σημείωση: Η λήψη συμπληρωμάτων διατροφής δεν μπορεί να αντικαταστήσει το αληθινό φαγητό, ούτε να παράσχει την ικανοποίηση που πηγάζει από τη λήψη ενός εύγευστου γεύματος. Αυτή η ικανοποίηση αποτελεί βασικό συστατικό της επιτυχούς πέψης.
Η κατανάλωση τροφών σε άτακτα χρονικά διαστήματα διαταράσσει τους λεπτοφυείς βιολογικούς ρυθμούς του σώματος. Οι περισσότερες ορμονικές εκκρίσεις εξαρτώνται από τους κανονικούς κύκλους κατανάλωσης τροφής, ύπνου και έγερσης. Η παραγωγή της χολής και των πεπτικών χυμών, που είναι απαραίτητοι για τη διάσπαση των τροφών, φυσιολογικά βρίσκεται στο ζενίθ της το μεσημέρι. Αυτό δείχνει πως είναι προτιμότερο να καταναλώνουμε το μεγαλύτερο γεύμα της ημέρας το μεσημέρι. Η πεπτική ικανότητα του οργανισμού είναι πολύ μειωμένη τις πρωινές και απογευματινές ώρες.
Αν, μέρα με τη μέρα, το μεσημεριανό γεύμα αποτελείται μόνο από ελαφριά σνακ, η χοληδόχος κύστη δεν θα μπορέσει να διοχετεύσει όλο της το περιεχόμενο στο έντερο, αφήνοντας πίσω αρκετή χολή ώστε να σχηματιστούν χολόλιθοι. Θέλω να επισημάνω ότι η χοληδόχος κύστη είναι προγραμματισμένη να εκλύει τη μέγιστη ποσότητα χολής το μεσημέρι. Αν δεν επωφεληθείτε από τους φυσιολογικούς ρυθμούς του οργανισμού σας, αυτός μπορεί να στραφεί εναντίον σας.
Επιπλέον, η κατανάλωση ανεπαρκών γευμάτων το μεσημέρι δημιουργεί διατροφικές ανεπάρκειες που συχνά εκδηλώνονται ως επείγουσα ανάγκη για τροφές ή ροφήματα που υπόσχονται ταχεία ενεργειακή τόνωση. Σε αυτά συγκαταλέγονται τα αρτοσκευάσματα, τα γλυκά, το ψωμί και τα ζυμαρικά που είναι παρασκευασμένα από άσπρο αλεύρι (αυτά τα άμυλα ενεργούν σαν τη ζάχαρη), η σοκολάτα, ο καφές, το μαύρο τσάι, τα ανθρακούχα ροφήματα, κλπ. Για κάθε μικρό σνακ που καταναλώνουμε, η χοληδόχος κύστη εκλύει μικρή ποσότητα χολής. Ωστόσο, η έκκριση μικρών ποσοτήτων χολής δεν επαρκεί για να αδειάσει τη χοληδόχο κύστη. Έτσι, εμφανίζεται ο κίνδυνος σχηματισμού χολόλιθων.
Η μόνιμη επιθυμία κατανάλωσης τροφής ανάμεσα στα γεύματα δηλώνει μεγάλη διαταραχή στις διεργασίες της πέψης και του μεταβολισμού. Αν αποφασίσετε να φάτε κάτι, μία ή δύο ώρες έπειτα από ένα γεύμα, το στομάχι αναγκάζεται να αφήσει άπεπτο το προηγούμενο γεύμα για να ασχοληθεί με την καινούργια εισροή τροφής. Το προηγούμενο γεύμα αρχίζει να υφίσταται ζύμωση και σήψη, και μετατρέπεται σε εστία τοξινών για όλη την πεπτική οδό. Από την άλλη, η καινούργια τροφή αναμειγνύεται με ανεπαρκείς ποσότητες πεπτικών χυμών και μένει και αυτή αχώνευτη.
Όταν ο οργανισμός είναι απασχολημένος με την πέψη ενός γεύματος, είναι απλώς ανίκανος να παραγάγει και να προσκομίσει επαρκή ποσότητα χολής και άλλων πεπτικών χυμών, προκειμένου να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα μια νέα εισροή τροφής. Αν αυτό το «σταμάτα-ξεκίνα» επαναληφθεί πολλές φορές, παράγονται ολοένα και περισσότερες τοξίνες και απορροφώνται ολοένα και λιγότερες θρεπτικές ουσίες. Και οι δύο αυτές στρεσογόνες καταστάσεις μειώνουν τα χολικά άλατα και αυξάνουν τη χοληστερόλη. Συνεπώς, η μόνη επιλογή του οργανισμού είναι να παράγει χολόλιθους.
Για να διακοπεί αυτός ο φαύλος κύκλος, σας συνιστώ να έχετε επίγνωση όταν διακατέχεστε από βουλιμία. Νιώστε το σώμα σας όταν αυτό εκπέμπει σήματα δυσφορίας. Ρωτήστε τον εαυτό σας τι πραγματικά θέλει το σώμα σας. Αν λαχταράτε κάτι γλυκό, δοκιμάστε ένα φρούτο. Για πολλούς, η επιθυμία κατανάλωσης κάποιας τροφής είναι ένδειξη αφυδάτωσης. Σε αυτή την περίπτωση, το μόνο που χρειάζεται το σώμα, είναι νερό. Η πείνα και η δίψα αποτελούν ενδείξεις παρόμοιων καταστάσεων. Έτσι, η πείνα και η δυσφορία καταλαγιάζουν όταν πιείτε ένα ποτήρι νερό. Παράλληλα, φροντίστε να τρώτε ένα καλό, θρεπτικό μεσημεριανό.
“Αποτοξίνωση του ήπατος και της χολής” Andreas Moritz εκδόσεις Διόπτρα
