Κάθε αλλαγή του Χρόνου, το ίδιο σενάριο: κάνουμε έναν σύντομο απολογισμό του χρόνου που πέρασε και θέτουμε στόχους για το Νέο Έτος με την ελπίδα πως αυτή τη φορά θα τους πετύχουμε. Αντί να βάλουμε στόχους, μήπως είναι καλύτερα αυτή τη χρονιά να καθαρίσουμε από τη ζωή μας εκείνα τα ‘στοιχεία’ που, όχι μόνο συμβάλλουν στην αίσθηση άγχους και σε διάφορα άλλα μη χρήσιμα συναισθήματα αλλά, μας μπλοκάρουν ώστε να πετύχουμε τους στόχους τους οποίους βάζουμε την τελευταία, ας πούμε, δεκαετία;
Όταν συμβεί ένα αναπάντεχο γεγονός το πρώτο πράγμα που αισθανόμαστε είναι ότι βρισκόμαστε παγιδευμένοι σε ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων που προκαλούν στρες. Το στρες με τη σειρά του μας προμηθεύει με μια σειρά από πληροφορίες οι οποίες όχι μόνο δεν είναι χρήσιμες, αλλά μας ξυπνούν επιπλέον συναισθήματα και σκέψεις που έχουν τη ρίζα τους στο παρελθόν, δημιουργώντας συναισθηματικό και νοητικό χάος. Κάθε φορά που θα βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που θα μας προκαλέσει στρες καλό είναι να σταματήσουμε για λίγο τον εαυτό μας και να ακολουθήσουμε τα εξής 3 βήματα:
Advertisment
Παρατήρηση
Να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: «Τι ακριβώς αισθάνομαι αυτήν την στιγμή;». Προσδιορίζοντας το πραγματικό μας συναίσθημα σταματάμε να δημιουργούμε επιπλέον συναισθηματικό χάος, σταματάμε να αντιδράμε σπασμωδικά και έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να διαχειριστούμε όλους εκείνους τους πόρους που θα μας οδηγήσουν στην εξοικονόμηση ενέργειας και χρόνου και θα συντελέσουν στην ενίσχυση της υγείας και της ευτυχίας μας.
Επίγνωση
Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας τι είναι αυτό που μας προκαλεί πραγματικά στρες. Είναι οι απαιτήσεις που κάποιος έχει από εμάς; Μήπως είναι η τωρινή μας θέση που μας κάνει να αισθανόμαστε παγιδευμένοι; Μήπως είναι η ανάγκη μας για επιβεβαίωση και αποδοχή; Μήπως είναι η ανάγκη μας να έχουμε πάντα τον έλεγχο τον καταστάσεων; Μήπως τα παίρνουμε όλα πολύ προσωπικά;
Για την αρχή αυτό θα μας βοηθήσει να βάλουμε στην άκρη τη φασαρία που γίνεται μέσα στο μυαλό μας, να αποφύγουμε τις δικαιολογίες και όλες εκείνες τις ιστορίες που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι είμαστε ανήμποροι για να κάνουμε κάτι. Έτσι θα καταφέρουμε να επικεντρωθούμε σε αυτό που συμβαίνει μέσα μας και να πετάξουμε οτιδήποτε περιττό δημιουργεί χάος και δυσφορία.
Advertisment
Οργάνωση και τακτοποίηση
Μήπως κάτι το μεγεθύνουμε στο μυαλό μας; Μήπως τελικά του δίνουμε περισσότερη δύναμη από ότι έχει; Ας ρωτήσουμε τον εαυτό μας αν αυτό που συμβαίνει τώρα θα έχει πραγματικά τόσο μεγάλη σημασία σε 1 χρόνο από τώρα. Τι θέλει να μας πει κάθε συναίσθημα που αναδύεται; Τα συναισθήματά μας είναι ο πλοηγός μας. Θέλουν να μας δείξουν ότι χρειάζεται να αλλάξουμε πορεία ή χρειάζεται να φροντίσουμε κάποιες πληγές μας.
Για παράδειγμα, αν θυμώνουμε πολύ συχνά με τη συμπεριφορά κάποιου, καλό θα ήταν να δούμε μήπως δεν έχουμε θέσει όρια ή μήπως δεν τον έχουμε κάνει να τα κατανοήσει. Αν πιστεύουμε ότι τα έχουμε θέσει, και μάλιστα ξεκάθαρα, τότε θα ήταν καλό να αναρωτηθούμε αν αξίζει να τιμωρούμε τον εαυτό μας – μέσα από το θυμό – για τα λάθη ή την αντίληψη του άλλου.
Επίσης μέσα από την οργάνωση και τακτοποίηση συναισθημάτων και σκέψεων θα καταφέρουμε να ανταποκρινόμαστε αποτελεσματικά σε ότι συμβαίνει και να διοχετεύουμε τον χρόνο και την ενέργειά μας σε αυτά που έχουν μεγαλύτερη σημασία στη ζωή μας.
Τα συναισθήματα και οι σκέψεις – που προέρχονται συνήθως από την ερμηνεία που δίνουμε σε κάθε γεγονός, και όχι από το ίδιο το γεγονός – δεν μπορούν να μας βλάψουν από μόνα τους. Εμείς τους δίνουμε την άδεια να το κάνουν και να δημιουργούν χάος εκεί που θα μπορούσε να υπάρχει απλά μια μικρή αναστάτωση. Ας κάνουμε το 2019 μια επανεκκίνηση στους μέχρι τώρα αποθηκευμένους τρόπους αντίδρασης, και σίγουρα θα αφήσουμε τον μελλοντικό μας εαυτό άφωνο.
- Τίποτα από όσα βιώνουμε δεν πάει χαμένο - 20 Σεπτεμβρίου 2019
- Σχέσεις: Κάθε πρόκληση ένα μάθημα και δώρο; - 22 Μαΐου 2019
- Για όλα φταίνε οι άλλοι… - 6 Μαρτίου 2019
